Regie : Claude Berri
Genre : Drama
Acteurs : Renaud, Gérard Depardieu, Miou-Miou, Judith Henri, Jean-Roger Milo,...
Speelduur : 151 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0107002/
Claude Berri overleed op 12 januari 2009. Zeker de moeite om met het beloonde "Germinal", gebaseerd op de roman van Emile Zola, nog eens terug te blikken op één van zijn grootste, en mooiste werken. De film speelt zich af in de jaren '80 van de 19e eeuw in het noorden van Frankrijk. Mensen leven er al eeuwen lang van de zware en ongezonde arbeid in de koolmijnen.
Etienne Lantier, die op zijn vorige werk zijn ontslag kreeg, neemt een job aan in de mijn, en ontmoet er de familie Maheu, waar ze van vader op zoon in de mijn werkten. De grootvader, Vincent, bijgenaamd Bonnemort (Jean Carmet) lijdt aan stoflong en spuwt zwart slijm. De vader, Toussaint (Depardieu) moet een gezin van 7 kinderen voeden en ook de oudste kinderen werken in de mijn, om een voldoende hoog inkomen te halen.
Lantier is verontwaardigd over de mensonwaardige omstandigheden en besluit om een fonds op te richten om een staking te financieren. Toussaint Maheu vindt het een goed idee, evenals zijn vrouw, die een fervente haat koestert tegenover de rijke industriëlen die de mijn beheren, en enkel uit zijn op winsten. Naast de socialistische mobilisering, richtte Zola ook zijn aandacht op de verdeeldheid tussen de werknemers zelf. Hij gebruikt hiervoor het personage van Chaval, een brutale arbeider die een verhouding heeft met de 18-jarige dochter van Maheu, Catherine. Chaval, die in eerste instantie de staking steunt, laat zich ompraten door de industrieel, en hervat het werk, om, zo zegt hij, niet van honger te moeten omkomen. Lantier en zijn aanhangers zijn woedend.
Wie "Daens" een goede film vond, zal zich ongetwijfeld laten meeslepen in dit verhaal, want hetzelfde idee wordt gebruikt. Zola was duidelijk erg politiek geïnspireerd met "Germinal". De titel verwijst naar het "ontluiken" (=germer) van de strijd van de arme arbeiders voor meer rechten, en vormde de basis voor de socialistische beweging. Zola zou Zola niet zijn, als hij niet eventjes het communisme ernaast plaatste en een vergelijking maakte. Hij gebruikt daarin het personage van Souvarine, een Russische immigrant die verdacht veel op Lenin lijkt. De man lacht met de staking, en houdt er veel radicalere ideeën op na. Het is een intelligente film, die ons verduidelijkt, dat wij het nu zo goed hebben, omdat onze voorouders gevochten hebben voor hun rechten.
Vinny's Rating : 8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten