donderdag 6 augustus 2009

Sade (2000)

Regie : Benoit Jacquot
Genre : Drama
Acteurs : Daniel Auteuil, Isild Le Besco, Jeanne Balibar, Marianne Denicourt,...
Speelduur : 94 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0217019/

Sade is één van de meest controversiële personages uit de Franse geschiedenis. De 18de eeuwse libertijn en schrijver gaf zijn naam aan het woord "sadisme", ons allen bekend. Sadisme is een soort filosofie geworden in zijn tijd, een manier om zich te voelen leven in periodes waar miserie en oorlog de mens gevoelloos maakten.

De film is geen biografie, zoals de titel misschien zou suggereren. Het is een etappe in Sades leven dat zich in 1794 afspeelt, bijna op het einde van de civiele terreur van Robespierre. Sade zit in de gevangenis voor subversief en gewelddadig gedrag. Hij wordt overgeplaatst naar Picpus, een gebouw dat het midden houdt tussen een gekkenhuis, een gevangenis en een asielcentrum voor de adel. Hij ontmoet er de familie van Emilie de Lancris, een jong meisje. Sade neemt een vaderlijke houding aan met haar en wijdt haar in zijn verwrongen wereld in. Emilie staat eerst afkerig tegenover de smerige literatuur van Sade, maar raakt stilaan gefascineerd door de man en zijn ideeën. Er is ook nog een vrouw, met wie hij een kind heeft gehad, en die nu een halve relatie heeft met Latour, een Jacobijn en dus aanhanger van Robespierre. Ze is nog steeds verliefd op Sade, maar is het niet omdat hij haar de weg naar de vrijheid heeft getoond? "C'est seulement en cotoyant l'excès qu'on trouve la liberté" zegt Sade op het einde.

Jacquot regisseert uiteindelijk een weinig interessante film over de perverse markies. Hij gebruikt het idee dat seks en geweld leiden tot een vorm van totale vrijheid, en maakt van Sade een sympathieke, soms grappige en verleidelijke filosoof. Ik kan niet geloven dat Sade in werkelijkheid zo was. Volgens mij was het een immorele viespeuk, die zich een filosofie had uitgevonden om zijn perversies een gerechtvaardigd karakter te geven. Een weinig glorieuze man. Maar dat is dan wat ik ervan denk. De clou van de film is een felbesproken semi-pornografische scène, waarin Emilie "opgevoed" wordt. Ik begreep niet echt wat er zo schokkend aan was : de scène is saai en weerspiegelt ook weer niet de kern van Sades ideeën. In plaats van opgewonden te zijn, acteert Auteuil alsof de seksuele exploratie een vervelende routineklus is. Nee, van deze film had ik zowel een iets uitdagender en meer omvattender verhaal verwach, die Sade uitbeeldde zoals hij werkelijk was.

Vinny's Rating : 4,5/10

Geen opmerkingen: