Engelse Titel : The CelebrationRegie : Thomas Vinterberg
Genre : Drama
Acteurs : Ulrich Thomsen, Thomas Bo Larsen, Paprika Steen, Henning Moritzen,...
Speelduur : 105 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0154420/
Ik ben niet zo vertrouwd met die Dogme films, die principieel ingaan tegen de Hollywoodiaanse manier van filmen. Het manifesto, dat door enkele Scandinavische regisseurs werd getekend, met Lars Von Trier voorop, is voorstander van natuurlijke belichting, spontaan acteerwerk en regie met een handcamera. In "Festen" levert dat een erg apart resultaat op.
In "Festen" maak je kennis met de familie Klingenfeldt, rijke industriëlen met een op zijn zachtst gezegd, dubieuze levenswandel. De vader, Helge, heeft zijn vrienden en kinderen uitgenodigd voor zijn 60e verjaardag. Het begint al verontrustend, wanneer Michael niet op de lijst van de genodigden staat, en het wordt rechtuit een ongezonde sfeer, wanneer een andere zoon, Christian, zijn vader publiekelijk van seksueel misbruik in hun jeugd beschuldigt. Michael, een halve psychopaat, verdraagt deze beschuldigingen niet, en zet Christian buiten. Intussen is ook Gbatokai aangekomen, de zwarte vriend van hun zus Helene, die met racistische opmerkingen wordt ontvangen. En er zijn nog andere verborgen geheimen in de familie : zoals de serveerster die Christian zwanger had gemaakt om haar daarna in de steek te laten. Terwijl ze allen stilaan dronken worden weten ze nog niet dat Helene een brief teruggevonden heeft van hun overleden zuster, die kort voordien zelfmoord pleegde...
Behalve een oefening in het kader van de Dogme 95 principes, is "Festen" ook een satire op de filthy rich. Door het verhaal te vertellen vanuit gebeurtenissen op een familiefeest, krijgen we meteen ook de pijnlijke geheimpjes van de familie Klingenfeldt te horen met evenveel ongeloof als de gasten op het feest. Het komt over als de gossip die je vaak in roddelblaadjes leest, maar die je nieuwsgierigheid zodanig prikkelen, dat je zondig blijft doorlezen. Zo werkt "Festen" ook. Vinterberg heeft zijn werk goed opgezet, met zowel een sterk script als een pakkende regie die door het handcamerawerk, erg intiem overkomt. Het komt hier en daar zelfs over als een farce, wanneer de kok de sleutels van de gasten verbergt, om te voorkomen dat ze de clou missen. Ook enkele onaangename momenten, zoals wanneer de familie een racistisch liedje begint te zingen, terwijl Helene's vriend niet goed begrijpt wat er allemaal gaande is. Hoewel "Festen" een mooi voorbeeld is van een alternatief soort film, en het zijn effect niet mist, zit het ook binnen een genre, waarvoor slechts tijdelijk een publiek is.
Vinny's Rating : 7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten