Splice (2009)

Regie : Vincenzo Natali

Genre : SF / Drama

Acteurs : Adrian Brody, Sarah Polley, Delphine Chanéac, Brandon McGibbon,...

Speelduur : 104 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1017460

Splice, de nieuwste film van de regisseur van "Cube", werd bij het publiek niet al te best ontvangen. Vreemd genoeg wel bij de vele recensenten. Natali blijft voor mij toch een vrij innovatieve man wiens films ik stuk voor stuk blijf koesteren. Ook met Splice gaat hij innovatief te werk, en net daarom denk ik, wordt zijn film afgemaakt door het publiek. Vooral door een spraakmakende seksscène tussen een man en een nieuwe levensvorm.

Want daar gaat het over. Twee eigenzinnige jonge wetenschappers, Clive en Elsa, doen al een tijd onderzoek naar genetische manipulatie, en door het samenvoegen van menselijk en dierlijk DNA scheppen ze een nieuw wezen dat eigenschappen bezit van verschillende levensvormen. Ze dopen het wezen om tot Dren. De instelling waarvoor ze werken is niet bepaald happig om hun werk verder te financieren en ze deden hun onderzoek verder op een klandestiene manier. Clive en Elsa zijn aanvankelijk in hun nopjes over hun ontdekking en voeden hun "kind" op, maar de instincten van Dren zijn onvoorspelbaar en ze beseffen dat ze een gevaar kan vormen voor de mensen...

Dit is het type film dat in de jaren '80 razend populair zou zijn geworden. Fantasiewezens zoals E.T. lokten volle bioscopen, en ook het curiosum Dren zou dat gedaan hebben. Ik vond het in ieder geval een film met een donkere humor en een onderhuidse spanning. Cronenberg is hier niet ver weg : in de film vind je een gore scène waarin twee nogal abstracte levensvormen elkaar afmaken in een vivarium. Dat deed me sterk aan een film als "Scanners" denken. Het tegenover elkaar zetten van de menselijke en dierlijke kenmerken van Dren vond ik het sterkste punt van de film, en zorgen voor onvoorspelbare situaties. Tegen het einde vond ik dat Natali in zijn werkje toch de magie heeft kunnen bewerkstelligen waarop ik heimelijk hoopte. Dren speelt met de gevoelens van de kijker, van medelijden tot woede en zorgt ervoor dat ze het pantheon van de filmwezens mag betreden. Ik zou zeggen : probeer je erdoor te laten verrassen, leef je in en denk niet teveel aan de slechte commentaren.

Vinny's Rating : 7,5/10