Clash of the Titans (2010)

Regie : Louis Leterrier
Genre : Fantasy / Avontuur
Acteurs : Sam Worthington, Liam Neeson, Ralph Fiennes, Gemma Arterton, Alexa Davalos,...
Speelduur : 106 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0800320

Veelbelovende remake van de gelijknamige Britse film uit 1980. Helaas waren de Goden Leterrier niet gunstig en werd het een met testosteron opgedreven actie-fantasyfilm. Mijn voorkeur blijft steevast naar het origineel gaan.

De mythe van Perseus die hier verteld wordt gaat over de befaamde halfgod, zoon van Zeus en de stervelinge Danaé. De echtgenoot van Danaé was echter zo woedend om haar ontrouw, dat hij haar en haar pasgeboren zoon levend in een houten kist in zee gooide. Dat is het begin van het verhaal, dat in de film wat rommelig wordt verteld. Hij groeit op tussen de vissers en wordt zelf een visser, tot het lot hem terug naar Argos brengt. Intussen plannen de Goden om de mens terug van de aardbol te verwijderen, woedend omdat ze niet meer aanbeden worden. De koning van Argos en zijn vrouw wanen zich de gelijken van de Goden, wat Hades, god van de onderwereld, vertoornt. Indien ze hun dochter Andromeda niet aan de Kraken, een oeroud monster offeren, zal Argos verwoest worden. Ze hebben tien dagen tijd. Het is Perseus die het avontuur onderneemt, op zoek naar een middel om Andromeda te redden. Daarvoor begeven ze zich naar de graea, drie blinde helderziende heksen die weten hoe dat moet. De tocht is ver en vol gevaren...

Op de steeds mooie computeranimatie is niks op te merken. Je waant je in een mythische wereld met Goden en monsters. Het is allemaal onboeiend gebracht eigenlijk waardoor de verhaallijn discontinu lijkt. Het zijn verplichte scènes die aaneen geplakt zijn om een geheel te maken. Je ziet niks over het opgroeien van Perseus bij de vissers, er wordt geen enkele achtergrond bekendgemaakt over Andromeda en het ontbreekt de Olympusberg aan charme en vindingrijkheid. Het is geen vloeiend verhaal en er is al helemaal geen diepgang in de personages. De climax was voor mij de strijd met Medusa, die schitterend geanimeerd was en voor één van de enige spannende scènes zorgde. Zelfs de Kraken was als climax een domper die veel te snel afgehandeld werd. O ja, het is spectaculair, dat zeker, en tegelijk veel te snel. De helft van de punten gaat naar de visuals, en verder is dit niet zo leuk. Het origineel is stukken beter.

Vinny's Rating : 5/10

Case 39 (2008)

Regie : Christian Alvart

Genre : Thriller

Acteurs : Renee Zellweger, Jodelle Ferland, Ian McShane, Bradley Cooper,...

Speelduur : 105 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0795351

Duivelse kinderen zijn een vaak succesvol recept voor een thriller. Eén van de vroegste films die daarmee op de voorgrond trad was Village of the Damned uit 1960. In de jaren '90 is dit subgenre opnieuw tot leven gekomen met The Good Son en meer recentelijk met Orphan en The Ring. Laat ik wel onmiddellijk zeggen dat alle laatstgenoemden heel wat beter zijn dan deze ripoff.

Emily Jenkins is een sociale werkster die zich bezighoudt met misbruikte kinderen. Ze heeft heel wat ellende gezien. Ze krijgt een nieuw dossier toebedeeld over het meisje Lilith. Bij een bezoek aan haar ouders wordt ze argwanend ontvangen en voelt ze een ongemakkelijke spanning. Emily vreest dat de ouders het kind zullen vermoorden en onderneemt van alles om haar te redden. De ouders worden op heterdaad betrapt wanneer ze het kind in een oven opsluiten. Emily neemt uit medelijden Lilith bij haar in huis met goedvinden van haar werkgever. Na verloop van tijd begint ze zich echter bedreigd te voelen door haar aanwezigheid en beginnen er vreemde dingen te gebeuren...

Voor mij was Case 39 vooral een recyclage van veel betere genrefilms, en voegde hier ook niks vernieuwends aan toe. Omdat je toch al direct weet hoe alles in elkaar zit ontbreekt de spanning en het mysterie. Je zou kunnen zeggen dat het gewoon makkelijk wegkijkt en daarmee is het belangrijkste gezegd. Zellweger, een actrice met ups en downs, deed het wel nog behoorlijk alsook de jonge actrice Ferland. Het verhaal kon me echter niet boeien. Van de regisseur van Pandorum had ik veel meer verwacht.

Vinny's Rating : 4/10

Eagle Eye (2008)

Regie : D.J. Caruso
Genre : Actie / Thriller
Acteurs : Shia LaBeouf, Michelle Monaghan, Billy Bob Thornton, Rosario Dawson,....
Speelduur : 118 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1059786

Dit is geen al te beste hi-tech thriller. Het verhaal van de supercomputer die een eigen leven gaat leiden is geen verrassing meer en ook de iedereen-wordt-bespioneerd formule kreeg al een betere uitwerking in Enemy of the State. Wat je hier te zien krijgt is in alles standaard.

Wanneer Jerry Shaw en Rachel Holloman een telefoontje krijgen van een mysterieuze vrouw, komen ze met elkaar in contact. Shaw is een Jan Modaal die net terugkeert van de begrafenis van zijn broer in New York en ontdekt dat zijn bankrekening gespijsd werd met 750.000 dollar en zijn flat voorzien is van allerhande moderne wapens. Rachel, een gewone huismoeder, wordt eveneens gedwongen om mee te werken anders dreigt de vrouw haar zoon uit te schakelen. Ze worden "geactiveerd" en komen terecht in levensgevaarlijke situaties die hen tot voortvluchtigen maakt voor de FBI. Samen proberen ze te ontdekken wie hier achter zit en wat het uiteindelijke einddoel is van dit alles...

Eagle Eye is een hersenloze blockbuster, een big-budget vehikel met veel toeters en bellen. Naast het onoriginele en onwaarschijnlijke verhaal is er wel heel wat actie, bijna tot vervelens toe eigenlijk. Soms was het goed gebracht. In het verhaal zijn er vreemde en onlogische bokkesprongen. Zo is de functie van de beginscène me nog steeds niet duidelijk en slaat de eindscène, waarin een muzieknoot een explosie zou moeten veroorzaken, nergens op. Bovenal is het geheel doorspekt met US-propaganda van het ergerlijkste soort zoals vaak het geval is in dit soort films. Je moet ook genoegen nemen met matige acteurs die werkelijk oppervlakkig overkomen. Toch nog een 5 voor de hoge entertainingsfactor maar verder geen aanrader

Vinny's Rating : 5/10

Goodbye Bafana (2007)

Regie : Bille August
Genre : Drama
Acteurs : Joseph Fiennes, Dennis Haysbert, Diane Kruger, Patrick Lyster, Shiloh Henderson,...
Speeelduur : 140 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0438859

Mandela is één van 's werelds meest gerespecteerde staatshoofden. Mensen houden van figuren die achter hun ideeën staan en levenslang strijden voor hun ideaal. Het is alsof God Nelson Mandela hiervoor beloond heeft met een lang leven want de man is inmiddels 93 (!). Het verhaal wordt verteld door de ogen van een racistische blanke, James Gregory, die naar Robbeneiland gestuurd wordt om er politieke gevangenen te bewaken. Hij installeert er zich met zijn vrouw en kinderen. Aanvankelijk ziet het ernaar uit dat Gregory een blitzcarrière tegemoet gaat. Wat zijn superieurs niet weten, is dat Gregory opgroeide samen met een zwarte jongen, Bafana, die zijn beste speelkameraadje was. Hierdoor kweekte hij een zeker respect aan voor de zwarten. Een respect die later in zijn leven onderdrukt werd door een afgedwongen loyauteit toen hij voor de Apartheid ging werken, met beloftes van snelle carrière. Hij wordt later gefascineerd door de serene persoonlijkheid van Mandela en begint te geloven dat hij aan de verkeerde kant staat. Enkele gure topfiguren gebruiken ook zijn positie vlakbij Mandela om hem te breken...

Interessant is de lange tijdspanne waarin het verhaal zich afspeelt. In het begin voel je de hardheid van het regime aan, daarna de versoepeling en tegen het einde toe is Gregory meer een kamerheer van Mandela dan een cipier. Als biografie over Mandela kun je niet zeggen dat dit geslaagd is, maar het verhaal is bijzonder kritisch op de onwil van de blanken om het land te delen met de zwarten. Het is in elk geval een goede weergave van een veranderend Zuid-Afrika met een prima vertolkte rol van Joseph Fiennes.

Vinny's Rating : 7/10

True Legend (2009)

Originele titel : Su Qi-Er
Regie : Woo-Ping Yuen
Genre : Actie / Fantasy
Acteurs : Man Cheuk Chiu, Michelle Yeoh, Xun Zhou, Andy On, Jay Chou,...
Speelduur : 116 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1425257

Wat een dijk van een actiefilm. Ik was behoorlijk onder de indruk toen de eindcredits over het scherm rolden. Een goede martial arts film kan ik altijd behoorlijk waarderen, en sinds "Fearless" met Jet Li had ik dus in twee jaar geen andere meer gezien. Digitale special effects voegen de nodige fantasy toe aan deze film, die de legende van bedelaar Su vertelt.

Su Qi-Er is een generaal van de koning en geniet veel erkenning, tot jaloersheid van zijn geadopteerde broer Yuan Lie. Su trekt zich terug van het slagveld en trouwt met Ying, met wie hij een zoon krijgt. Yuan Lie ontvoert de zoon en laat Su en zijn vrouw voor dood achter na een gevecht. Su wordt door dokter YU verzorgd hoog op een heilige berg en komt er bovenop dankzij de steun van zijn vrouw. In de bergen ontmoet hij ook twee Goden, de "Oude Wijze" en de "God van Wushu", die hem bovenmenselijke vechttechnieken aanleren. Wanneer hij volledig opgekrikt is, is hij klaar om zijn zoon te gaan halen bij Yuan...

Actie van begin tot eind met acteurs die het beste van zichzelf geven in deze moderne vechtfilm met een vleugje oosterse tragedie. De locaties waren prachtig en de actie is er nonstop van begin tot eind met gevechtsscènes die hoogst genietbaar zijn zoals het duel tussen Yuan en Su in een slangenkuil. Je moet er van houden dat wel. Een minpunt vond ik het derde deel van de film, waarin de legende van de bedelaar verteld wordt. Dat deel vertoonde teveel gelijkenissen met de scènes in Fearless. Het verhaal is niks nieuws en veel hoogdravende proza moet je niet verwachten. Laat gewoon de film zijn ding doen en je beleeft een sprookjesachtig moment. Zeer goed!

Vinny's Rating : 8,5/10

The Collector (2009)

Regie : Markus Dunstan
Genre : Horror / Thriller
Acteurs : Josh Stewart, Andrea Roth, Michael Reilly Burke, Juan Fernandez,...
Speelduur : 90 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0844479

Eigenlijk eens een goede, ontzettend spannende horrorfilm, een genre waar mijn eisen nogal hoog liggen en waar Collector toch wel aan beantwoord. Oppervlakkige en sadistische films als Saw en de remakes van de Texas Chainsaw Massacre worden zomaar eventjes voorbijgestoken door deze film die toch meer inzet op terreur dan op gore.

Het begint met een echtpaar die een box ontdekken in een dreigend overkomende villa, en daarop aangevallen worden door een onbekende. Arkin is een oplichter die in geldproblemen zit. Hij wordt gechanteerd door de schuldeisers van zijn vrouw en gedwongen om in te breken in het grote landhuis van zijn baas, in feite de villa die je helemaal in het begin ziet. Hij komt er al snel achter dat hij niet alleen zit in dat huis. De inwoners worden gegijzeld door een sadist die het huis voorzien heeft van dodelijke booby traps. Arkin komt er al snel achter dat het wel eens een moeilijke opdracht zou kunnen zijn om het huis uit te gaan, vooral wanneer de killer begint door te hebben dat er nog iemand vrij rondloopt.

De spanning ligt door het zenuwslopende kat-en-muisspelletje erg hoog, zelfs ondanks de voorspelbare kills blijf je in spanning omdat er om iedere hoek een valstrik kan loeren. Dunstan gebruikt goede effecten, zoals die groene zieke oogjes van de Collector en het realtime filmen van de scènes. Het einde is volgens het boekje, maar kon de pret niet meer bederven. Liefhebbers van goede horror... loop naar uw dichtsbijzijnde DVD-boer en beleef anderhalf uur hevig griezelen.

Vinny's Rating : 7,5/10

A Simple Plan (1998)

Regie : Sam Raimi

Genre : Thriller / Drama

Acteurs : Bill Paxton, Bridget Fonda, Billy Bob Thornton, Brent Briscoe, Jack Walsh,...

Speelduur : 121 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0120324

Er zijn mensen die hun moeder zouden verkopen voor geld. Hank, het hoofdpersonage in A Simple Plan, een misdaadfilm van Evil Dead regisseur Sam Raimi, is bereid tot veel meer dan dat. Hij is een middelmatige kerel met een middelmatige job en een middelmatig leventje. Wanneer hij, zijn broer Jacob en Lou, een vriend van Jacob, 4,5 miljoen dollar vinden in een neergestort en ondergesneeuwd vliegtuig, begint hij te dromen. Het trio spreekt af om het geld te delen. Als slimste van de drie neemt Hank het initiatief om het geld in zijn huis te verbergen, tot achterdocht van Lou.

Ethische kwesties worden snel van de baan geveegd, en het lijkt er op alsof iedereen snel zijn deel van de taart wil. Wanneer Hank aan Lou verklaart dat hij het geld tijdig verborgen heeft, beginnen ze elkaar nog meer te wantrouwen. Hank en zijn geldzuchtige vrouw zetten een wirwar aan scenario's om ongestraft verder te kunnen leven met het geld, waarvoor ze intussen ook al aan het moorden zijn geslaan. Hun levens gaan alsmaar dieper in een neerwaartse spiraal.

De film kent een knappe opbouw en prima rollen van Paxton en Billy Bob Thornton, die de rol van Jacob speelt, een simpele manipuleerbare ziel. A Simple Plan steunt volledig op acteerspel. En wat had ik een hekel aan die Hank. Deze thriller over hebzucht zal ongetwijfeld voor een goed filmmoment zorgen in menige huiskamer. De vergelijking met Fargo is nooit ver te zoeken (alleen het sneeuwdecor al), hoewel ik Coens film stilistisch beter afgewerkt wordt. Niks verkeerds evenwel.

Vinny's Rating : 7/10

Rampage (2009)

Regie : Uwe Boll
Genre : Thriller
Acteurs : Brendan Fletcher, Shaun Sipos, Michael Paré, Matt Frewer,...
Speelduur : 85 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1337057

Ja maar ho, dit is misschien een film van Uwe Boll, door het publiek uitgeroepen tot één van de slechtste regisseurs ooit, maar dit is wel een knaller van een thriller. Ik moest vooral denken aan een andere film, namelijk "Falling Down" van Joel Schumacher, waarin de stoppen van een doodgewoon individu ook volledig doorslaan.

Bill Williamson is een jongen die in een saai stadje met kortzichtige inwoners leeft, omringd wordt door overbezorgde ouders, en overladen wordt door massa's pessimistisch nieuws over globale opwarming en andere wereldellende. Zijn idee van de wereld is dus niet al te positief, en zijn drijfveer is : iets veranderen en de massaconsumptie aanpakken, die in zijn ogen verantwoordelijk is voor al die ellende. Hij ontwerpt een pak in kevlar, bewapent zich tot de tanden en begeeft zich richting stad waar hij iedereen die hem in de weg loopt neerknalt.

Boll zorgt voor een asociale film, waar iedereen het loodje legt onder de kogels van een anti-held, een slachtoffer van de maatschappij. Het is doordacht, want Rampage is meteen ook een gevaarteken voor extremisme, voor massaconsumptie, en een aanklacht tegen sensatiemedia. Als fictie is de film ontzettend goed geregisseerd met vaak knappe effecten (het geluid dat weerklinkt alsof je zelf de helm op hebt) en een duizelingwekkende camerastijl, maar de manier waarop de daden van die jonge psychoot gelegitimeerd werden vond ik politiek niet correct. Het is allemaal zwartgallige humor natuurlijk en iedere goed bij het hoofd zijnde kijker zal de nodige korrel zout erbij nemen. Al staat een verwittiging hier niet misplaatst : het is een erg heftige film.

Vinny's Rating : 7/10

I Love You Phillip Morris (2009)

Regie : Glenn Ficarra / John Requa
Genre : Drama / Komedie
Acteurs : Jim Carrey, Ewan McGregor, Leslie Mann, Rodrigo Santoro,...
Speelduur : 102 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1045772

Jim Carrey in nicht, dat verbaast niemand. Hij heeft er wel de maniertjes en het talent voor. Dat zijn vriendje niemand minder is dan McGregor, actieheld uit The Island en de tweede Star Wars trilogie lag al wat minder voor de hand. De film wil een mix zijn van ondeugende komedie en drama, maar slaagt er helemaal niet in om mij te sensibiliseren met het dramatische aspect.

Steve Russell is gelukkig getrouwd met Debbie en werkt bij de lokale politie, tot een tragisch auto-ongeluk hem overhaalt om zich te outen als homo. Hij zegt zijn job vaarwel en besluit het maximum uit zijn leven te halen, zelfs al moet hij hiervoor de wet overtreden. Russell is daarom een meester-oplichter en fraudeert in de bedrijven waarvoor hij werkt. Hij raakt uiteindelijk in de gevangenis, waar hij de gevoelige Phillip Morris ontmoet. Russell raakt op slag verliefd en laat zich overzetten naar Morris' cel. Russell komt vrij, en onderneemt de vreemdste zwendels om zijn geliefde uit de cel te halen...

De film is geestig maar niet altijd even grappig en de humor is nu en dan goed grof. Maar de humor is wel het beste wat de film te bieden heeft. Als homo-film was hij best luchtig, modern en een ietsiepietsie ondeugend. Dat verandert nogal van die loodzware gay-drama's die ze destijds in de UK maakten. Spijtig genoeg is het ook een komedie die niet uit de middelmaat springt en soms niet goed weet welke toon en attitudes hij moet aannemen om te overtuigen. Ik heb hier wat gemengde gevoelens over maar algemeen gezien was de indruk positief, al verwachtte ik meer van Carrey.

Vinny's Rating : 6/10

Hachiko : a Dog's Story (2009)

Regie : Lasse Halström

Genre : Drama

Acteurs : Richard Gere, Joan Allen, Sara Roemer, Cary Hiroyuki-Tagawa,...

Speelduur : 93 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1028532

Wel, dit is de meest ontroerende film die ik dit jaar heb gezien. Niet te missen dus, vooral als je van dieren houdt. Halström steekt magie in zijn film, en Gere laat nu eens ondankbare en egocentrieke rollen achter zich om een erg bescheiden personage te spelen. De echte held is evenwel Hachi, een Japanse Akita hond. Hou alvast de zakdoeken klaar, want warme emoties zijn nooit ver weg.

Op een avond, wanneer Parker Wilson, een universiteitsprofessor thuiskomt, vindt hij een verloren pup op het perron. Hij neemt de hond mee naar huis, in afwachting om een baasje te vinden voor het beestje. Wilsons vrouw is namelijk niet zo gek op honden. De dagen gaan voorbij en hij vindt niemand. Een Japanse man vertelt hem dat de hond een nummer heeft, in het Japans Hachiko, en dat wordt ook zijn naam. Hij vertelt ook dat de Akita zelf zijn baas kiest en trouw is tot diens dood.

Wilson houdt het dier. Elke dag wandelt hij met Hachi naar het station om er de trein te nemen naar zijn werk, en elke dag keert Hachi alleen naar huis terug, om hem 's avonds opnieuw af te halen. De hond heeft alleen oog voor zijn baasje. Op een dag, vele maanden later, krijgt Wilson een hartaanval en overlijdt...

Sommigen zullen misschien al vertrouwd zijn met het bijzondere verhaal van Hachiko, dat voorgevallen is in Shibuya in Japan, zo'n 90 jaar terug. Deze parabel over onvoorwaardelijke trouw laat een flinke krop in de keel achter omdat onvoorwaardelijke trouw zo ontzettend mooi is. Zoals reeds gezegd maakt Hallström er iets dromerigs van, precies zoals je door de ogen van de hond zou kijken waardoor je de essentie van de band tussen mens en dier kan vatten. Dit is een film waar niemand, maar dan ook niemand, tenzij je een hekel hebt aan dieren, ongevoelig kan bij blijven. Prachtfilm!

Vinny's Rating : 9/10

Boys Don't Cry (1999)

Regie : Kimberley Pierce
Genre : Drama
Acteurs : Hillary Swank, Chloë Sevigny, Peter Sarsgaard, Brendan Sexton III,...
Speelduur : 118 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0171804

Pakkend drama met een Hillary Swank die een mannelijk personage neerzet in het lichaam van een vrouw. Pierces alternatieve werkje stelt de dubbelzinnige seksuele identiteit in vraag en de sociale acceptatie ervan, want het macho-milieu waar Brandon Teena zich in beweegt is doorslaggevend voor wat er met haar zal gebeuren.

Het echtgebeurde verhaal van Brandon Teena speelde zich af in het begin van de jaren '90 in een verloren uithoek van Nebraska. Ze is een vrouw maar wil een man zijn. In een bar begint ze met te flirten met Candace, en dit leidt bijna tot een cafégevecht. Brandon kan het hoofd bieden, mede door de tussenkomst van John Lotter. Via hem maakt ze maakt kennis met Lana, die covers zingt in een andere rokerige bar, en er ontstaat een verwarrende relatie tussen hen. Lana is namelijk niet lesbisch maar valt toch voor de mannelijke aanpak van Brandon. Brandon leeft nu in een groepje waarin ook de kleine crimineel Tom Nissen aanwezig is. Wanneer Brandon door de politie opgepakt wordt voor het gebruik van een valse identiteit beginnen de problemen pas.

Boys Don't Cry, een titel geïnspireerd door de gelijknamige titel van The Cure, is sober in beeld gebracht en kwam tot stand met beperkte budgettaire middelen. Dat weerhield de film er niet van om heel wat prijzen in de wacht te slepen en de carrière van Swank te lanceren, die zich toen nog geen zorgen hoefde maken over haar filmkeuzes of imago. De kalvarie van het het verschillend zijn wordt pakkend in beeld gebracht en slalomt van ontroerend naar rauw. Het is een film die de zintuigen verwart en die ingewortelde vooroordelen provoceert, maar als kijker gaat het er vooral om om de inspanning te doen om een personage als Brandon Teena te begrijpen en te accepteren. Wat haar "vrienden" niet kunnen. Verklaringen voor haar moord zijn er niet, er zijn alleen maar de motieven van een pornografieke cultuur waarin het beeld van de vrouw teveel gestereotipeerd wordt. Het acteerwerk en de vertelstijl zijn top, en toch steken enkele scènes zwak af in het geheel. Zo kwam het me vaak voor dat Brandon Teena nogal onbezonnen omging met wie ze was. Ik had nooit de indruk dat die last om een man te willen zijn zwaar doorwoog in haar leven. Verder had ik ook wat problemen met die sobere stijl, die Boys Don't Cry op visueel vlak niet over de streep trekken.

Vinny's Rating : 6,5/10