The Children of Huang Shi (2008)

Regie : Roger Spottiswoode
Genre : Drama / Avontuur
Acteurs : Jonathan Rhys-Meyers, Radha Mitchell, Chow Yun-Fat, Michelle Yeoh,...
Speelduur : 107 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0889588/

Het verhaal dat hier op beeld gebracht wordt, is, hoe onwaarschijnlijk het soms lijkt, nochtans echt gebeurd. Een journalist ontfermt zich over een groep weeskinderen, en wil hen in veiligheid brengen voor de oorlog aan de rand van de Gobi woestijn, in Shandan.

George Hogg is een reporter die in de jaren '30 naar China gestuurd wordt door de Britten om het nieuws te coveren. Het is een troebele periode, waarin Japan het land is binnengevallen en strijd voert tegen communistische en nationalistische Chinezen. Hogg, die naief en onervaren is, raakt in Nanking en ontsnapt ternauwernood aan de dood. Hij wordt gered door Cheng, een Chinese nationalist. Niet veel later komt een blonde heldin, Lee Pearson, zijn leven redden. Ze is een dappere vrouw, die als arts voor het Rode Kruis werkt en uit noodzaak bijna alle taken op zich moet nemen. Ze vertrouwt Hogg een 50-tal weeskinderen toe, want ze moet tijdelijk naar andere medische posten. Hij staat er nu alleen voor om de kinderen te voeden, te onderrichten en te verzorgen. Langzaam wint hij hun eerbied. Wanneer de Japanners in de buurt komen, beslist hij om een 1000-kilometer lange tocht te doen om hen veilig te stellen...

De cinematografie is immens mooi, en de film verwent ons met erg fotografische beelden van een ruraal en magisch China, dat overschaduwd wordt door een smerige oorlog. De kwaliteit van "Children of Huang Shi" blijft desondanks wat ondermaats, want de dramatiek van het volledige verhaal bereikt de kijker nooit. Het script komt soms op de proppen met belachelijk sentiment ("You are the bravest and most beautiful woman i have ever met") en middelmatig acteerwerk, dat mijn empathie niet opwekte. Ook de manier waarop Hogg zich behelpt met erg eenvoudige middelen ziet er nu en dan wat ongeloofwaardig uit. Spottiswoode wakkerde daarentegen wel bewondering op voor de moed van die man, die leven en lijf riskeerde voor deze kinderen. Nee, ondanks mijn verwachtingen is deze film geen hoogvlieger. Ik kan hem ten hoogste aanraden aan een jonger publiek, die hier een leuke avonturenfilm zullen in zien.

Vinny's Rating : 6,5/10

El Nino de Barro (2007)

Engelse titel : The Mud Boy
Regie : Jorge Algora
Genre : Thriller / Drama
Actuers : Maribel Verdu, Juan Ciancio, Daniel Freire, Chete Lera,...
Speelduur : 101 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0818123/

"Mud Boy" is de verfilming van waargebeurde feiten, die zich in Buenos Aires afspeelden in 1912. Toen terroriseerde een seriemoordenaar de stad met een reeks gruwelijke kindermoorden. De film van Jorge Algora vertelt ons het verhaal door de ogen van een kind, die een telepatische band met de moordenaar heeft. Dit thema is niet nieuw : "In Dreams" en "What Lies Beneath" gingen ook al in die richting.

Mateo woont samen met zijn moeder en Octavio, een politie-agent. Octavio is niet de vader van het kind leren we, en beiden kunnen het niet met elkaar vinden. Op een dag betaalt een fotograaf Mateo om te poseren samen met een jong meisje. Wanneer hij hem vraagt om haar jurk naar beneden te doen, begrijpt Mateo dat er iets niet pluis is. Intussen worden kinderen vermoord en afschuwelijk verminkt teruggevonden. Mateo ziet in visioenen hoe ze om het leven komen, maar vangt geen glimp op van de moordenaar. Commissaris Petrie, de politiechef, besluit om de visioenen van de jongen te gebruiken om zijn enquête vooruit te helpen, al begint hij twijfels te hebben over Mateo's onschuld in dit verhaal. Mateo zet hen op het spoor van de pedofiele fotograaf...

Het is een klassiek detectiveverhaal met valse pistes, kleine mysteries en een vrij monotoon en herhalend motief, die Algora heel de film lang volhoudt. Niet dat het verhaal niet interessant is. Hij vergeet het interessant te maken door te weinig wendingen te voorzien en door te weinig energie in de acteerprestaties en regie. Hij slaagt er dan wel weer in om een lugubere sfeer te scheppen met bruintinten, en pittige details rond de sadistische moorden. Een serial killer verhaal boeit altijd, en hier mag de regisseur zich gelukkig prijzen... Wie de moordenaar is, is hier minder belangrijk dan wat er met Mateo zal gebeuren, en dat is de hele (fictieve) tragedie waarmee hij de feiten romanceert.

Vinny's Rating : 6/10

Wishmaster (1997)

Regie : Robert Kurtzman
Genre : Horror
Acteurs : Tammy Lauren, Andrew Divoff, Robert Englund, Chris Lemmon,...
Speelduur : 90 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0120524/

Voor een B-film is die echt wel aardig. De mix van horror en komedie deed me denken aan de "Elm Street" reeks. Ironisch dat ook Robert Englund, de acteur die Freddy speelt, hier ook een bijrolletje krijgt, en dat Wes Craven producer is.

Na eeuwen wordt een djinn, een boze geest, gewekt uit zijn slaap. Een vreemd juweel wordt aan onderzoekster Alexandra gegeven voor analyse. Ze geeft het juweel aan haar vriend Chris, die het object moet dateren. Het loopt fout en de djinn wordt bevrijd. Hij bestaat enkel en alleen om wensen te vervullen, maar neemt ze duidelijk ook letterlijk op en dat leidt tot gore toestanden. Indien het wezen drie wensen vervult voor zijn meester, kan hij de wereld overnemen...

"Wishmaster" is een onredelijk naieve film. Als je er even bij stilstaat, kun je erg veel wensen doen om de aanwezigheid van de djinn ongedaan te maken. Plotholes zijn het onmiddellijk gevolg bij een dergelijk verhaal. Gelukkig stoort het niet zo erg. De film neemt zichzelf niet ernstig en omvatte voldoende groteske horror en actie voor anderhalf uur laidback ontspanning. De zwartgallige humor op zijn "Elm Street" is ook nooit ver weg.

Vinny's Rating : 6/10

Iron Man (2008)

Regie : Jon Favreau
Genre : Actie / Avontuur
Acteurs : Robert Downey Jr, Terence Howard, Jeff Bridges, Gwyneth Paltrow,...
Speelduur : 126 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0371746/

Superheldenfilm zijn bijna per definitie pretentieus door het gebruik van kolossale budgetten die opgeslorpt worden door de CGI-technologie, die het onmogelijke mogelijk moet maken. Om een goede film te hebben heb je ook een goed verhaal nodig, en niet enkel effecten. "Iron Man" heeft het wel in zich vond ik. Na "Spiderman 2" eigenlijk weer een heel sterke film in dit genre.

Tony Stark is de steenrijke baas van Stark Industries, een bedrijf dat geavanceerde wapens ontwikkelt om ze dan aan oorlogvoerende landen te verkopen. Het bedrijf werd opgericht door zijn vader en na diens dood, nam hij de fakkel over samen met Obadiah Stane, de nummer 2. Zijn trouwe en toegewijde secretaresse heet Pepper Potts, en heeft een zwak voor Tony.Terwijl hij in Afghanistan de nieuwe Jericho raket gaat voorstellen, wordt het konvooi aangevallen door rebellen. De zwaargewonde Tony wordt gegijzeld door een rebellengroepering. Om aan zijn gijzelnemers te ontsnappen bouwt hij een krachtig metalen pak. Na zijn explosieve bevrijding laat Tony de wapenproductie voor wat het is, tot grote verontwaardiging van Stane, en wijdt zich in het geheim aan de verdere ontwikkeling van het pak...

Het eerste half uur komt de film vrij traag op gang, om daarna alleen maar beter te worden. Downey speelt zijn rol erg goed. Stark is een rijke dandy met een extraverte persoonlijkheid, en de humor is steeds binnen handbereik. Ook Bridges, van wie we in het begin niet verwachten dat hij de "bad guy" zal zijn, zet een aparte rol neer. De eerste keer dat ik hem kaal en met een witte baard zie. De interessante karakterontwikkeling, de net-niet relatie tussen Downey en Paltrow, de resolute "anti-wapen" stellingname en de zinderende actie maken "Iron Man" tot een topfilm.

Vinny's Rating : 8/10

Atame! (1990)

Amerikaanse titel : Tie me up, Tie me down !
Regie : Pedro Almodovar
Genre : Komedie
Acteurs : Antonio Banderas, Victoria Abril, Loles Leon, ...
Speelduur : 100 min.
Meer info : http://www.impawards.com/1990/tie_me_up_tie_me_down.html

Pedro Almodovar is ongetwijfeld Spanjes bekendste regisseur, en heeft veel navolging van een "arthouse" publiek. Deze "Atame!" neemt opnieuw thema's op die hem nauw aan het hart liggen, zoals de seksuele identiteit van zijn personages.

Ricki is een dief die na jaren internering op vrije voeten wordt gelaten. Hij is een geboren charmeur, en plant om Marina te kidnappen, een vroegere porno-actrice die nu kansen heeft om in het echte filmleven een rol te krijgen. Ricki wil haar vasthouden in haar flat tot ze verliefd wordt op hem. Hij stuit op felle tegenstand. Naarmate hun tijd samen vordert, begint ze gevoelens de ontwikkelen. Intussen maken haar zus en de andere mensen van de filmset zich zorgen om haar verdwijning...

Almodovar is een vaak ondoorgrondelijke regisseur, en ook hier is het soms gissen waar hij naartoe wilt in deze komedie met absurde trekjes. Geweld, liefde en seks zijn hier op een bizarre manier met elkaar verbonden. Hij buit de onzekere emoties van Marina uit, en geeft haar een rol van lustobject. De kidnapping verandert van een ernstige criminele situatie naar een erotische fantasie, waarin ze een onbewust plezier vindt. Al met al blijft het allemaal heel braaf, met een Antonio Banderas die eerder schelmachtig als bedreigend overkomt, en een seksscène, die eerder komisch dan aanstootgevend is. Een komedie voor volwassenen, die nooit vulgair wordt.

Vinny's Rating : 6/10

Beyond Borders (2003)

Regie : Martin Campbell
Genre : Drama / Avontuur
Acteurs : Clive Owen, Angelina Jolie, Yorick Van Wageningen, Linus Roache,...
Speelduur : 121 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0294357/

"Beyond Borders" schenkt aandacht aan de heldhaftigheid en inzet van de humanitaire hulpverleners in oorlogsgebied. Campbell wist duidelijk niet goed of hij van zijn film een drama of een romantische avonturenfilm moest maken. Ondanks wat geschipper tussen genres is het een deftige film, met mooie fotografie, een correcte rolinvulling en een meeslepend verhaal.

Sarah is al jaren getrouwd met Henry Beauford en heeft een zoon. Op een galabal wordt ze emotioneel geraakt door de sensibiliserende pleidooi van Nicholas Callahan, een hulpverlener die in Ethiopië dagelijks levens probeert te redden. Aangetrokken om zich zelf ook aan de humanitaire taken te wijden, vliegt ze naar Ethiopië. Daar komt ze opnieuw Callahan tegen, een man die gehard is door de dagelijkse realiteit. Ze voelt zich ook aangetrokken door zijn idealisme en zijn gedrevenheid. Na haar verblijf in Afrika gaat ze voor de Verenigde Naties werken, en op vraag van Callahans collega Elliott, begeeft ze zich naar Cambodja. Callahan is veranderd, en maakt van zijn werk een politieke zaak...

De film begint goed, met een sterke intro in die balzaal en boeiende focus op het humanitaire aspect in Ethiopië. Het wordt duidelijk dat anders wordt omgegaan met leven en dood. Daarna neemt het verhaal een meer politieke toon aan, met de betrokkenheid van rebellengroepen in de Cambodjaanse jungle en de besneeuwde bossen van Tsjetsjenië. Hier verliest "Beyond Borders" punten, omdat het humanitaire drama omslaat naar romantische avonturenfilm. De romance tussen Jolie en Owen is flauwtjes en brengt weinig extra drama aan het geheel. Het is bijna een verplicht nummertje, want hoe kun je niet verliefd vallen op iemand die zo'n nobele daden verricht. Campbell had zich beter gehouden aan de dramatische realiteiten van de ontwikkelingslanden, en ons wat meer verteld over het dagdagelijks werken in vluchtelingenkampen. Over leven in oorlogsgebied maakte Hollywood al genoeg films. Mag gezien worden.

Vinny's Rating : 7/10

Showdown in Little Tokyo (1991)

Regie : Mark L. Lester
Genre : Actie
Acteurs : Dolph Lundgren, Brandon Lee, Cary Hiroyuki-Tagawa, Tia Carrere,...
Speelduur : 76 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0102915/

Ach, dit is zo een onpretentieuze film, met enkel als doel om non-stop actie te bieden voor de mannen. Vrouwen zullen dit haten : het machisme, de one-liners, het wraakverhaaltje. Ze zullen liever de TV inruilen voor wat kook- en strijkplezier. Ik spreek ook niet graag veel goeds uit over een genre dat geweld verheerlijkt en de wet van de sterkste als een deugd voorstelt. En toch is deze film entertainend en ietsje beter dan de honderd andere klonen.

Chris Kenner is een harde flik die de Aziatische onderwereld in de gaten houdt. Hij beheerst Oosterse gevechtskunsten, want hij leefde in Azië tijdens zijn kinderjaren, waar zijn militaire vader geplaatst was. Wanneer brutale moorden de stad opschrikken, krijgt hij een sidekick toegewezen, Johnny Murata, die hem bijstaat in zijn strijd tegen de Yakuza. Hij ontdekt dat een lucratieve drughandel in voorbereiding is, en dat zijn vijand, Yoshida, ook degene is die in het verleden zijn ouders vermoordde...

Mark Lester, die in de jaren '80 succes oogstte met "Commando" (met Schwarzie) en in mindere mate "Class of 1984", toont dat hij gevoel heeft voor vloeiende actie en een voortreffelijke gevechtschoreografie. Alleen, het verhaal is erg zwak en de dialogen zijn er enkel om de stiltes tussen de actie op te vullen. De one-liners zijn kinderachtig en hebben betrekking op spiermassa, penislengte en vrouwen. De doorsnee filmganger zal zich, net als mij, aan al deze zaken storen... maar ik neem aan dat dit een film is die vooral gericht is op een iets minder kunstzinnig publiek :-)

Vinny's Movie Rating : 5/10

Central do Brasil (1998)

Regie : Walter Salles
Genre : Drama
Acteurs : Fernanda Montenegro, Vinicius de Oliveira, Marilia Pera,...
Speelduur : 110 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0140888/

Mijn vorige review "Gran Torino" vertoont veel overeenkomsten met "Central do Brasil" van Walter Salles. Ook hier gaat het over mensen die veranderen, wanneer een oudere vrouw zich ontfermt over een kind, dat zopas zijn moeder verloor in een verkeersongeluk. Dit is het begin van een meeslepende odyssee op zoek naar de vader van de jongen.

Dora schrijft brieven voor ongeletterde mensen in het treinstation. Ze is cynisch geworden, en stuurt de brieven die ze schrijft niet altijd door naar de bestemmeling. Ze minacht haar klanten, omdat ze alcoholist, ontrouw of leugenaar zijn. Ook de moeder van Josué, een tienjarige jongen, gaat bij Dora om brieven te schrijven naar Jésus, de vader van Josué, die hen in de steek heeft gelaten. Het noodlot slaat toe en Josué wordt weeskind door een tragisch ongeluk juist voor het station, waarbij zijn moeder om het leven komt. Hij wil nu zijn vader vinden. Dora wil hem eerst bij een pleeggezin plaatsen, maar besluit om zich dan toch persoonlijk te ontfermen over hem. Ze beginnen een reis door het land, op zoek naar Jésus. De relatie tussen Dora en Josué is eerst antipathisch en dan beseffen beiden dat ze alleen op elkaar kunnen rekenen...

"Central do Brasil" is meer het verhaal van de inwendige verandering van Dora dan de zoektocht naar de vader van Josué. Er is in het begin veel reden tot pessimisme als je die mensen ziet, die mishandeld worden door het leven. En hoe verder de film vordert, hoe groter het licht wordt in de duisternis van hun bestaan. Tegen het einde is alles zoals moet zijn en is iedereen gelukkiger dan in het begin van de film. Er zitten mooie momenten in, waarbij mensen op de juiste momenten de juiste gevoelens en reacties hebben. Het acteerwerk van Fernanda Montenegro is pakkend en leverde haar heel wat prijzen op, zoals de zilveren beer in Berlijn. Enkel de muzikale uitwerking kon beter : hetzelfde deuntje keert telkens terug, terwijl een verhaal die zo diep in de mens gaat kijken, om gevarieerde en emotionele klanken smeekt.

Vinny's Rating : 7/10

Gran Torino (2008)

Regie : Clint Eastwood
Genre : Drama
Acteurs : Clint Eastwood, Christopher Carley, Ahney Her, Bee Vang,...
Speelduur : 116 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1205489/

"Gran Torino" kreeg me niet mee. Een sterk verouderde Clint Eastwood reflecteert over de zin van het leven in een verhaal, die militaristische aspecten gebruikt om zich uit te drukken. Wapens en zen-waarden door elkaar halen heeft nooit echt overtuigend gewerkt. Geef mij dan maar "Karate Kid" of oude Japanse martial arts.

Eastwood is Walt Kowalski, ex Vietnam-veteraan, die verbitterd geraakt is door een zwaar verleden en een familie, die enkel op zijn erfenis uit is. Hij is vulgair, onaangenaam en zit vol vooroordelen. Ook tegenover zijn Hmong buren reageert hij bits, vooral wanneer de rustige verlegen buurjongen Tao onder druk van gangleden, zijn Gran Torino 1972 probeert te stelen. Het is zijn ontmoeting met Sue, de zus van Tao, die hem uit zijn isolement haalt. Hij mag het meisje graag en herkent iets van zichzelf in haar. Stilaan leert hij dat er nog mensen zijn die om hem geven, en om wie hij geeft. Het ijs breekt stilaan in zijn hart, en Tao, die volgens zijn eigen culturele tradities boetedoening wil doen, knapt het huis op van zijn buurman, tot grote verwondering en vooral bewondering van Kowalski...

Eastwoods recentste film is een vreemde eend in de bijt. Bijna op het einde zegt Eastwood na vele gebeurtenissen : "I'm in peace father", aan de dominee die op vraag van zijn overleden vrouw, toeziet op de morele heropvoeding van de oude man. Hij overtuigde mij niet. En dan weer wel dankzij de eindscène. De dialogen zeggen juist nooit genoeg, draaien rond de pot en het volledige uitgangspunt is totaal ongeloofwaardig. Dat de oude, verbitterde figuur die Kowalski is, plots nog verandert en afstand doet van zijn vooroordelen... daar kon ik niet in geloven. Zwakke doch goedbedoelde film. Eastwood leverde in het verleden veel interessantere films zoals "Mystic River", "A perfect World" en "Million Dollar Baby". Waarom wil hij hier per sé, en op bijna 80-jarige leeftijd, een karikaturaal Dirty Harry-achtig personage neerzetten? Hij lijkt zichzelf hiermee te parodiëren in een anders ernstige film, en dat voelt niet zo lekker aan.

Vinny's Rating : 5/10