Regie : Florian Gallenberger
Genre : Oorlog / Drama
Acteurs : Ulrich Tukur, Daniël Brühl, Steve Buscemi, Anne Consigny, Dagmar Manzel,...
Speelduur : 134 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1124377/
John Rabe is niet zomaar een film over de Oskar Schindler van China. Het is ook een film die de aandacht vestigt op een verloren holocaust, de hel van Nanking. Japan viel toen met harde hand China binnen en bestormde de stad Nanking in 1937 om illico presto een massamoord te begaan.
John Rabe is de bedrijfsleider van een Siemens filiaal in de stad. Hij woont er al bijna 30 jaar met zijn vrouw Dora. Op een dag komt een lid van het Nazi regime, Fliess, toe om Rabe te vertellen dat hij terug naar Duitsland wordt geroepen en dat het bedrijf zal gesloten worden. Intussen bestoken de Japanse gevechtsvliegtuigen Nanking, waarna Rabe de Chinezen redt door hen allemaal onder een gigantische swastika-vaandel te verbergen. Duitsland is immers een politieke bondgenoot van Japan. Om de situatie meester te kunnen wordt Rabe tot woordvoerder van de internationale gemeenschap benoemd, waarna een vrije zone wordt onderhandeld voor de bevolking. Hij moet de handen in elkaar slaan met dokter Robert Wilson, die een gloeiende hekel heeft aan Rabe omwille van diens ideologie.
De dramatische scènes, versterkt door strijkers steken vaak op een vervelende manier de kop op, maar John Rabe is verder ook een drama dat helemaal niet oppervlakkig overkomt. Zo schrijft Rabe op een bepaald moment een brief naar Hitler om versterking te vragen bij de humanitaire ramp die zich in de stad afspeelt, wat mooi illustreert dat Rabe gelooft in de goedheid van zijn Führer jegens zijn vaderland. Daartegenover staat dan weer Wilson, die geleidelijk afstand neemt van zijn hatelijke vooroordelen tegenover Rabe.De film toont ook de moordlust van de Japanners onder leiding van een bloeddorstige prins. Vooral Ulrich Tukur, toch een sterk karakterakteur voor wie hem kent als de Stasi spion uit "Das leben der anderen", speelt overtuigend zijn personage en zorgt voor enkele sterke momenten. Buscemi is een vreemde keuze en verwacht je niet gauw in films als deze. Met hem is het even afstand nemen van zijn Tarantino en Joel Coen rollen. Dit was zeker een nog betere film, als men de voortdurende neiging voor emo er soms tussenuit had gelaten.
Rating : 7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten