donderdag 26 februari 2009

Ghost Rider (2007)


Regie : Mark Steven Johnson
Genre : Actie
Acteurs : Nicolas Cage, Eva Mendes, Peter Fonda, Wes Bentley, ...
Speelduur : 114 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0259324/

Johnny Blaze is stuntman. Al van zijn prille jeugd vergezelde hij zijn vader, Barton Blaze, in gevaarlijke stunts. Maar zijn vader heeft kanker en is gedoemd om te sterven. Op een avond komt Mephistopheles (zeg maar de duivel) langs, die de 12-jarige Johnny belooft om zijn vader te genezen in ruil voor zijn ziel. Johnny stemt in en Barton geneest. Enkele weken later sterft hij echter niet aan kanker, maar aan een dodelijk ongeluk. Verbitterd door het noodlot en verraden door de belofte van Mephistopheles, is Johnny nu een "Ghost Rider", een premiejager waarop de Duivel beroep doet wanneer hij zelf in moeilijkheden zit. En hij heeft een probleem : zijn zoon, Blackheart, is op zoek naar het pact van San Vinganza, die hem veel macht moet geven. Johnny moet hier een stok voor steken. Dan is er ook nog Roxie Simpson, zijn jeugdvriendin, van wie hij vervreemd is, en die nu journaliste is. Ze voelt zich nog steeds aangetrokken door Johnny...


Bijzonder origineel is "Ghost Rider", de zoveelste Marvel Comics verfilming, niet. Het verhaal is onmiddellijk geïnspireerd van de Ruiters van de Apocalyps, die in de Bijbel vermeld worden. Omdat het een comicverfilming is, hebben we veel, heel veel, té veel stereotiepen. De duivel is hier een oude man in zwart gewaad, Blackheart lijkt op een onderkoelde vampier en wanneer Blaze een brandende schedel wordt, kunnen we onze spot niet onderdrukken. Ook de romantiek is stereotiep. Het is dezelfde romantiek als in Spider-Man, waar de onwetende vriendin stilaan in de buurt van de waarheid komt rond de dubbele identiteit van de held. Verder gebruiken de makers de relatie tussen Cage en Mendes om het einde te dramatiseren. Cages acteerprestatie wordt afgevlakt door de vrij bombastische special effects en de ietwat misplaatste Laatste Oordeelssfeer. Niet dat hij niet entertaint. Daar slaat hij wel in, maar op een reeds voorgekauwde manier. Het acteerwerk van Nicolas Cage is weggemoffeld onder de CGI. Met spijt las ik dat er al een tweede aflevering in de maak is.

Vinny's Rating : 6/10

dinsdag 24 februari 2009

Fool's Gold (2008)



Regie : Andy Tennant
Genre : Komedie / Avontuur
Acteurs : Matthew McConaughey, Kate Hudson, Donald Sutherland, Alexis Dziena,...
Speelduur : 113 min.


Fool's Gold wil grappig en spannend zijn en wat krijgen we? Een saaie irriterende schattenjacht. Tennant is duidelijk niet in de leer gegaan bij Richard Donner's "Goonies", die in tegenstelling tot dit misbaksel, wél een opwindende film was. Ik heb niet veel zin om deze film te reviewen, want het is zoveel leuker om goede films te gaan commentariëren.

Finnegan is een schattenjager, die al een tijdje op zoek is naar de "Aurelia", een Spaans galjoen di e een kostbare schat vervoerde. Hij is ook aan het scheiden van zijn vrouw, Tess, die als stewardes werkt op de luxueuze yacht van Nigel Honeycutt, een miljonair. Finn vindt een spoor van de schat en overtuigt Tess om die te helpen vinden. Dankzij de sympathieke maar domme bimbo-dochter van Nigel, Gemma, raakt Finn aan boord van de yacht, en samen gaat het viertal op zoek naar de schat. Uiteraard zijn ze niet de enige die de schat op het spoor zijn. Ook Finn's mentor, Moe Smith en een lokale gangster, Bigg Bunny, zitten hen op de hielen...

"Fool's Gold" is een verspilling van talent. Het lijkt op een komedie-versie van "The Deep", dan zonder de humor wel te verstaan. De humor is bijdehand, dom, flauw en bracht geen enkele keer een glimlach tevoorschijn. En als een film dat niet kan, dan zijn er nog de personages, die op zijn best sympathiek zijn. Een temperamentloze McConaughey, die met brede glimlach en aanstekelijk enthousiasme het fortuin najaagt. Dan Kate Hudson, die duidelijk graag ruzie maakt, zich voortdurend ergert aan McConaughey en uiteindelijk bij hem blijft voor haar deel van het fortuin (niet uit liefde, al willen de filmmakers je dit wel doen geloven !!!!). De irriterende Alexis Dziena, wiens rol in deze film niet zo duidelijk is, werd gewoon gecast om domme dingen te zeggen. Dit zijn moeilijke beproevingen bij een film die dan toch bijna 2 uren duurt. Nu nog het avontuur. De actie beperkt zich tot niet meer dan duiken, weer bovenkomen, ruzie maken, duiken, weer bovenkomen, ruzie maken... Een film met zo weinig richting en inspiratie is teleurstellend. Het enige wat de film nog het kijken waard maakt zijn de mooie shots van de exotische locaties. McConaughey en Hudson zijn geen slechte acteurs, maar missen het komische talent om het geheel op een hoger niveau te brengen. Je hebt dan wel een mooie verpakking, maar hier is die zonder inhoud.


Vinny's Rating : 3/10

maandag 23 februari 2009

The Brave One (2007)


Regie : Neil Jordan
Genre : Drama / Thriller
Acteurs : Jodie Foster, Terrence Howard, Nicky Katt, Mary Steenburgen,...
Speelduur : 122 min.

"Brave One" toont aan dat wraakfilms meer kunnen zijn dan "Death Wish" of "Punisher" films. De film van Neil Jordan geeft een morele dimensie aan de personages uit zijn film, en dat scheelt natuurlijk. De getalenteerde en gevoelige Jodie Foster is een geschikte keuze, en je kan je gemakkelijk het rotte gevoel voorstellen, waarmee ze verder door het leven moet.

Erica Bain is een radio-omroepster, die een gelukkige relatie heeft met David, en een schijnbaar serene toekomst tegemoet gaat. Haar geluk valt aan diggelen op een avond, wanneer het koppel met hun hond door Central Park wandelen. Erica en David worden aangevallen door enkele agressieve jonge criminelen. Ze worden voor dood achtergelaten. David sterft en Erica moet alleen verder leven met verdriet, verloren toekomstperspectieven en een ondraaglijk gevoel van onrechtvaardigheid. Ze wordt een andere vrouw en vermoordt koelbloedig degenen die haar pad kruisen met kwade bedoelingen. Inspecteur Mercer is belast met het onderzoek naar deze vreemde moorden, en komt gauw in contact met Erica, wiens droevige lot hem wel bekend is...

"The Brave One" handelt over morele dilemma's. Hebben we het recht om over leven en dood van anderen te beslissen, zelfs al is het gerechtelijk systeem niet toereikend om gerechtigheid te bereiken? Jordan laat de emotionele factor meespelen. Hij hoopt dat we begrip hebben voor de motivaties van Bain, en door de vakkundige regie, hebben we ook begrip. Foster speelt iemand die emotioneel vernietigd is. Wanneer ze het uitschot vermoord, voelt ze zich slecht. Het is pijnlijk om een ander leven te nemen, maar het geeft haar ook het gevoel van rechtvaardigheid die ze mist. Daar tegenover plaatst Neil Jordan de arm der wet onder de vorm van Mercer, een briljante politie-agent. Hoe verder de enquête vordert, hoe meer hij moet afstand doen van zijn technische logica en hoe meer hij geconfronteerd wordt met emotionele factoren. De film biedt geen antwoorden over juist of fout, en dat komt het best naar voor uit het slot van de film. Helemaal niet slecht, al kruipt er wat tijd in vooraleer de film uit de startblokken komt.

Vinny's Rating : 7,5/10

dinsdag 17 februari 2009

Die Blechtrommel (1979)


Engelse titel : The Tin Drum
Regie : Volker Schlöndorff
Genre : Drama
Acteurs : David Bennent, Mario Adorf, Angela Winkler, Katharina Thalbach, ...
Speelduur : 142 min.

Het magisch-realistische "Die Blechtrommel" vertelt het vreemde verhaal van Oskar Matzerath, een jongetje die gekozen heeft om niet meer te groeien. We zien de wereld door zijn ogen, met als achtergrond het opkomende nazisme in Polen.

Matzerath komt ter wereld met het denkvermogen van een volwassene in een ménage a trois. Zijn moeder, Agnes, leeft samen met twee mannen. De één, Alfred Matzerath, is haar wettelijke echtgenoot, en de ander, haar kozijn Jan Bronski, is officieel een verweesd familielid, maar officieus haar minnaar. Wie Oskars vader is, is onduidelijk. De kleine Oskar, die getuige is van de middelmatigheid van de mensen die hem omringen, beslist om niet meer te groeien. Oskar heeft nog een gave : met zijn stem kan hij glas doen breken. Een gave die hij gebruikt om zijn woede te uiten, wanneer iemand zijn onafscheidelijke trommel wil afnemen. De situatie van de familie Matzerath wordt stilaan ingewikkelder. Agnes wordt opnieuw zwanger maar pleegt zelfmoord door zich met vis vol te proppen, en Alfred wordt Nazi-sympathisant...

De verfilming van het boek van Günter Grass blijft getrouw aan het literaire werk. Dat het literaire werk niet volledig verteld wordt, is een zwak punt die het gevoel geeft dat de film niet afgewerkt is. Het is meteen ook niet duidelijk wat Grass wilde vertellen met zijn verhaal. Ik ervaarde het als een bittere pessimistische kijk op de kleinzielige mens, die voortdurend toegeeft aan zijn lusten. Het is de mens in al zijn lelijkheid die we zien : zelfdestructief, gedeprimeerd, ruziënd, pestend, opportunistisch, liegend ... Geen wonder dat Oskar niet volwassen wil worden met zo'n kijk op de wereld. Het is een film met weinig vrolijke momenten en een egoïstisch hoofdpersonage, doch met krachtige beelden van Danzig en verlagende beelden van de mens. En als er dan eens romantische en leuke momenten komen, dan worden die altijd onderbroken door dood en verdriet. Het kwam mij na de film voor dat (de nog steeds levende) Grass een verbitterde misantroop is.

Vinny's Rating : 6,5/10

woensdag 11 februari 2009

Slumdog Millionaire (2008)


Regie : Danny Boyle, Loveleen Tandan
Genre : Drama
Acteurs : Dev Patel, Anil Kapoor, Saurabh Shukla, Freida Pinto, ...
Speelduur : 120 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1010048/


Stel je voor : een jongen uit de krottenwijken, Jamal, neemt deel aan de kwis "Wie wordt multimiljonair?" in India, een land waar kansloosheid al eeuwen de maatschappij overheerst. Ze geloven dat wie in de laagste kaste geboren is, hij zijn leven lang voortbestemd is om in die kaste te blijven hangen. Jamal, een 18-jarige jongen, heeft de armoede gekend. Samen met zijn broer Salim heeft hij gestolen, toeristen bedrogen en is hij het slachtoffer geworden van wrede kinderuitbuiters, die arme meisjes van straat halen om ze te prostitueren, en arme jongens om hen blind te maken, want blinde zingende kinderen brengen veel geld op. Hij leefde een bestaan die de meesten onder ons zich moeilijk kunnen voorstellen, en reeds als kind ontmoet hij het meisje Latika, van wie hij altijd gescheiden zal zijn, maar naar wie hij altijd zal verlangen. Jamal gelooft dat er kansen zijn voor hem in dit leven. En dan neemt hij deel aan een kwis die hem miljonair maakt, en waar een maximumsom van 20 miljoen roepies te winnen zijn.
Op een bepaald moment in het spel wordt hij aan de politie overgeleverd, want een arme jongen uit de sloppenwijken kan onmogelijk zoveel weten toch?? De politie martelt hem, ondervraagt hem, en Jamal houdt stand dat hij de antwoorden wist...

Wat Danny Boyle's uitstekende film zo sterk maakt, is dat hij ons een modern sprookje vertelt, en de Indische armoede niet als een sociaal drama naar voor brengt, maar als een sprookje waarin happy endings mogelijk zijn. In feite maakt hij het kastensysteem ronduit belachelijk, en dat is ook gebleken. Indiase critici bestempelden de film als "poverty porn" en lachten dat Boyle en 20th Century Fox hypocriet genoeg zouden zijn om het grootste deel van de opbrengsten in hun zakken te steken. Wat ze vergeten, is dat de film het Indische probleem eindelijk eens universeel in de belangstelling zet. De armoede is het probleem niet. Het probleem is het kastensysteem, dat op een hardnekkige manier een sociale kloof in stand houdt. En de film toont het ook. De rijken doen er alles aan om die kloof gapend te houden, want zij hebben er het meest bij te verliezen. Dit wordt perfect geïllustreerd via de spelpresentator op een moment in de film die niet onopgemerkt voorbij gaat. Boyle legt een sluwe intelligentie aan de dag en overtuigde mij dat hij weet waar hij mee bezig is. Anderzijds begeeft hij zich niet op té glad ijs, want het script is geïnspireerd van een Bollywood-verhaal en heeft ook enkele sterke Bollywood momenten zoals de finale van de film en een prachtige soundtrack. Gaan bekijken die film !

Vinny's Rating : 10/10

vrijdag 6 februari 2009

The Midnight Meat Train (2008)



Regie : Ryuhei Kitamura
Genre : Horror
Acteurs : Bradley Cooper, Leslie Bibb, Brooke Shields, Vinnie Jones,...
Speelduur : 102 min.

Clive Barker was op het eind van de jaren '80 een erg populaire horror-auteur. Als teenager heb ik zelf flink wat van zijn werken gelezen, inclusief de "'Boeken van Bloed" waaruit deze verfilming afkomstig is. Het is visionair allemaal en erg surrealistisch. De verhalen van Barker belanden meestal op het domein van de fantasy en het onwerkelijke. "MMT" begint als de zoveelste slasher, en zwenkt daarna, zoals de metro in de film af naar een gebied die buiten de menselijke bevatting gaat.

Leon is een amateur-fotograaf. Hij wil de "geest" van de stad in zijn lens vatten en ambieert om uitgestald te worden op een tentoonstelling van de erkende fotografe Susanne Hoff. Leon leeft samen met zijn vriendin Maya en hun relatie zit goed. Op een avond, geobsedeerd door zijn fotografische ambities, gaat hij op stad en fotografeert zwervers, delinquente jongeren in een metro, die een aziatisch meisje lastig vallen. Enkele dagen later vermelden de krantekoppen dat het meisje in kwestie spoorloos verdwenen is. Hij meldt zich aan bij de politie maar vindt geen gehoor. Dan neemt hij zelf het heft in handen en observeert een sprakeloze man die hij volgt tot in het abattoir. Hij is ervan overtuigd dat die man veel met die verdwijningen te maken heeft en volgt hem tot in de metro. Daarna begint een hallucinante afdaling naar de hel.

MMT blijft trouw aan de motieven van Barker. De situaties waarin zijn personages belanden zijn altijd het gevolg van dominerende obsessies. Daarna is er geen weg meer terug. De film bekijkt zich als een nachtmerrie op klaarlichte dag, met een zorgwekkende sfeer, onsamenhangende details en surrealistische situaties ten top. Het is goor, smerig en erg gewelddadig. De regisseur doseert de misselijkmakende en erg bloedige scènes en overdrijft nooit. Hij laat zijn personages hun nachtmerrie beleven en neemt de tijd om hen te volgen in hun wanhopige pogingen om in de realiteit te blijven. Vinnie Jones speelt een zwijgzame reus, Mahogany, die op kille wijze zijn slachtoffers afmaakt met hamer en vleeshaken, en de spilfiguur van het verhaal is. Zijn aanwezigheid is enerverend, en wanneer Leon en Mahogany oog in oog komen te staan, wordt het zelfs erg spannend. Want elk vervoermiddel heeft een bestemming. Waar gaat deze metro naartoe? Het is een geslaagde horror die nu en dan wat trage momenten kent door zinloze pogingen tot het uitbreiden van de korte novelle van Barker. Ondanks het zwakke verhaal staat MMT zeker garant voor een avondje hevig griezelen.


Vinny's Rating : 7/10

donderdag 5 februari 2009

Valkyrie (2008)


Regie : Bryan Singer
Genre : Thriller
Acteurs : Tom Cruise, Kenneth Brannagh, Bill Nighy, Thomas Kretschmann,...
Speelduur : 120 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0985699/

De meeste oorlogsfilms over de tweede wereldoorlog wekken de schijn op dat alle duitsers achter Hitler stonden. "Valkyrie" is één van die zeldzame films die ook tonen, dat er in werkelijkheid belangrijke verzetshaarden waren tegen de Führer. Het is de dictatuur van de angst die alle actie onderdrukte. Het verhaal van Claus Von Stauffenberg is minder vertrouwd bij de Europeanen. In Duitsland werd hij in de jaren '60 tot volksheld verheven.

De film vangt aan in Noord-Afrika, waar Von Stauffenberg gestationeerd is als kolonel. Na een luchtaanval verliest hij een hand en een oog en bevindt zich in Duitsland. Zijn superieur, Friedrich Olbricht, behoort tot een groep hooggeplaatste officieren die de liquidatie van Hitler voorbereiden. Omdat Olbricht de weerzin van Von Stauffenberg kent tegen Hitlers methodes, introduceert hij hem in deze gesloten cirkel. Het is een goede keuze, want Von Stauffenberg is vastberaden en haalt alle twijfels en angsten weg bij de andere betrokkenen. Voor de eerste keer gaan ze over op daden. Alleen door rechtstreekse toegang te hebben tot Hitler is er een mogelijkheid voor een aanslag. De coupplegers zoeken hulp bij generaal Fromm, de aanvoerder van de reservetroepen in Berlijn, maar de man hangt vast aan zijn loyauteit, doch steunt hen stilzwijgend door niks te zeggen. Von Stauffenberg wordt gepromoveerd en belandt bij de hoogst geplaatste militairen, die rechtstreeks aan Hitler adviseren. Ze bereiden een bomaanslag voor en een daarop volgende staatsgreep, die ze "operatie Valkyrie" noemen....

Het verhaal is boeiend verteld door Singer, en met oog voor details. Het is meer dan duidelijk dat Hitler veel geluk heeft gehad de dag van zijn aanslag en de samenzweerders dikke pech. Het roept vooral de vraag op wat er zou gebeurd zijn, moest de oorlog een jaar vroeger zijn gestopt. "Valkyrie" is geen oorlogsfilm maar een minutieuze reconstructie van alle stappen en beslissingen die geleid hebben tot de aanslag en de operatie die tot doel had, om de macht te nemen. De scènes kwamen wat stijf over en waren niet vloeiend en dramatisch zoals bij een sterk verhaal hoort. Het is eerder een opeenvolging van feiten. Van de oorlog zie je bitter weinig. Misschien was dit een opzettelijke beslissing, om de grote afstand tussen de bureaucratische machine en de frontlinie te benadrukken. Visueel is er geen sfeer van oorlog. Alles lijkt netjes en verzorgd. Het lijkt me niet echt passen in zo'n film. Nog vreemder is dat alle acteurs in het Engels spreken. Inclusief Hitler zelf. Het is ergens begrijpelijk, maar toch voelt het onnatuurlijk aan. Gelukkig is Singer een goede verteller en weet hij met zijn verhaal de aandacht vast te houden. Dat compenseert al grotendeels de visuele gebreken.

Vinny's Rating : 6,5/10

woensdag 4 februari 2009

Changeling (2008)


Regie : Clint Eastwood
Genre : Drama
Acteurs : Angelina Jolie, John Malkovich, Jeffrey Donovan,...
Speelduur : 140 min.
Meer info :

Clint Eastwood heeft zijn hele leven lang in Californië geleefd, en het lijdt geen twijfel dat hij een hechte band heeft met zijn geboortestaat. Het zou zelfs heel goed kunnen dat hij het verhaal uit "Changeling" ooit nog hoorde van zijn eigen familie.

Los Angeles 1928. Christine Collins werkt bij een communicatie bedrijf, waar ze een dienst coördineert. Ze leeft alleen met haar zoon Walter, een achtjarige jongen. Enkele dagen later stort haar leven in. Haar zoon is spoorloos verdwenen. De corrupte politie weigert om de eerste 24 uur na de verdwijning tussen te komen, want zeggen ze, de meeste kinderen keren naar hun ouders terug binnen de 24 uur. Dat gebeurt niet en de politie van L.A. start een onderzoek. Ze vinden haar zoon terug en organiseren een groot persmoment om deze heroïsche daad van de politie op celluloid te vereeuwigen. Er is één probleem : Christine zegt dat de jongen haar zoon niet is. De jongen is negen centimeter kleiner en is besneden. De politie verklaart haar gek en stuurt haar naar een psychiatrische instelling om er tot haar positieven te komen. Christine begrijpt niet dat zoiets haar kan overkomen. Eén man begrijpt het wel : Gustav Briegleb, een presbyteriaanse priester die al jarenlang de corruptie van de politie aanklaagt. Zonder succes. Met de Collins zaak grijpt hij zijn kans om de politie in verlegenheid te brengen, en doet alles om haar vrij te krijgen. De zaak neemt een onverwachte wending wanneer een kindermoordenaar, Gordon Northcott, opgepakt wordt...

"Changeling" is op zijn zachtst uitgedrukt een ophefmakend verhaal. Christine Collins vermoedde zeker niet dat de verdwijning van haar zoon zou leiden tot een reeks rechtszaken die de volledige sociale en gepolitiseerde structuur van de stad dooreen zou schudden. Eastwood zorgt voor een spannend mysterie wanneer Collins haar zoon niet herkent. Wie is dan die nieuwe jongen en waarom houdt hij vol dat hij Collins' zoon is? De volharding van Collins om te benadrukken dat de politie haar werk niet heeft gedaan zoals het hoorde ergert kapitein Jones, die geen slechte reclame duldt, en haar naar een psychiatrische instelling stuurt, ver van de media. Collins ontdekt dat ze niet de enige onrechtmatige gevangene is. Alle andere geïnterneerden hebben eveneens de politie op de tenen getrapt. En dan wordt het allemaal nog ingewikkelder wanneer de gestoorde kindermoordenaar ten tonele verschijnt. Acteur Jason Butler Harner zet een ijzingwekkende rol neer en toont ons geen boos kijkende boeman, maar een charmerende psychoot. "Changeling" is deftig geregisseerd en de acteurprestaties schenken veel voldoening, al is het emo-gehalte vaak schaamtelijk hoog. Dat is Eastwoods keuze. Het weze nog gezegd dat "Changeling" een waargebeurd verhaal is, wat de film nog opmerkelijker maakt als men daarbij even stilstaat.

Vinny's Rating : 7,5/10

zondag 1 februari 2009

Brain Damage (1988)


Regie : Frank Henenlotter
Genre : Horror / Komedie
Acteurs : Rick Hearst, Gordon McDonald, Jennifer Lowry,...
Speelduur : 86 min (uncut version)
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0094793/

Henenlotters horrorfilms (met name de "Basket Case" reeks) hebben zoiets dat "cultstatus" genoemd wordt. In wezen zijn het slechte films, met belabberd acteerwerk, belachelijke special effects en nog dwazere dialogen. Het is juist dat die de film dan een buitengewone uitstraling geeft. Want ondanks het amateurisme is "Brain Damage" best vermakelijk.

Brian leidt een normaal leventje, tot een fallusachtig monstertje, Aylmer zich op hem parasiteert. Het wezen injecteert een blauwe vloeistof in zijn hersenen, die hem in een leuke roes brengt. In ruil voor die vloeistof moet Brian het wezen naar slachtoffers brengen, want Aylmer heeft een onverzadigbare honger naar menselijke hersenen. Voeg er dan nog zijn broer en vriendin aan toe, van wie hij stilaan vervreemd, en de twee vorige "eigenaars" van Aylmer, die dolgedraaid zijn, en je krijgt een zowel gore als grappige film...

Henenlotter maakte duidelijk een metafoor met drugsverslaving. Aylmer is een slakachtige parasiet, die al eeuwenlang van de ene drager na de andere reist. Hij praat als een marionet uit de "muppet show", en één van de grappigste scènes is zijn "strijd" met Brian, die wil afkicken van de blauwe vloeistof, wanneer hij beseft dat hij mede-verantwoordelijk is voor een aantal moorden. De gore scènes hebben steeds iets grappigs. Neem nu de blowjob-scène (die niet aanwezig is in de originele cut), waar een hoertje hoopt op een mondvol Brian, terwijl ze dan een mondvol Aylmer in de plaats krijgt. De scène, die in 1988 uit de film gesneden werd, is tegenwoordig veel minder aanstootgevend. Neemt niet weg dat het wel wansmakelijk is. Het surrealistische tintje van "Brain Damage" maakt dat de film zich gemakkelijk onderscheidt van honderden andere horrorfilms. Ik heb me alvast goed vermaakt, ondanks de low-budget look van de film. Voor een verwittigd publiek.


Vinny's Rating : 6,5/10

Traitor (2008)


Regie : Jeffrey Nachmanoff
Genre : Thriller
Acteurs : Don Cheadle, Guy Pearce, Jeff Daniels, Saïd Taghmaoui,...
Speelduur : 114 min.

De oorlog tegen het terrorisme zal voor altijd gelinkt zijn aan het beleid van president Bush. Dat betekent nog niet dat de Amerikaan zelf met ooglappen leeft. Acteur en auteur van deze film Steve Martin belicht het gegeven met her en der diep inzicht. We volgen in "Traitor" een arabische terroristische cel van Jemen tot Canada.
In Jemen probeert Samir Horn wapens te verkopen aan terroristen. De operatie eindigt in een fiasco wanneer de CIA binnenvalt en de mannen gevangen gezet worden. Horn weigert te collaboreren en wordt opgesloten in een Jemenitische gevangenis. Hij raakt er bevriend met Omar. Met hulp van buitenaf ontsnappen ze uit de gevangenis, en de twee mannen begeven zich naar Marseille, waar ze zich aansluiten bij een terroristische cel geleid door de radicale Nathir. Roy Clayton, de CIA agent die de operatie in Jemen leidde en de groep rond Samir nauwlettend volgt, weet echter niet dat Horn een infiltrant is en zelf voor de geheime diensten werkt. Samir en de cel organiseren een geslaagde aanslag op de Amerikaanse ambassade in Frankrijk. Daarna gaan ze naar de States, waar ze een dertigtal toeristenbussen willen opblazen...

"Traitor" is veel genuanceerder dan het plot klinkt. De moslim wordt niet gediaboliseerd, en Martin benadrukt met voorzichtigheid dat niet elke moslim er radicale ideeën op na houdt, en dat de islam een godsdienst van verdraagzaamheid is. Samir Horn is een gekweld personage, omdat hij meehelpt aan het verraden van mensen van zijn volk. Van zijn volk ja, niet van zijn geloof. Dat is hetgene dat hem recht houdt in zijn infiltratie : de overtuiging dat wat hij doet, de goede keuze is en compatibel is met zijn geloof. Waren het niet de terroristen die zijn vader vermoordden toen hij kind was? Niemand anders dan Don Cheadle kon een dergelijke rol op zich nemen. Guy Pearce speelt een CIA-agent, die niet weet hoe de situatie in elkaar zit en de grote verantwoordelijkheid heeft om zijn land te beschermen. We nemen als kijker ook deel aan de volledige organisatie van de aanslagen, waar fouten niet getolereerd worden en de logica gedicteerd wordt door irrationeel radicalisme. "Traitor" had veel kans om een mislukking te worden, maar Martin omzeilt de valstrik om zwart-wit te denken en achter de politiek van zijn land te staan. "Traitor" is niet politiek. Het enige nadeel van de film is dat het verhaal zich afspeelt in een kader dat veel te strak is : van het begin tot het eind is de film één lange poging om een cel te ontmantelen, en de personages blijven in dat kader hangen. Kan men dan de moslim niet anders bekijken dan in het kader van terrorisme?

Vinny's Rating : 7/10