Super 8 (2011)

Regie : J.J. Abrams
Genre : SF / Avontuur
Acteurs : Joel Courtney, Riley Griffiths, Ryan Lee, Gabriel Basso, Zack Mills, Kyle Chandler,...
Speelduur : 112 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1650062

Een wat ontgoochelende film, die teruggrijpt naar de Spielberg-succesformule uit de jaren '80 met kleine knusse dorpjes, een alien met gevoelens, een hoop actie, militaire inmenging en stuk voor stuk sympathieke kinderen. Geen wonder, want Spielberg staat gecredit onder de producers. En toch heb je het gevoel dat het iets mist, niet in het minst magie. Een voortreffelijke poging is Super 8 zeker en toch konden betere keuzes gemaakt worden die de film nog beter hadden gemaakt.

Het verhaal begint met een tragisch ongeluk in een staalfabriek in Lilian, Ohio. Het jaar is 1979. Slachtoffer is Elizabeth Lamb, echtgenote van politie-agent Jackson Lamb en moeder van Joe. De gebeurtenis laadt de film onmiddellijk emotioneel. Joe en zijn vader zijn nooit dicht bij elkaar geweest en nu moeten ze het verder doen met elkaar. Om te vergeten, wijdt Joe zijn tijd met zijn vriend Chris, die een film maakt met een Super8 camera voor een lokaal filmfestival in Cleveland. Samen met nog enkele vrienden begeven ze zich naar een treinstationnetje. Terwijl ze filmen zijn ze getuige van een treinongeluk, veroorzaakt door één van hun leraars. De trein vervoerde duidelijk iets belangrijks, want niet veel later is het leger ter plaatse...

De film bleef niet vastmodderen in grafische actie. Integendeel, Super 8 is een film die voor dit genre verbazend plotgedreven is. Spijtig genoeg werd de alien bijna niet betrokken, nochtans het snoepje waarop iedereen zit te wachten. Niettemin was Super 8 een teletijdmachine die me eventjes een kwart eeuw jonger maakte.

Vinny's Rating : 6,5/10

Le Gamin au Vélo (2011)

Regie : Jean-Pierre en Luc Dardenne
Genre : Drama
Acteurs : Thomas Doret, Cécile de France, Jérémie Renier, Fabrizio Rongione,...
Speelduur : 87 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1827512

Cyril Catoul zit in een jeugdinstelling, in de steek gelaten door zijn vader. Hij is een verstoorde jongen, die voortdurend wil ontsnappen aan zijn toezichters, buitengewoon agressief is met andere mensen en bovenal hopeloos naar zijn vader hunkert. Een mensvriendelijke kapster, Samantha, neemt de jongen onder zijn hoede met de bedoeling hem in huiselijke warmte te laten opgroeien. Cyril blijft om zijn vader vragen en Samantha organiseert een ontmoeting. Guy, de vader, die zo goed als mogelijk zijn eigen leven terug op de rails wil zetten, helpt inmiddels zijn nieuwe vrouw in een restaurant. In dit nieuwe leven is er geen plaats voor Cyril en hij maakt het de jongen ook duidelijk. De jongen is innerlijk van de kaart en gaat volledig het verkeerde pad op wanneer hij een jonge drugdealer ontmoet. Ook Samantha weet met de rebelse jongen geen raad meer.

De broers Dardenne maken het verhaal niet te zwaarmoedig alhoewel het thema redelijk gevoelig is. Je hoort het meer en meer. Kinderen die opgroeien in onstabiele gezinssituaties. Hier is de vader afwezig en de moeder overleden, maar het verhaal kan even goed van toepassing zijn op kinderen van gescheiden ouders, of op opnieuw samengestelde gezinnen. De broers zijn van mening dat een slechte opvoeding niet alleen emotioneel verstorend is voor een kind maar dat het ook een negatieve invloed heeft op zijn toekomst als volwassene. En hiermee ben ik het volledig eens. Le gamin au vélo is met soberheid gemaakt, maar met een imposante soberheid dank zij de geweldige rol van Thomas Doret, die de kijker met gevoelens van medeleven en begrip vervult. Ook het eenvoudige verhaal blijft meeslepend en omvat pijnlijke momenten. Hoe kan je de vader niet vervloeken, die de liefde van zijn zoon weigert en hem botweg zegt dat hij hem terug moet opzoeken? Terug een klein pareltje dus die de responsabilisering van de ouders aan de kaak stelt.

Vinny's Rating : 8/10

Melancholia (2011)

Regie: Lars Von Trier
Genre: Drama
Acteurs: Kirsten Dunst, Charlotte Gainsbourg, Kiefer Sutherland, John Hurt, Udo Kier,...
Speelduur: 132 min.
Meer info: http://www.imdb.com/title/tt1527186

Wanneer eurodrama regisseur Von Trier een film over het eind van de wereld maakt mag je je aan iets redelijk deprimerends verwachten. Tijdens één van zijn therapieën zat de fatalistische regisseur ongetwijfeld te denken aan hoe de mensen zouden reageren wanneer dit einde er zou aankomen.

De film vangt aan met zorgwekkende en in slow motion gefilmde beelden met muziek uit Wagners Tristan en Isolde op de achtergrond. Daarna is de film opgedeeld in 2 hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk speelt zich af op het huwelijksfeest van Justine (Dunst) en Michael (Alexander Skarsgard). Justine wordt op onverklaarbare wijze overmand door gevoelens van lusteloosheid, depressie en een gebrek aan toekomstperspectief. De spanningen lopen op met haar schoonbroer (Sutherland) die het feestje gefinancierd heeft, haar moeder die ongepaste opmerkingen maakt in het openbaar en haar baas. Het tweede deel focust in op Claire, de zus van Justine. Ze neemt haar intussen zwaar depressieve zus in huis, terwijl de planeet Melancholia stilaan de Aarde nadert wat mogelijk het eind van de wereld zou kunnen betekenen...

Von Trier staat stil bij de gevoelens die een nakend eind van de wereld met zich meebrengt. Justine, die van irrationeel gedrag naar depressie en dan naar een kalme berusting overgaat. Charlotte, die doodsbang is voor het onvermijdelijke en John, die in de wetenschap gelooft en ervan uit gaat dat er enkel een "fly-by" zal zijn. Daartussen in maakt de regisseur zijn eigen filosofische beschouwingen uit de doeken die de significantie van de mensheid in dit universum op de korrel neemt. Het eerste deel introduceert veel personages, die in het tweede niet meer terugkomen. In dit tweede deel zie je de laatste dagen van de aarde door de ogen van Justine, Charlotte, John en hun zoontje en daardoor mist het de nodige impact. Het lijkt alsof zij de enige vier mensen op aarde zijn. Gevoelens als afscheid, vergiffenis en laatste bekentenissen, die ik zeker zou associëren met gevoelens die mensen bezig houden op een paar dagen van het ultieme einde, heb ik hier niet teruggevonden. Misschien omdat Von Trier net een zwartkijker is?

Vinny's Rating : 6/10

Skin (2008)

Regie : Anthony Fabian
Genre : Drama
Acteurs : Sophie Okonedo, Sam Neill, Alice Krige, Tony Kgoroge, Hannes Brummer,...
Speelduur : 107 min.
Meer info : http://www.imdb.coù/title/tt0964586

Dit is een film die jong en oud zouden moeten zien. Het is niet de eerste apartheidfilm die er is; Goodbye Bafana en Catch a Fire zijn twee bekende titels. Geen slechte films, maar teveel vanuit de politieke hoek benaderd waardoor er een afstand ontstaat tussen de kijker en de problematiek. Skin heeft die afstand niet... integendeel... de film toont wat apartheid in de praktijk betekende aan de hand van het waargebeurde levensverhaal van Sandra Laing.

Sandra is geen meisje zoals anderen. Ze is zwart geboren in Zuid-Afrika, maar haar ouders zijn blank. Genetisch perfect verklaarbaar volgens de arts. Als dusdanig vechten de ouders, Abraham en Sannie een juridische strijd om haar als blank te registreren. Dat lukt en wanneer Sandra volwassen wordt, willen ze voor haar een blanke man. De dates lopen niet goed af en ze begint een verhouding met de zwarte helper in de winkel van haar ouders, Petrus Zwane. Abraham is woedend en dreigt ermee Petrus te vermoorden. De geliefden vluchten naar Swaziland maar worden opgepakt en gevangen genomen worden door de autoriteiten. Gezien ze "blank" is, is het verboden om een relatie te hebben met een zwarte. Wanneer ze vrijkomt, weigert Sandra om terug naar huis te keren en volgt ze Petrus. Jaren gaan voorbij, en ze wordt moeder van twee kinderen. Om de hoede te krijgen over de kinderen laat ze zich opnieuw als zwarte registreren. Haar man is nijdig; omdat Sandra nog steeds via briefwisseling contact zoekt met haar moeder en ze in haar hart nog steeds blank is, begint hij haar te minachten. Ze vertrekt met haar kinderen...

De absurditeit van de Apartheidpolitiek gezien op menselijke schaal. Hoe alle burgers administratief geklassificeerd worden op hun huidskleur. Het kon ook niet anders dat het leven iets aparts in petto had voor Sandra. Veel goeds heeft het haar allemaal niet gebracht. Verstoten door haar koppige vader, verstoten door haar man heeft ze geen andere oplossing dan voor zichzelf te vechten. Dat het leven vechten is moet je haar niet vertellen. Okonedo brengt de onderdanigheid van Sandra in een raciaal repressief systeem perfect in beeld. Ze voelt zich niet goed in de maatschappij. Het acteerwerk is sterk en de film draagt van begin tot eind een voelbare dramatiek met zich mee. Een mooi verhaal om te vertellen die op zich de apartheidspolitiek wegwuift. Een must-see!

Vinny's Rating : 8,5/10

Rogue (2007)

Regie : Greg McLean
Genre : Thriller / Horror
Acteurs : Michael Vartan, Radha Mitchell, Sam Worthington, John Jarratt, Mia Wasikowska,...
Speelduur : 93 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0479528

Halloween time! Moe van de spoken, de serial killers, de vampiers en de weerwolven? Waarom dan niet eens een krokodil? McLean maakte in 2005 reeds een opgemerkt debuut met Wolf Creek, waarin enkele rondreizende jongeren onder handen genomen worden door een sadistische psychopaat. Met Rogue neemt McLean risico's want eerdere krokfilms, zoals Lake Placid en Black Water, werden door het publiek gejoeld. Naar mijn mening is het missie geslaagd. Zonder een meesterwerk te zijn, is Rogue één van de beste krokfilms geworden.

Pete maakt recensies voor toeristische gidsen. Hij komt aan in een slaperig Australisch dorpje en neemt deel aan een toeristisch uitstapje in de wilde natuur. Het bootje, met Kate als toeristische gids, gaat op crocodile spotting. Het gaat allemaal goed, tot ze een lichtsignaal zien die van verder op de rivier komt. Kate, geroepen door morele plicht besluit een ommetje te maken om te zien of niemand hulp nodig heeft. Plots wordt het bootje geënterd door een enorme krokodil en komen de toeristen op een klein eilandje vast te zitten. Terwijl het stijgen van het water dreigt en het vallen van de nacht eraan komt, zoeken ze hopeloos om een manier om op het vasteland te raken... en dat kan niet zonder door het water te gaan.

McLean weet hoe hij een thriller in elkaar moet steken. Eerst relaxed beginnen met mooie natuurbeelden en een opbouw, waarin weinig gebeurt maar die toch de aandacht blijft opeisen. Vanaf het moment dat ze op hun eilandje raken is het gedaan met chillen... de spanning stijgt met een graad en de doodsbedreiging is duidelijk aanwezig. Het wordt nergens bijzonder goor en McLean doet geen controversiële dingen maar zijn film verslapt niet en eindigt met een billenknijpende laatste 15 minuten. Zeer de moeite waard en één van de beste krokodillen-movies die ik heb gezien.

Vinny's Rating : 7/10

The Lucky Ones (2008)

Regie : Neil Burger
Genre : Roadmovie
Acteurs : Tim Robbins, Rachel McAdams, Michael Pena, Molly Hagan, Howard Platt,...
Speelduur : 115 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0981072

Sympathieke film die gewoon over vriendschap gaat. Drie soldaten, twee mannen en een vrouw keren terug van de oorlog uit Irak en willen zo snel mogelijk naar huis. Door een stroompanne in de luchthaven zitten ze twee dagen vast en trekken dan met elkaar op om zo snel mogelijk thuis te raken. Cheaver is een soort vaderfiguur, een vijftiger die gewond geraakt is aan zijn rug. Voor hem zit de oorlog erop. Hij gaat terug naar zijn vrouw in St.Louis. TK is een jonge soldaat die een granaatscherf in zijn edele delen kreeg en er niet zo gerust in is om dit aan zijn vriendin te gaan vertellen. Tot slot is er Colee Dunn, een jonge vrouw die gewond is geraakt aan haar been... ze zeult een gitaar mee van een overleden vriend, Randy, en is vastbesloten om de gitaar aan diens ouders terug te geven. De drie raken vlug gehecht aan elkaar en voelen zich betrokken bij elkaars problemen. Terwijl ze in Irak zaten heeft het leven niet stilgestaan in de VS. Eénmaal thuis verklaart Cheavers vrouw van hem wil scheiden en alleen verder door het leven wil. Cheaver wordt overmand door suicidale gevoelens; TK en Colee ontfermen zich over hem en ze reizen verder naar de volgende bestemming, Salt Lake City, waar ze uit elkaar zullen gaan.

De bezorgdheid van de drie personages over elkaar maken The Lucky Ones tot een hartverwarmende film vol goede bedoelingen. Dat zou ook niet mogelijk geweest zijn zonder het aanstekelijke spel van Robbins, McAdams en Pena. De humor is nooit ver weg. Het echtscheidingsverhaal van Cheaver, de erectieproblemen van TK en de gitaar van Colee zijn slechts enkele aangrijpingspunten waaruit de humor bloeit. Enkel het einde zinde mij niet echt omdat het ongeloofwaardig overkwam en Burger tot mijn gevoel begon te overdrijven met de buddy-factor. Verder heb ik met een brede glimlach deze frisse film uitgekeken.

Vinny's Rating : 7/10