vrijdag 2 oktober 2009

This Boy's Life (1993)


Regie : Michael Caton-Jones
Genre : Drama
Acteurs : Robert De Niro, Leonardo Di Caprio, Ellen Barkin, Jonah Blechman,...
Speelduur : 115 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0108330/

Deze film kan onbekend lijken of overkomen, maar is een mijlpaal geweest voor heel wat acteurs die erin spelen. Het is de eerste belangrijke film van Di Caprio, waarin hij toont dat hij wel wat in zijn mars heeft. Zijn tegenspelers zijn niet van de minsten. De Niro speelt zijn tirannieke stiefvader en Ellen Barkin de liefdevolle moeder. Merk ook een kleine rol van Chris Cooper op, alsook de beginrollen van Tobey "Spider-Man" Maguire en Eliza Dushku.

Het autobiografische verhaal van Tobias Wolff vangt aan "on the road". Toby en zijn moeder Caroline gaan naar Salt Lake City om er een nieuw leven te starten. De moeder leert al vlug Dwight Hansen kennen, een charmeur, die al drie kinderen heeft uit een eerste huwelijk. Dwight en Caroline trouwen en Toby wordt in dit samengesteld gezin opgenomen in Concrete, een godvergeten oord waar Dwight vol lof over praat. Dwight toont vlug zijn ware gelaat en stelt zich extreem streng op tegenover Toby. Zijn haat voor de jongen wordt gevoed door eigen sociale complexen, want hij verwijst telkens naar diens rijke natuurlijke vader, waarin hij zijn minachting over de rijken laat blijken. Caroline wil geen partij kiezen omdat ze behoefte heeft aan stabiliteit en die eindelijk gevonden heeft met Dwight, al is ze zelf niet bepaald gelukkig. Toby wordt ongelukkig en denkt eraan om weg te lopen uit die toekomstloze plek en vernederende gezinssituatie.

Wat speelt Di Caprio goed : het leed toen al geen twijfel dat een mooie toekomst als acteur hem te wachten stond. Ellen Barkin in één van haar braafste rollen, blijft wat tegen de achtergrond plakken de hele film door, ten gunste van De Niro als stiefvader Dwight, die één en al egoisme, afgunst en boosaardigheid uitstraalt tegenover Jack. Dwight wil alleen maar de dromen van Jack kapot maken. De Niro steelt opnieuw de show met zijn talent. Het wordt nergens vervelend en saai, en ik voelde aan hoe de jongen streed om uit het godverlaten Concrete te raken. Hoewel deze autobiografie van Tobias Wolff wat verdoken ligt onder grotere kaskrakers, is dit zeker één die ik aanraad. Het wordt nooit té stroperig of sentimenteel, nooit echt ontroerend maar ook nooit echt oppervlakkig.

Vinny's Rating : 7,5/10

Geen opmerkingen: