The Bounty (1984)

Regie : Roger Donaldson
Genre : Avontuur / Drama
Acteurs : Anthony Hopkins, Mel Gibson, Daniel Day-Lewis, Bernard Hill, Laurence Olivier,...
Speelduur : 132 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0086993

Deze derde remake van "The Mutiny of the Bounty" is de meest sombere versie, minder romantisch en vooral psychologisch best uitgewerkte. Dat laat zich smaken, want het is een meer dan geslaagde film geworden, die nooit aan tempo inboet.

William Bligh, kapitein van "The Bounty" staat terecht voor het gerechtshof van de marine. Hij moet zich verantwoorden voor de muiterij en het verlies van zijn schip. Bligh vertelt zijn relaas aan admiraal Hood. Koning George gelastte hem op een expeditie naar Tahiti om er broodplanten te halen voor zijn tuinen. Om hem te vergezellen neemt hij Fryer in dienst als zijn secondant, en een goede vriend, Fletcher Christian, als derde man. De eerste helft van de reis wordt vooral gekenmerkt door de 30 dagen lange uitputtende doortocht over Kaap Hoorn. Maar éénmaal ze in Tahiti toekomen zijn de ontberingen snel vergeten. De inheemse vrouwen geven zich over aan de matrozen en velen onder hen, waaronder ook Christian, zien er tegenop om het eiland te verlaten. Bligh ziet in dat hij zich erg autoritair moet instellen om de controle over zijn bemanning niet te verliezen. Hier botst hij voor de eerste keer met Christian.

Hopkins en Gibson zetten in deze ondergewaardeerde film toch wel intense acteerprestaties neer. Hopkins straalt een dictatoriale autoriteit uit die me naar de keel greep, en die het sporadische gevoel van vrijheid die ze ervaren, uitdaagt. Niemand wil terug naar het regenachtige, strakke Engeland. Maar Hopkins gebruikt hardvochtige strafmaatregelen en richt zijn woede meer en meer op Christian, die hij als vriend beschouwde, en hem als een soort "verrader" tegen het gezag begint aan te zien. Gibson houdt zijn woede en zijn woorden in. Is het uit respect voor de kapitein? Is het om alsnog de zaken in de hand te houden? Het is onduidelijk, maar de ontevreden bemanning overtuigt hem stilaan om te muiten. Het vervolg is eigenlijk wel bekend, daar de muiterij gebaseerd is op een waargebeurd feit. Het camerawerk is prachtig, dromerig en vaak intrigerend. En het is met een intrigerend gevoel dat Donaldson ons op het einde achterlaat, betoverd door de irreëele magie van het verhaal. De camera van Ibbetson laat Tahiti als een paradijs zien, zodat ik achteraf de demoralisering van de bemanning als een mokerslag kon voelen. De prachtige soundtrack van Vangelis is een onmisbare aanvulling. Jammer dat deze film zo onopgemerkt voorbij ging in de zalen.

Vinny's Rating : 9/10