zondag 13 november 2011

Melancholia (2011)

Regie: Lars Von Trier
Genre: Drama
Acteurs: Kirsten Dunst, Charlotte Gainsbourg, Kiefer Sutherland, John Hurt, Udo Kier,...
Speelduur: 132 min.
Meer info: http://www.imdb.com/title/tt1527186

Wanneer eurodrama regisseur Von Trier een film over het eind van de wereld maakt mag je je aan iets redelijk deprimerends verwachten. Tijdens één van zijn therapieën zat de fatalistische regisseur ongetwijfeld te denken aan hoe de mensen zouden reageren wanneer dit einde er zou aankomen.

De film vangt aan met zorgwekkende en in slow motion gefilmde beelden met muziek uit Wagners Tristan en Isolde op de achtergrond. Daarna is de film opgedeeld in 2 hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk speelt zich af op het huwelijksfeest van Justine (Dunst) en Michael (Alexander Skarsgard). Justine wordt op onverklaarbare wijze overmand door gevoelens van lusteloosheid, depressie en een gebrek aan toekomstperspectief. De spanningen lopen op met haar schoonbroer (Sutherland) die het feestje gefinancierd heeft, haar moeder die ongepaste opmerkingen maakt in het openbaar en haar baas. Het tweede deel focust in op Claire, de zus van Justine. Ze neemt haar intussen zwaar depressieve zus in huis, terwijl de planeet Melancholia stilaan de Aarde nadert wat mogelijk het eind van de wereld zou kunnen betekenen...

Von Trier staat stil bij de gevoelens die een nakend eind van de wereld met zich meebrengt. Justine, die van irrationeel gedrag naar depressie en dan naar een kalme berusting overgaat. Charlotte, die doodsbang is voor het onvermijdelijke en John, die in de wetenschap gelooft en ervan uit gaat dat er enkel een "fly-by" zal zijn. Daartussen in maakt de regisseur zijn eigen filosofische beschouwingen uit de doeken die de significantie van de mensheid in dit universum op de korrel neemt. Het eerste deel introduceert veel personages, die in het tweede niet meer terugkomen. In dit tweede deel zie je de laatste dagen van de aarde door de ogen van Justine, Charlotte, John en hun zoontje en daardoor mist het de nodige impact. Het lijkt alsof zij de enige vier mensen op aarde zijn. Gevoelens als afscheid, vergiffenis en laatste bekentenissen, die ik zeker zou associëren met gevoelens die mensen bezig houden op een paar dagen van het ultieme einde, heb ik hier niet teruggevonden. Misschien omdat Von Trier net een zwartkijker is?

Vinny's Rating : 6/10

Geen opmerkingen: