Seraphim Falls (2006)

Regie : David Von Ancken
Genre : Western
Acteurs : Pierce Brosnan, Liam Neeson, Michael Wincott, Ed Lauter,...
Speelduur : 111 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0479537/

« Seraphim Falls » gaat over twee fundamenteel goede mensen, wiens leven volledig beheerst wordt door de wraak van één van hen. Liam Neeson, die in het geheugen zal blijven als Schindler, is de man die het verleden niet kan loslaten zolang hij Pierce Brosnan niet gedood heeft. De film toont veel overeenkomsten met « The Outlaw Josey Wales » met Clint Eastwood. David Von Ancken, de regisseur, ontkent dat dit een remake ervan is, hoewel hij de film heeft gezien. De adembenemende fotografie van John Coll maakt van “Seraphim Falls” een absorberende western.

Het verhaal speelt zich af in 1868, enkele jaren na de Amerikaanse burgeroorlog. Pierce Brosnan speelt de rol van Gideon, een opgejaagde ex-kapitein uit het yankee leger. De man die hem achternazit, samen met vier huurlingen, is Carver. Carver is vastberaden om Gideon uit deze wereld te helpen, al is het tijdens het eerste anderhalf uur niet duidelijk waarom. Enkele snelle flitsen van een brandend huis houden het antwoord in. De motivatie voor deze klopjacht is simpel : Gideon gaf het bevel tot het uitbranden van het huis van Carver, een gezochte kolonel uit het Zuiderleger. Daarbij kwamen zijn kinderen om, en zijn vrouw, die hen uit het brandende huis wilde redden. En de arme Gideon roept tegen één van zijn mensen : “Je had gezegd dat er niemand meer was in dat huis.”, waarmee het duidelijk was dat hij geen slachtoffers wilde. De klopjacht zal alleen maar eindigen als één van hen het loodje legt... of beiden.

Als western is hij wel erg gestileerd, met zuinige, misschien iets te zuinige dialogen, over wraak en vergiffenis. De weidse en gevarieerde Neo-Mexicaanse landschappen zijn schitterend weergegeven, van besneeuwde bossen en groene prairies tot een verschroeiende woestijn. Iets meer interactie zou bepaalde scènes een grotere emotionele lading hebben gegeven. De confrontatie komt er uiteindelijk, en is niet zo intens als ik hoopte. Wellicht schroeide de zon hun hersencellen op dit laatste moment, want het lijkt alsof ze plots niet goed weten wat ze moeten doen terwijl dat de hele film, en zelfs hun hele leven, wel het geval is geweest . Deftige mooie film met een einde die mij echt ontgoochelde.


Vinny's Rating : 8/10

Brokedown Palace (1999)

Regie : Jonathan Kaplan

Genre : Drama

Acteurs : Claire Danes, Kate Beckinsale, Bill Pullman, Lou Diamond Phillips,...

Speelduur : 100 min

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0120620/

Claire Danes en Kate Beckinsale, twee aardige jonge actrices, spelen de hoofdrol in het drama « Brokedown Palace », waarbij twee goede vriendinnen op reis in Thailand, voor het grootste deel van hun leven de cel invliegen wegens drugsbezit. Hun enige onschuldige misdaad is om te dom en te naief geweest te zijn.

Alice en Darlene, die elkaar van school kennen, planden om naar Hawaii te reizen, maar wijzigden hun bestemming op het laatste nippertje naar het meer exotische Thailand zonder medeweten van hun ouders. Ze vinden een goedkoop kamertje en dringen in een luxueuze resort binnen, waar ze dure cocktails drinken en de rekening op een verkeerde kamer willen zetten. Ze worden uit de problemen geholpen door een vriendelijke Australiër, Nick, die met zijn charmes beide meisjes versiert. 's Morgens is de man weg. Op een briefje nodigt hij hen uit om hem naar Hong Kong te volgen. Wanneer ze op de luchthaven betrapt worden met drugs in hun bagage, krijgen ze 33 jaar celstraf. Ze krijgen een lokale Amerikaanse advocaat toegewezen, die het systeem ter plaatse goed kent. De man, Hank the Yank (Bill Pullman), is een eerlijke maar geldzuchtige advocaat die door de ouders van de meisjes ingehuurd wordt, en wanneer hij de meisjes helpt, doet hij zijn uiterste best. Hij probeert om een onbehulpzame man uit de ambassade (Lou Diamond Phillips) te overtuigen om druk uit te oefenen op de Thaise regering. De tijd vliegt intussen pijnlijk voorbij in de harde vrouwengevangenis, en ze hebben alleen nog zichzelf om het vol te houden...

Het verhaal klinkt bekend in de oren, en de film is dan ook een verwittiging die recht voor de raap is. In een ander land gelden andere wetten. In het ene land is drugbezit een kleine overtreding waarop slechts een kleine boete staat, in Aziatische landen kun je de doodstraf riskeren. Ervaren globetrotters weten dat, naieve meisjes niet. Alice en Darlene leren de harde les dat je nooit vreemdelingen moet vertrouwen, hoe sympathiek ze zich ook voordoen.Beide actrices spelen beklemmende rollen waarin we makkelijk met hen meevoelen en waarin ze een mentale transformatie ondergaan. Het voelt pijnlijk aan om je hele toekomst plots als rook op te zien gaan, en dit kan niet anders dan gevolgen hebben voor de geest. Ze verharden en doen hun best om de verleiding te weerstaan om elkaar met schuldgevoelens te overladen. Er zit veel in deze film, die als een zorgeloze vakantie begint en eindigt met zware morele keuzes.

Vinny's Rating : 8,5/10

Blue Thunder (1982)

Regie : John Badham

Genre : Actie

Acteurs : Roy Scheider, Malcolm McDowell, Warren Oates, Daniel Stern

Speelduur : 109 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0085255/

John Badham is een regisseur, die meermaals het thema van de gevaren van militaire bewapening centraal zette in zijn films. “WarGames” en “Short Circuit” zetten het leger braafjes in hun blote billen, wanneer in de eerste film een tiener de derde wereldoorlog ontketent, en in de tweede film een robot een eigen leven gaat leiden.

“Blue Thunder” is een minder lichte film wat dat betreft, omdat Badham rechtstreeks de geheime operaties van de overheid in een slecht daglicht stelt. Roy Scheider, de bijna legendarische Martin Brody uit “Jaws” speelt de rol van Frank Murphy, helicopterpiloot voor de politie en ex Vietnamveteraan die nog steeds gekweld wordt door post-traumatische oorlogsherinneringen. Hij krijgt een groentje aan zijn zijde, Lymangood, met wie hij het wel kan vinden. Zijn superieurs wijzen hem aan om een nieuwe high tech spionagehelicopter, de “Blue Thunder” te testen. Hij loopt daarbij terug zijn vijand uit de Vietnam oorlog tegen het lijf, kolonel Cochrane. Murphy en Lymangood ontdekken dat de Blue Thunder een wapen van de geheime diensten is, met de bedoeling om politieke tegenstanders uit te schakelen. Omdat hij hun geheim kent, willen Cochrane en andere hoge overheidsfunctionarissen hem uit de weg ruimen.

Het verhaal mag dan losjes in elkaar zitten, de actie is uitstekend voor die tijd. Vooral het laatste half uur is “Blue Thunder” een film waarbij je letterlijk de adem ophoudt. Ik kan me niet herinneren dat er een langere achtervolging in de lucht is dan in deze film. Scheider is gedwongen om in de lucht te blijven hangen voor een duel tegen diegenen die hem willen uitschakelen. Dit is een wat naieve film met heel wat schoonheidsfoutjes, maar uitstekend entertainment met een thema die de Amerikaanse Hollywoodmachine heel graag uitbuit.

Vinny's Rating : 8/10

Mirrors (2008)

Regie : Alexandre Aja

Genre : Horror

Speelduur : 106 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0790686/

Sinds “Ringu” verfilmd werd als “The Ring”, hebben we recht gehad op een hele reeks remakes van Japanse horrorfilms zoals o.a “The Grudge”, “Feardotcom”, “Dark Waters” en “Pulse”. Het zijn stuk voor stuk bizarre spookverhalen waarin alledaagse objecten het medium zijn tussen de werkelijkheid en het bovennatuurlijke. In “The Ring” was het een telefoon, in “Feardotcom” was het internet en in “Pulse” gebruikten geesten communicatienetwerken. En nu komt Alexandre Aja, de zoon van de Franse regisseur Alexandre Arcady eraan met een remake van “Into the Mirror”, waarin achter de spiegels een alternatieve werkelijkheid schuilt.

Aja regisseerde eerder al enkele gore films zoals de remake van “The Hills have Eyes”. Aan schokeffecten ontbrak het toen niet. Aan verrassingen ontbreekt het hier wel iets meer. Ben Carson is een ontslagen detective die over zijn alcoholproblemen aan het raken is. Hij leeft gescheiden van zijn vrouw Amy en zijn 2 kinderen. Hij vindt een baantje als nachtwaker in een afgebrand hospitaal dat dienst doet als magazijn. Hij krijgt hallucinaties en begrijpt dat de spiegels hier voor iets tussen zitten. Wanneer zijn zuster afschuwelijk verminkt teruggevonden wordt, zet de spiegel hem op het spoor van een naam, Esseker. Carson moet het raadsel oplossen voor zijn familie het slachtoffer wordt.

Het gebruik van spiegels zorgt uiteraard voor speelse camerahoeken en een behoorlijke belichting. Vaak moeten we ons oog in de spiegels gaan richten, en Aja slaagt erin om onze blik ernaartoe te trekken met bewegingen. Dat zijn sterke punten want in veel horrorfilms maken regisseurs overmatig gebruik van schaduw en onderbelichting, waardoor je precies voortdurend in het donker kijkt. Naast een sterke cinematografie heeft “Mirrors” een zwak verhaal met meer gaten dan een emmental. We geloven in eerste instantie dat enkel de spiegels in het Mayflower magazijn bespookt zijn, en plots vinden we ze terug in het huis van Carsons vrouw. Kiefer Sutherland loopt er als Jack Bauer bij, van de ene zenuwslopende situatie in de andere, en gaat zelfs zover dat hij een pistool op een non gaat richten. Tot waar een mens kan gaan Het is natuurlijk alleen maar entertainment met minimale intellectuele inspanning.

Vinny's Rating : 6,5/10

Something Wild (1986)

Regie : Jonathan Demme

Genre : Komedie
Acteurs : Melanie Griffith, Jeff Daniels, Ray Liotta, ...

Speelduur : 109 min

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0091983/

Nog voor « Silence of the Lambs » regisseerde de kameleontische regisseur Jonathan Demme deze film, die we moeilijk in een vast genre kunnen indelen. “Something Wild” begint als een komedie, waarin een saaie zakenman, Charlie Driggs, in allerlei maffe situaties belandt door toedoen van een vrijgevochten seksmachine, Lulu genaamd, en die wat doet denken aan Madonna in de jaren ’80. Eerlijk gezegd is het plot wat warrig en ongeloofwaardig want er is geen enkel aanknopingspunt die ons vertelt waarom Lulu plots Driggs overtuigt om met haar de baan op te gaan. Voor haar is het misschien haar manier van leven, voor hem is het de potentiële realisatie van zijn erotische fantasieën. Ze brengt hem naar een klasreünie, waar ze Ray tegen het lijf lopen, haar ex-vriend die pas uit de gevangenis is voor gewapende overvallen. Ze doet zich voor als Charlies echtgenoot, en dat maakt Ray razend jaloers.

Van avontuurlijke komedie, waarin Driggs zich in een erotische fantasie waant, glijdt de film stilaan af in een gewelddadige thriller die voortdurend verdergaat op onvoorziene wendingen. Een blootscène en het harde geweld op het einde kostten de film een R-rating. Melanie Griffith en Jeff Daniels zorgen voor een chemie die werkt, en Ray Liotta, die een sterke ondersteunende rol speelt als Griffiths gevaarlijke ex-vriendje, geeft het beste van zichzelf in een prestatie, die heel waarschijnlijk door Martin Scorsese zelf werd gesmaakt, waarna hij in 1989 gecast werd in “Goodfellas”. Demme koos voor een erg muzikale soundtrack, waarin reggae, de muziek van de vrijheid een vooraanstaande rol speelt. “Something Wild” heeft alles van een echte 80s film.

Vinny's Rating : 7,5/10

The Flamingo Kid (1984)

Regisseur : Garry Marshall

Genre : Komedie / Drama

Acteurs : Matt Dillon, Richard Crenna, Janet Jones, Hector Elizondo,...

Speelduur : 100 min

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0087265/

Matt Dillon laat zijn status als rebelse tiener opzij om in « Flamingo Kid » een bravere rol te spelen. De film speelt zich af in 1963, toen vakantie voor iedereen stilaan een mode werd. Jeffrey Willis is de 18 jaar oude zoon van een loodgieter uit Brooklyn, een brave man die het beste wil voor zijn zoon, en hem naar de universiteit wil sturen. Enkele vrienden van Willis brengen hem naar een elitaire vakantieclub op Long Beach, waar hij in dienst treedt als parkeerjongen. In de “El Flamingo” draait het alleen maar om gin spelen, om danslessen volgen en om bakken op de zanden van Long Beach. Hij maakt kennis met de egocentrische Phil Brody (Richard Crenna), één van de mede-uitbaters van de club, die hem een een mooi baantje als “cabana boy” geeft, en hem flatteert met beloftes van rijkdom. Dit tot grote spijt van zijn vader, die hem stilaan ziet afdrijven naar een onzeker bestaan. Willis wordt dan nog verliefd op Carla, met zoetheid gespeeld door Janet Jones.

Garry Marshall, die in 1990 een monsterhit scoorde met “Pretty Woman”, schetst een dramatische komedie over de onbezonnen ambities bij het volwassen worden. Hij doet het met veel optimisme en tegen de achtergrond van de klassenverschillen tussen arbeider en “petit bourgeois”. Op dat ogenblik bleven beide sociale klassen nog in hun eigen milieu. Voor Willis is de club een nieuwe wereld met een etiquette die hij niet kent. Daartegenover is zijn vader een eenvoudige man, die gelooft in hard werken en in de familiale waarden. Het botst tussen vader en zoon. De botsing is niet fataal, en beiden leren ermee leven dat de tijden veranderen. Het klinkt allemaal ernstiger dan “The Flamingo Kid” werkelijk is : een goedhumeurige, sympathieke en softe 80’s film met een glimlach en zonder tranen.

Vinny's Rating : 7/10

The Fall (2006)

Regie : Tarsem

Genre : Drama

Acteurs : Lee Pace, Catinca Utaru, Justine Waddell, ...

Speelduur : 117 min

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0460791/

De tweede langspeelfilm van Tarsem Singh (regisseur van « The Cell » met Jennifer Lopez) is een uitspatting die in de geest blijft hangen. Een triomf van de verbeelding die ons terug meeneemt in de tijd dat we zelf de wereld rond ons met onschuldige logica aanschouwden. Dit is een film over verbeeldingskracht en over hoe verschillend we de wereld allemaal kunnen zien.

Alexandria is een achtjarig meisje dat eventjes in een kliniek opgenomen wordt voor een gebroken arm. Ze leert er een andere patiënt kennen, Roy, een stuntman die verlamd in zijn bed ligt na een verkeerd uitgedraaide stunt. Na het verlies van zijn vriendin wil hij zelfmoord plegen. Roy vertelt Alexandria, voor wie hij veel affectie voelt, het verhaal van vijf mensen, een slaaf, een indiër, Charles Darwin en zijn aap, een Italiaanse bomexpert en een gemaskerde bandiet, die allen oorlog verklaren aan generaal Odious, een tiran die hen allemaal schade berokkend heeft. Het verhaal verandert soms elke minuut van wending door de levendige verbeelding van Alexandria. Roy vertelt het verhaal en wat we op het doek zien is wat Alexandria zich in haar geest verbeeldt. Samen scheppen ze een wereld, waarin alles mogelijk is. Roy belooft om het verhaal verder te vertellen als ze morfine uit de kast wil gaan halen voor hem want hij wil niet meer leven.

Zoals in “The Cell” gebruikt Tarsem felle kleuren, theatrale kostuums en magische settings. Het is vaak moeilijk te geloven dat er hier geen special effects aan bod kwamen. Verlaten atollen, zwemmende olifanten, Indische paleizen, een blauwe stad, een groen stukje grond ingesloten tussen een schijnbaar onvruchtbare woestijn. Je zou geloven dat al deze plekken niet bestaan. En toch... de regisseur heeft ze gevonden. De symboliek is overweldigend en een ode aan het leven zelf. Alexandria ziet het verhaal altijd eenvoudig. In haar verhaal kan er niks mis gaan en alles gebeurt zoals haar wil het haar vertelt. Later in de film laat Roy zijn personages sterven en geeft het verhaal een wending die meer aansluit op de realiteiten van het leven. Alexandria kan dit niet begrijpen en smeekt hem om iedereen in leven te laten. De verschillen in het begrijpen van dingen tussen een kind en een volwassene wordt heel vaak weergegeven.

Dit is een poëtische film zoals men er veel te weinig ziet. "The Fall" herinnert er ons aan dat we allen ooit kinderen waren die het leven zagen met een notie van grenzeloosheid.

Vinny's Rating : 9/10

The Forbidden Kingdom (2008)

Regie : Rob Minkoff
Genre : Actie / Fantasy
Acteurs : Michael Angarano, Jackie Chan, Jet Li, Liu Yifei, Collin Chou,...
Speelduur : 104 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0865556/

Everybody’s Kung Fu Fighting in Rob Minkoffs « Forbidden Kingdom », een hommage aan de Aziatische beeldcultuur. De oudere Bruce Lee films, de recentere Aziatische films en zelfs de mangastrips vinden een plaatsje in deze actiefilm, die bedoeld is voor een jonger publiek.

Een tiener, Jason (Michael Angarano), die geobsedeerd is door martial arts films, ontdekt een gouden staf in de winkel waar hij Aziatische films huurt. Op dezelfde dag gebruiken een groep gewelddadige jongeren hem om diezelfde winkel te beroven. Hij ontsnapt met de gouden staf aan de boefjes, en tijdens zijn val van het gebouw, raakt hij plots in een mythisch China. Een dronken reiziger (Jackie Chan) vertelt hem het verhaal van de Aapkoning, een onsterfelijke krijger, die door zijn vijand, de “Jade Warlord” in stenen standbeeld omgetoverd werd. De Aapkoning had nog juist de tijd om zijn gouden staf naar een andere tijd te sturen, en de profetie verkondigde dat een reiziger terug zou komen met die staf om hem te bevrijden. Jason begrijpt dat hij de uitverkorene is en heeft één probleem : hij kan niet vechten. Maar de dronken man wil hem dat leren. Naast de dronken man, voegen zich ook een jong meisje, “Golden Sparrow”, die de dood van haar ouders wil wreken, en een mysterieuze monnik (Jet Li) bij hem. Tijdens zijn reis naar het hoofdkwartier van de Warlord, leert Jason ook de geheimen van het kunstvechten.

Oké het klinkt niet nieuw en oké, het einde zal geen verrassing wezen. “Forbidden Kingdom” is een luchtige jongensfilm die je bekijkt voor de (vaak digitale) prachtige beelden. Minkoff zorgt voor een visueel verbluffende regie. Sommige frames zijn buitengewoon schilderachtig en de kleuren zijn fel en aantrekkelijk. Het is ook de eerste film, waar grootmeesters Jackie Chan en Jet Li samen te zien zijn. Om deze ontmoeting te bezegelen, voeren ze een marathongevecht in een tempel, die tot één van de hoogtepunten van de film behoort. Verder is het een fantasierijke mix van coming-of-age op zijn “Karate Kid” met een vleugje tovenarij op zijn “Lord of the Rings” en met gevechten die gechoreografeerd zijn door de man die ook voor de vechtscènes in “Crouching Tiger, Hidden Dragon” instond. De witharige heks, die haar haren als wurgkoorden gebruikt, doet me terugdenken aan “Shinobi”, een videospel uit de lunaparken, waar de boss eveneens hetzelfde deed. Ongetwijfeld haalden de makers ook daar hun inspiratie. Het geweld is choreografisch en wordt nooit bloederig. Het is het type geweld die we vroeger altijd op TV zagen : waarin mensen nooit pijn hebben en onmiddellijk terug op hun voeten staan. Al is het verhaal dunnetjes en zijn de dialogen standaard, “Forbidden Kingdom” is goed in elkaar gestoken en onschuldig entertainment.

Vinny's Rating : 8/10

Hoodlum (1997)

Regie : Bill Duke
Genre : Gangster
Acteurs : Laurence Fishburne, Tim Roth, Vanessa Williams, Chi McBride, Andy Garcia...

Speelduur : 130 min

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0119311/


Acteur en regisseur Bill Duke vertelt het verhaal van Ellsworth "Bumpy" Johnson, een kruimeldief die uit de gevangenis komt, en zich in het Harlem van de jaren '30 aanbiedt als lijfwacht van Madame Queen, die daar de illegale loterijen runt. Ze wordt onderdruk gezet door de gangster Dutch Schultz (Tim Roth), die zelf de hand wil leggen op de loterijwinsten. Weldra breekt een hevige strijd los rond de controle van Harlem. Johnson is een figuur die recht in zijn schoenen staat en van zins is om Schultz een lesje te leren. Zijn hart slaat voor Francine Hughes (Vanessa Williams), een verpleegster die geen blad voor haar mond neemt. Hij wordt bijgestaan door zijn neef Illinois Gordon (Chi McBride), die altijd met een grapje klaarstaat en enkele andere onderwereldfiguren.

Grapjes zijn niet bepaald weggelegd voor Dutch Schultz, een agressieve gangster die ervan droomt om het te maken. Hij koopt politie-inspecteurs om en gebruikt harde methodes om zowel vriend als vijand aan hem te binden. Officieel werkt hij voor de stijlvolle Lucky Luciano (Andy Garcia), maar de Italiaanse maffiabaas haat hem in het geheim, en wil niks liever dan van hem afraken. Daarvoor rekent hij op Johnson.

"Hoodlum" is een gangsterfilm die het geweld niet schuwt, dat is waar. Toch gaat de film een stukje verder dan de doorsnee-gangsterprent door bijvoorbeeld over de implicatie van hooggeplaatste personages in de maffiawereld te spreken. Thomas Dewey, ooit presidentskandidaat in de jaren '40 wordt in verband gebracht met Lucky Luciano, hoewel dit nooit historisch bewezen was. Ook interessant zijn de spanningen tussen de zwarten in Harlem zelf, die de film niet te zwart-wit maken (hihi). Eén van de vroegere zwarte bendeleiders werkt nu voor Schultz, en dat geeft een extra dimensie in dit ingewikkeld mafiamilieu.

Roth schittert als eersteklas etter Schultz. Zijn prestatie doet onvermijdelijk aan Al Pacino in "Scarface" denken, met zijn vooruitgestoken kin. Een beetje stereotiep misschien, maar hij zet wel een sterke rol neer. De hoofdrol is voor Laurence Fishburne, doorwinterd zwart acteur met voorkeur voor actiefilms, door mezelf de "Zwarte Stallone" genaamd. Fishburne is niet mijn favoriet acteur door zijn gebrek aan gevoeligheid. Ook hier toont hij een minimum aan emotie, zelfs als op een moment in de film, een naaste overlijdt. Andy Garcia, een uitstekend acteur van Cubaanse komaf, speelt met Latijns charme en speelse sluwheid de rol van topgangster Luciano.

Spijtig dat de film onopgemerkt voorbijging, want het is duidelijk een film met aandacht en respect voor de historische getrouwheid. Dat komt in verschillende scènes naar voor : in het personage van Madame Queen, in de uitbeelding van Luciano, in de moord op Schultz, in de betrokkenheid van Dewey. Dit maakt van "Hoodlum" een authentieke film, meer dan het overhypte "The Untouchables" maar toch nog minder dan de geniale karakterstudie van Scorsese's "Goodfellas".

Vinny's Rating : 7,5/10

The Drowning Pool (1975)

Regisseur : Stuart Rosenberg
Genre : Thriller
Acteurs : Paul Newman, Joanne Woodward, Melanie Griffith, Murray Hamilton...

Speelduur : 108 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0072912/

Paul Newman vertolkte in 1975 voor de tweede maal Lew Harper op het witte doek, een elegante en wat cynische privé detective. Hij wordt door een ex-minnares uit New Orleans, Iris Devereaux, ingehuurd om te gaan opzoeken, wie haar chantagebrieven stuurt met betrekking tot haar libertijnse gewoontes. Terwijl hij aan zijn onderzoek begint, worden de zaken ingewikkelder. De oude onuitstaanbare schoonmoeder Olivia wordt dood teruggevonden. Harper ontmoet verschillende personages die allemaal wel iets te verbergen hebben. De geldzuchtige oliemagnaat Kilbourne, die aast op de olierijke gronden van de Devereaux, en die een corrupte smeris en een kleine boef inhuurt om zijn vuile zaakjes te regelen. En dan is er nog de nymfomane dochter van Iris, Schuyler, die een verhouding had met Pat Reavis, de kleine boef. Harper onderzoekt het sterfgeval en ontdekt veel meer dan hij moest.

“The Drowning Pool” laat als film nauwelijks een indruk achter. Newman vertolkte al veel grotere rollen dan deze detective. Denk maar aan Butch Cassidy en Cool Hand Luke. Het ingewikkelde verhaal waarbij ook nog jarenoude verhalen komen opduiken, drukken op het acteerwerk. Melanie Griffith speelt hier op 17-jarige leeftijd één van haar vroegste rollen als de sekshongerige dochter en Murray Hamilton vertolkt de ambitieuze en valselijk sympathieke oliebaron.

De regie is voor rekening van Stuart Rosenberg, die al eerder met Paul Newman samenwerkte voor het uitstekende en magnetische “Cool Hand Luke” (1967), en “Pocket Money” (1972). Hier maakt hij de fout om een te visuele regie te willen afgeven voor een verhaal die het niet echt verdient. De fotografie is echt mooi en kunstig, en de soundtrack is jazzy en rokerig. De scène waarin Newman en de vrouw van Kilbourne in een onder water lopende kamer zitten, is de beste van de hele film. Niet omdat dit het spannendste moment is (hoewel). Het was gewoon leuk om te zien dat zelfs Harper het eens verkeerd had. Om te weten waarom moet je de film bekijken natuurlijk...

Vinny's Rating : 6/10

Veronica Guerin (2003)

Regie : Joel Schumacher
Genre : Drama
Acteurs : Cate Blanchett, Ciaran Hinds, Gerard McSorley, Brenda Fricker

In 1996 werd de Ierse journaliste Veronica Guerin vermoord in haar auto, toen ze de activiteiten van een bende drugsmokkelaars te veel in de publieke belangstelling bracht. Guerin was een heethoofdige journaliste voor de “Sunday Independent”, één van Ierlands meest gelezen kranten. Ze besloot om het drugsgebruik bij de uitzichtloze jeugd in de schijnwerpers te brengen. Niet alleen tieners, maar ook kleuters worden getroffen. Dankzij John Traynor, een tipgever met connecties in het criminele milieu van Dublin, krijgt ze informatie over Martin Cahill, een brutale en legendarische gangster. Cahill wordt van kant gemaakt door rivalen, en de tips van Traynor leiden tot Gerry Hutch, een jonge drugdealer. Veronica ontdekt vrij vlug dat Traynor haar op het verkeerde spoor zet en dat hij een rijke paardenfokker beschermt, John Gilligan, die heel wat onrechtmatig verkregen eigendommen bezit.

Regisseur Joel Schumacher levert één van zijn betere prestaties en waagt zich aan een film met een meer onafhankelijke stijl. “Veronica Guerin” is low budget, met een sterk en rauw realisme dat op echtgebeurde feiten steunt. Cate Blanchett zet een behoorlijke rol neer als de journaliste met het koppige en opgewonden temperament. Schumacher koos om een film over haar te maken, omdat ze door haar vastberadenheid, en haar wil om de waarheid te vertellen, veranderingen teweegbracht voor haar land. Voelde ze niet dat ze te ver ging in haar onderzoek? Waarschijnlijk wel, en dat vat Veronica Guerins persoon samen. Iemand die tot het einde gaat, ongeacht wat de gevolgen zijn. Wanneer ze op het einde haar lot tegemoet treedt, wordt dit gevolgd door een moment van algemene rouw waarin Guerin, een beetje geforceerd, als martelaar uitgebeeld wordt. Toch een film om niet te missen.

Vinny's Rating : 7,5 /10

De Indringer (2005)

Regie : Frank Van Mechelen

Genre : Thriller

Acteurs : Koen De Bouw, Els Dottermans, Maaike Neuville, Axel Daeseleire...
Speelduur : 114 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0426037/

België heeft sinds jaren af te rekenen met een Dutroux-complex. In het onderbewustzijn van ons land zijn pedofilie en verdwijningen op een traumatische manier blijven hangen. Behalve opstappende ministers en lange processen, inspireerden ze ook enkele scriptauteurs. De ethische kwestie of "De Indringer" oude Belgische koeien uit de sloot haalt, laat ik in mijn review buiten kijf. Het is in de eerste plaats een thriller die als dusdanig beoordeeld werd.

Tom Van Sant heeft zijn jonge dochter verloren. Ze pleegde om onverklaarbare redenen zelfmoord. Onbegrip maakt plaats voor de honger naar de waarheid. Hij ontmoet vrij toevallig een meisje op café, Charlotte, die, denkt hij, misschien weet waar hij moet gaan zoeken. Hij kan ook rekenen op inside information van een goede politievriend van hem. Charlotte, die zelf al maanden vermist was, keert terug naar haar dorpje in de Ardennen, Bergmont. Tom volgt haar en komt in een gesloten wereld terecht met flink wat geheimen. Hij leert Erika kennen, een weduwe, die een foto in haar bezit heeft waar Toms dochter op staat. En een vijandige boswachter die hem afraadt om zijn onderzoek verder te vervolgen. Hoeveel mensen weten nog van haar af?

Ik ben er zeker van dat vele kijkers al ver op voorhand overtuigd zullen zijn over de afloop.... maarrrr.. de film verraste me meer dan ik verwachtte.
De regie is op naam van Frank Van Mechelen, die na vele TV-series in beeld te hebben gebracht, een bioscoopdebuut maakt. Zijn stijl is duidelijk Amerikaans, en dat neemt veel eigen inbreng weg. Je merkt dat hij trucs gebruikt die eigen zijn aan Amerikaanse films. De sounds bijvoorbeeld. Soms hoor je de wind huilen, en zie je aan de omgeving geen zuchtje wind. Uhhh?
Het scenario speelt veel op toevalligheden en dat tast de geloofwaardigheid aan.. Zo is het toch wel heel toevallig dat Van Sant via een toevallige ontmoeting met Charlotte een ingeving krijgt om in de Ardennen te gaan zoeken, en dan nog toevalliger in het dorp belandt waar zijn dochter zelf ooit geweest was, zonder dat hij er zelf van afwist. Toch wel bizar voor een vader die zo om zijn dochter geeft.

Los van deze contradicties kan “De Indringer” erdoor. Koen De Bouw is een talentvolle acteur, wiens zoektocht naar de waarheid aangrijpt. Zijn acteerwerk is soms te weinig spontaan maar hij is charismatisch genoeg om zijn personage substantie te geven. Els Dottermans speelt een kleine en zelfs weinig essentiële rol in het geheel. Ze luistert naar Toms verhaal, ze heeft een foto van zijn dochter en ze tongzoenen eens. Punt. Over het verdere verloop tussen hen geeft de regisseur zelfs geen aanwijzingen op het einde. De beste rol vond ik die van Maaike Neuville, een 21-jarige actrice die gecast werd voor de rol van Charlotte. Ze gedroeg zich erg natuurlijk en weet het mysterie rond haar personage goed te verhullen. Haar naam op de affiche is verdiend en het is afwachten op haar volgende rollen.

Vinny's Rating : 7/10

Frailty (2001)

Regisseur : Bill Paxton
Genre : Thriller
Acteurs : Bill Paxton, Matthew McConaughey, Powers Boothe, Matt O'Leary...
Speelduur : 99 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0264616/

Wel, dit is wat ze een nagelbijter noemen. Die had me op het puntje van de stoel zitten. Acteur en regisseur Bill Paxton zorgt voor een mysterieus verhaal, een duistere regie en een hoog oplopende spanning. "Frailty" is een film die de kijker aanklampt op een originele manier, vandaar ook de hoge rating.
Een man, Fenton Meeks (Matthew McConaughey), geeft aan een FBI agent (Powers Boothe) aan, dat zijn broer de befaamde "God's Hand" killer is, die al zolang gezocht werd voor een reeks moorden. Meeks vertelt in een lange flashback het verhaal uit zijn jeugd die hem zover bracht. Fenton en zijn broer Adam worden door hun vader (Bill Paxton), een weduwnaar opgevoed. De kinderen houden van hun vader, tot hun leven op een dag verandert. Hun vader kreeg op een nacht het bezoek van een engel, die hem opdroeg om demonen te vernietigen, die zich in menselijke gedaante onder de mensen bevinden. Hij betrekt de twee zoons in zijn waanvoorstellingen. Adam, de jongste, gelooft alles wat zijn vader hem vertelt, en volgt hem blindelings. Fenton denkt dat zijn vader gek geworden is, en weigert mee te doen aan diens criminele plannen. Nochtans is de vader erg overtuigd en beweert dat hij via aanraking de zonden van zijn slachtoffers voor ogen ziet. Wanneer Fenton zijn vader weigert te volgen, volgt er een moeilijk moment tussen hen...

De film werkt op twee niveaus. We vragen ons af of de vader nu werkelijk de waarheid vertelt en Gods hand is, of gewoon knettergek geworden is. Ten tweede wordt het stilaan duidelijk dat Fenton Meeks niet zomaar naar de FBI agent gegaan is. Hij heeft een verborgen bedoeling.
"Frailty" is een verhaal over obsessie. Hoewel het materiaal soms erg verontrustend is, worden de moorden offscreen gehouden, wat een verstandige beslissing is. De betrokkenheid van twee tieners bij de plannen van hun moordzuchtige vader is al verontrustend genoeg te noemen en zorgt voor een voortdurend gevoel van onbehagen. Als kijker proberen we het rationele van het krankzinnige te scheiden, en worden misleid omdat we te veel logisch willen denken. "Frailty" gebruikt ook wat religieuze symboliek. De vader ziet een licht uit de hemel schijnen op een stal, waar het instrument voor zijn taak (een bijl) klaarligt. In een ander visioen, zien we een engel met een zwaard op hem neerdalen. Krachtige visuele shots.
Het antwoord op de vragen komt er op het einde van de film in een wending die je nooit ziet aankomen. Dit is een briljante thriller die veel meer erkenning verdiende.

Vinny's Rating : 9/10