Regie : Tarsem
Genre : Drama
Acteurs : Lee Pace, Catinca Utaru, Justine Waddell, ...
Speelduur : 117 min
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0460791/
De tweede langspeelfilm van Tarsem Singh (regisseur van « The Cell » met Jennifer Lopez) is een uitspatting die in de geest blijft hangen. Een triomf van de verbeelding die ons terug meeneemt in de tijd dat we zelf de wereld rond ons met onschuldige logica aanschouwden. Dit is een film over verbeeldingskracht en over hoe verschillend we de wereld allemaal kunnen zien.
Alexandria is een achtjarig meisje dat eventjes in een kliniek opgenomen wordt voor een gebroken arm. Ze leert er een andere patiënt kennen, Roy, een stuntman die verlamd in zijn bed ligt na een verkeerd uitgedraaide stunt. Na het verlies van zijn vriendin wil hij zelfmoord plegen. Roy vertelt Alexandria, voor wie hij veel affectie voelt, het verhaal van vijf mensen, een slaaf, een indiër, Charles Darwin en zijn aap, een Italiaanse bomexpert en een gemaskerde bandiet, die allen oorlog verklaren aan generaal Odious, een tiran die hen allemaal schade berokkend heeft. Het verhaal verandert soms elke minuut van wending door de levendige verbeelding van Alexandria. Roy vertelt het verhaal en wat we op het doek zien is wat Alexandria zich in haar geest verbeeldt. Samen scheppen ze een wereld, waarin alles mogelijk is. Roy belooft om het verhaal verder te vertellen als ze morfine uit de kast wil gaan halen voor hem want hij wil niet meer leven.
Zoals in “The Cell” gebruikt Tarsem felle kleuren, theatrale kostuums en magische settings. Het is vaak moeilijk te geloven dat er hier geen special effects aan bod kwamen. Verlaten atollen, zwemmende olifanten, Indische paleizen, een blauwe stad, een groen stukje grond ingesloten tussen een schijnbaar onvruchtbare woestijn. Je zou geloven dat al deze plekken niet bestaan. En toch... de regisseur heeft ze gevonden. De symboliek is overweldigend en een ode aan het leven zelf. Alexandria ziet het verhaal altijd eenvoudig. In haar verhaal kan er niks mis gaan en alles gebeurt zoals haar wil het haar vertelt. Later in de film laat Roy zijn personages sterven en geeft het verhaal een wending die meer aansluit op de realiteiten van het leven. Alexandria kan dit niet begrijpen en smeekt hem om iedereen in leven te laten. De verschillen in het begrijpen van dingen tussen een kind en een volwassene wordt heel vaak weergegeven.
Dit is een poëtische film zoals men er veel te weinig ziet. "The Fall" herinnert er ons aan dat we allen ooit kinderen waren die het leven zagen met een notie van grenzeloosheid.
Vinny's Rating : 9/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten