Regie : Sofia Coppola
Genre : Drama
Acteurs : James Woods, Kathleen Turner, Kirsten Dunst, Josh Hartnett,...
Speelduur : 97 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0159097/
Erg vreemde film was dit. Coppola geeft een freudiaanse kijk op het volwassen worden en de stoorzenders die ontwikkeling in de weg staan. De zin die me bijblijft kwam van Hartnett : "Wij wisten dat ze ons doorhadden, maar voor ons bleven ze een mysterie". Er is mysterie aan de film, het mysterie van de vrouw, wat ze voelen, wat ze denken, en wat mannen nooit zullen kunnen doorgronden.
Het verhaal wordt door de aanbidders van de Lisbon zusters verteld in de "we" vorm. Zowat iedere jongen van het dorp aanbad de Lisbons, maar ze bleven voor ieder van hen een mysterie. De film vangt aan met de zelfmoord van de jongste zuster, en het hele gebeuren wordt door de familie zelf vlug verwerkt. Daarna heeft de film aandacht voor de liefde die ontstaat tussen Lux Lisbon (Kirsten Dunst) en de playboy van de school, Trip Fontaine. Hij maakt haar op alle mogelijke manieren het hof, en krijgt zelfs haar ouders zo ver, dat ze hun dochters naar het schoolfeest laten gaan. Lux en Trip hebben seks, maar Trip laat haar onmiddellijk daarna in de steek. De zusters worden extreem streng bestraft door hun katholieke moeder : alle contact met de buitenwereld wordt hen maandenlang ontzegd...
De Lisbons belichamen de droom, de fantasie van de man. Ze zijn veel meer dan de dochters van een ultraconservatief koppel. Ze stellen het vrouwelijke perfectie voor, zoals de man dat ziet, het ideale, het ongrijpbare. Omdat ze altijd in isolatie geleefd hebben, onder een drukkende moederlijke autoriteit en een afwezige vaderfiguur, waren de zussen mentaal te zwak, misschien wel depressief, om aan hun "gevangenschap" te ontkomen en om zich aan een andere omgeving aan te passen. Want ja, ze zijn niet weggelopen uit huis terwijl dat waarschijnlijk wel kon. Dat vond ik nog het meest intrigerende aan dat verhaal. Waarom deden ze het niet? Waren de zussen slachtoffers van een "slecht functionerend" gezin waar harmonieus volwassen worden niet mogelijk was? Door het mooiste uit hun tienerjaren weg te nemen, hadden de ouders al een deel van hun leven weggenomen.
Coppola is nogal ver gegaan in haar verfilming, en maakte een moeilijk doordringbare film die onderweg steeds vager wordt en te complex en diepgaand is om echt genietbaar te zijn. Ik vroeg me ook af of Jeffrey Eugenides, de auteur, dit verhaal niet schreef om ook de kerk aan te vallen, die zo fanatiek was in de jaren '60 en '70, dat ze stilaan een belemmering werd voor de maatschappij en de toekomst van een land. Ik vroeg me heel wat dingen af tijdens de film, en dat hoort een beetje tot de charmes van "the Virgin Suicides".
Vinny's Rating : 6/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten