Shame (2011)

Regie : Steve McQueen
Genre : Drama
Acteurs : Michael Fassbender, Carey Mulligan, Nicole Beharie, James Badge Dale,...
Speelduur : 101 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1723811/

McQueen snijdt met Shame een delicaat onderwerp aan en een sociaal taboe : seksverslaving. De individualistische samenleving ligt hier ongetwijfeld aan de basis van maar dat interesseert McQueen niet zo. Hij geeft er een karige uitleg aan. Hij legt de impact bloot van de verslaving op de mens en zijn omgeving, en het is best een boeiende film geworden. De regisseur maakte zijn huiswerk goed en belicht heel wat aspecten.

Brandon is een dertiger die alleen in zijn appartement in New York woont. Zijn baas David is een vrouwenzot maar met een gezonde lust voor vrouwelijk schoon. Brandon daarentegen heeft één probleem : hij is verslaafd aan pornografie en kan geen normale relaties met vrouwen aanknopen. Zijn psyche wordt totaal overheerst door sexuele beelden. Op een dag komt zijn zus Sissy bij hem intrekken en dat haalt zijn privacy door elkaar. Ze werkt als zangeres in een chic restaurant en is op zoek naar liefde en genegenheid in haar leven. We begrijpen dat Brandon de enige familie is die ze nog heeft. Brandon zelf is ontdaan van enige emotie. Hij papt aan met een werkcollega, Marianne en er lijkt een seksuele spanning te ontstaan, maar dan wordt hij geconfronteerd met zijn perverse gedachten. Intussen blijft hij blind voor Sissy, die langzaamaan depressief wordt...

Ik dacht aanvankelijk een kille film te zien maar Shame bevat ook enkele warme scènes zoals de minutenlange cover die Sissy zingt van "New York, New York", met een emotie die niet lijkt door te dringen bij Brandon. Ook het zwijgzame oogcontact tussen Brandon en een vrouw op de trein is een belangrijk moment. Die vrouw symboliseert bijna de verleiding want ze draagt om haar vinger een ring die aantoont dat ze ofwel verloofd ofwel getrouwd is. En toch zit ze flirterig te doen met Brandon, of is het slechts een verkeerde interpretatie van de signalen? Fassbender speelt een gedurfde rol die respect afdwingt. De man die hij speelt lijdt inwendig aan zijn verslaving. De droefenis en de leegheid van zijn bestaan komen pijnlijk naar boven als hij voor de zoveelste keer klaarkomt. Het is geen film waar je met een brede lach uit de bioscoop komt maar het is een klein imposant werkje.

Vinny's Rating : 7,5/10