Regie : David Fincher
Genre : Drama / Romantiek
Acteurs : Brad Pitt, Cate Blanchett, Julia Ormond, Tilda Swinton,...
Speelduur : 166 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0421715/
Vreemde en mijmerende levensfilosofie over een leven die omgekeerd geleefd wordt. Het verhaal is van de hand van Eric Roth, eveneens de auteur van "Forrest Gump" en is een overname van een korte novelle. Op een bepaalde manier is "Benjamin Button" aangrijpend, en terzelfdertijd zo ongeloofwaardig. Het is moeilijk om substantie te geven aan een inhoud die zo ver van de realiteit ligt.
Daisy Fuller ligt op haar sterfbed, in aanwezigheid van haar dochter Caroline. Vooraleer ze de geest geeft, wil ze dat haar dochter haar het leven van Benjamin Button voorleest, een bijzondere man die ze in haar leven gekend heeft. Hij werd geboren juist na de eerste oorlog als de zoon van een kleine industrieel, Thomas Button. De moeder overlijdt in het kraambed en Thomas, geschokt door het monsterachtige aanzien van de baby, laat hem achter aan een rusthuis, waar hij geadopteerd wordt door Queenie en haar vriend Tizzy. Benjamin is oud geboren, en lijdt in zijn eerste levensjaren aan artritis. Hoe ouder hij wordt, hoe jonger hij wordt. Hij kan terug lopen, zijn haar groeit bij en hij gaat werken op de sleepboot van kapitein Mike, een Ierse bullebak met een gouden hart. Hij reist de wereld af, ver van zijn jeugdvriendin Daisy, die een populaire balletdanseres wordt. De tijd herenigt hen, maar wanneer Daisy verliefd is, voelt Benjamin zich nog veel te oud en laat de kans voorbijglippen om gelukkig te zijn. Ze leiden beiden hun leven verder tot hun leeftijden elkaar eindelijk kruisen....
"The Curious Case of Benjamin Button" is traag, sentimenteel en goed bedoeld. Toch zo onwerkelijk ook. Het is moeilijk om je te identificeren met een man die oud geboren is en steeds maar jonger wordt. Een leven is niet meetbaar in tijd, zegt de poster van de film, maar in momenten. De momenten die het leven waard maken doen zich in elke fase van het leven voor. Er is een tijd om te reizen, te werken, lief te hebben. Fincher houdt zijn film vrij sober en gaat opnieuw stijlvol te werk met donkere decors. Jammer dat de film niet een minder melancholische en triestige uitstraling geeft. Button is sympathiek, maar niet leuk en ziet er nooit levenslustig uit. Dit voor een film die toch een ode aan het leven wil zijn? Verder duiken de nodige plotholes op : Fincher redt zich wel nog van slag door een zekere logica in de chronologie aan te houden. Toch vielen enkele scènes op : die waar hij een hele reeks gebeurtenissen beschrijft voor Daisy aangereden wordt door een auto bijvoorbeeld. Hij kon onmogelijk weten wat daar vooraf aan ging. Of fantaseerde hij enkel maar die gebeurtenissen? De passie tussen Pitt en Blanchett spettert niet van het scherm af. Er is romantiek, dat wel, maar nergens passie, en dat maakt de kijkervaring niet zo intens. Lang, boeiend om te zien, maar met een emotionele energie die soms pijnlijk ontbreekt. De zakdoeken blijven droog en je vraagt je af of een kleine drie uur nu wel nodig was voor de simpele boodschap die in de film verborgen zit.
Vinny's Rating : 6,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten