Ted (2012)

Regie : Seth MacFarlane
Genre : Komedie
Acteurs : Mark Wahlberg, Mila Kunis, Giovanni Ribisi,...
Speelduur : 106 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1637725/

Ondanks de aanwezigheid van een koddige teddybeer is dit GEEN film voor kinderen. Hou hen thuis, of kies liever voor de Pixar film "Brave", want hier zullen ze toch niks van snappen. Hoe kan het ook anders met een drugsrokende, hoerenlopende en grofgebekte beer. 

Door een kinderwens kwam Ted in John Bennetts leven toen hij nog een kind was. De beer groeide verder op met hem tot in zijn volwassen leven. Beiden zijn allerbeste buddies. John heeft ook al enkele jaren een vriendin, Lori, die zich echter mateloos stoort aan hun puberale gedrag wanneer ze samen zijn. Van zodra Lori weg is, zetten ze duchtig de bloemetjes buiten. Hun fascinatie voor Flash Gordon kent geen limieten. Maar John wil verder in zijn volwassen leven en Lori zet hem onder druk om Ted de flat uit te krijgen. Samen zoeken ze een job voor Ted. Intussen komt de populaire teddy in het vizier van een teddybeerfetisjist en zijn halve gare zoon...

De pis en kakhumor zal niet iedereen in de smaak vallen, maar de grappen volgen elkaar in sneltempo op en al die onzin, van de Flash Gordon fuif tot het optreden van John in een Nora Jones spektakel, kan makkelijk door de beugel. Ook van de leuke Ted zelf, die hier prachtig geanimeerd wordt, slikt men de grove grappen gemakkelijk door. Soms buitengewoon grof, doch enorm vermakelijk.

Rating : 7,5/10

De Rouille et d'Os (2012)

Regie : Jacques Audiard
Genre : Drama
Acteurs : Matthias Schoenaerts, Marion Cotillard, Bouli Lanners, Céline Sallette,...
Speelduur : 120 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt2053425/

Eén van de mooiste films van het jaar is ongetwijfeld De Rouille et d'Os van Audiard met onze eigen Mathias Schoenaerts in de hoofdrol. Wat de film zo mooi maakt is de menselijke warmte die uit de beelden en de acteurs stralen. Na deze film voel je je meer mens dan er voor en je weet ook weer waarom. Het verhaal is er niet één van medelijden dan wel van medeleven en strijd.

Alain Van Versch alias Ali verlaat na familiale tegenslagen het druilerige België voor het warme Antibes waar zijn zuster woont. Hij trekt bij haar in samen met zijn zoontje en probeert zijn leven weer in het goede spoor te krijgen. Hij vindt een baantje als buitenwipper in een discotheek en verdient een centje bij met illegale gevechten. Hij ontmoet er Stéphanie, een orka-temster die na hun ontmoeting in een stom ongeluk beide benen verloor. Beiden hebben niks gemeen met elkaar. Ze landt na haar ongeluk in een diepe depressie en heeft geen zin meer in het leven. Om niet alleen te zijn belt ze Ali op, die haar terug de mooie momenten van het leven laat ontdekken. Stéphanie ontdekt dat het leven ondanks haar handicap nog steeds alle mogelijkheden biedt als voordien. Ze leert opnieuw zwemmen en ook in een "afgesproken" sexuele relatie met Ali drijft haar passie en levenslust weer naar boven. Maar zal ze zich volledig kunnen aan de onstabiele Ali kunnen optrekken?

Cotillard speelt één van de mooiste rollen van het jaar als een vrouw die beide benen verloor. De special effects zijn indrukwekkend alsook de manier waarop Cotillard deze invalide maar levenslustige vrouw speelt. Dit is buitengewoon sterk. Schoenaerts speelt geen al te slimme kerel; hij weet wat vechten is in het leven en leert haar ook om de armen niet te laten zakken. Audiard is na "Un prophête", "De battre mon coeur s'est arrêté" en nu "De Rouille et d'Os" stilaan één van mijn favoriete Franse regisseurs aan het worden met dit moderne sprookje. Dit is een film waar je niet omheen kunt.

Rating : 9,5/10

John Rabe (2009)

Regie : Florian Gallenberger
Genre : Oorlog / Drama
Acteurs : Ulrich Tukur, Daniël Brühl, Steve Buscemi, Anne Consigny, Dagmar Manzel,...
Speelduur : 134 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1124377/

John Rabe is niet zomaar een film over de Oskar Schindler van China. Het is ook een film die de aandacht vestigt op een verloren holocaust, de hel van Nanking. Japan viel toen met harde hand China binnen en bestormde de stad Nanking in 1937 om illico presto een massamoord te begaan. 

John Rabe is de bedrijfsleider van een Siemens filiaal in de stad. Hij woont er al bijna 30 jaar met zijn vrouw Dora. Op een dag komt een lid van het Nazi regime, Fliess, toe om Rabe te vertellen dat hij terug naar Duitsland wordt geroepen en dat het bedrijf zal gesloten worden. Intussen bestoken de Japanse gevechtsvliegtuigen Nanking, waarna Rabe de Chinezen redt door hen allemaal onder een gigantische swastika-vaandel te verbergen. Duitsland is immers een politieke bondgenoot van Japan. Om de situatie meester te kunnen wordt Rabe tot woordvoerder van de internationale gemeenschap benoemd, waarna een vrije zone wordt onderhandeld voor de bevolking. Hij moet de handen in elkaar slaan met dokter Robert Wilson, die een gloeiende hekel heeft aan Rabe omwille van diens ideologie.

De dramatische scènes, versterkt door strijkers steken vaak op een vervelende manier de kop op, maar John Rabe is verder ook een drama dat helemaal niet oppervlakkig overkomt. Zo schrijft Rabe op een bepaald moment een brief naar Hitler om versterking te vragen bij de humanitaire ramp die zich in de stad afspeelt, wat mooi illustreert dat Rabe gelooft in de goedheid van zijn Führer jegens zijn vaderland. Daartegenover staat dan weer Wilson, die geleidelijk afstand neemt van zijn hatelijke vooroordelen tegenover Rabe.De film toont ook de moordlust van de Japanners onder leiding van een bloeddorstige prins. Vooral Ulrich Tukur, toch een sterk karakterakteur voor wie hem kent als de Stasi spion uit "Das leben der anderen", speelt overtuigend zijn personage en zorgt voor enkele sterke momenten. Buscemi is een vreemde keuze en verwacht je niet gauw in films als deze. Met hem is het even afstand nemen van zijn Tarantino en Joel Coen rollen. Dit was zeker een nog betere film, als men de voortdurende neiging voor emo er soms tussenuit had gelaten. 

Rating : 7/10

Headhunters (2011)

Originele titel : Hodejegerne
Regie : Morten Tyldum
Genre : Thriller
Acteurs : Aksel Hennie, Nikolaj Coster-Waldau, Synnove Macody Lund, Julie R. Olgaard
Speelduur : 100 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1614989/

Crimi-auteur en popartiest Jo Nesbo kan de opvolger genoemd worden van Stieg Larsson, de bekende en inmiddels overleden schrijver van "Mannen die vrouwen haten". Zijn werk Headhunters werd door de Noorse cineast Morten Tyldum verfilmd en vertelt het verhaal van headhunter Roger Brown. Hij is succesvol, is getrouwd met kunstgaleriehoudster Diana en houdt er een luxueuze levensstijl op na. 

Hij heeft het ondanks alles financieel niet eenvoudig en steelt kunstwerken om de eindjes aan mekaar te knopen. Of is het gewoon een rijke stinker die zich verveelt? Op de opening van haar galerij stelt Diana een zekere Clas Greve voor, een man die niet enkel de geschikte kandidaat is voor een CEO-functie die Brown nog te bieden heeft, maar ook de trotse bezitter van een gegeerd Rubens kunstwerk. Brown besluit zijn slag te slaan. Tijdens de roof ontdekt hij de GSM van Diana in Greves kamer, en zijn handlanger Ove vindt hij de volgende dag dood terug in zijn eigen garage. Daarna belandt hij in een situatie waarbij men hem naar het leven staat. Hij kan niemand meer vertrouwen, zelfs zijn eigen vrouw niet.

Tyldum weet het mysterieus opgebouwde verhaal intrigerend naar voren te brengen. Je wordt vakkundig op het verkeerde been gezet. De levensbedreigende en zeer gewelddadige situaties waarin Brown terecht komen geven geen enkele hint over hoe het zal eindigen. En je weet meteen vooraf dat het niet op een voorspelbare manier zal zijn. Hoe verder de film vordert, hoe sterker het paranoide gevoel, zowel bij Brown als bij de kijker, overheerst. Alleen het einde voelt net afgeraffeld aan en de uitleg overtuigt niet volledig. Maar omdat de thriller zonder erg ver gezocht te zijn toch onconventioneel overkomt, is dit een dikke aanrader.

Rating : 8/10