woensdag 24 februari 2010

Moon over Parador (1988)

Regie : Paul Mazursky
Genre : Komedie
Acteurs : Richard Dreyfus, Sonia Braga, Raul Julia, Fernando Rey, Jonathan Winters,...
Speelduur : 104 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0095654

Dat is een film die gewoon leuk is. Het heeft een erg lichte en amusante sfeer, en parodieert bovendien naar behoren het dictatoriaal systeem. Ik ben geen liefhebber van Dreyfus, maar toch betrapte ik me erop, dat ik zijn prestatie wel apprecieerde. Bovendien zorgt Maurice Jarre voor erg mooie muziek op de eindaftiteling.

Dreyfus speelt de rol van Jack Noah, een aspirant acteur die niet zo bekend is als hij zich voordoet. In flashback vertelt hij het fabuleuze verhaaltje van het voorbije jaar aan enkele collega's die hij al lange tijd niet meer heeft gezien. Tijdens één van zijn rollen als figurant in de bananenrepubliek Parador, wordt hij door de dictator, Adolphe Simms, opgemerkt. Wanneer de man aan een hartaanval overlijdt, ontvoert Roberto Straussman, zijn rechterhand, Noah en dwingt hem om de plaats van Simms in te nemen. Dit loopt niet van een leien dakje. Noah kent niks van politiek moet snel wennen aan de etiquette. Toch weet hij met zijn eigen natuurlijke spontaneiteit de harten van de mensen te winnen. De vroegere vriendin van Simms zet de romance verder met Noah, tevreden als ze is om zich in de hoogste sociale kringen te bewegen. Maar na een tijdje wil Noah terug zijn oude leven hervatten...

De film is in de eerste plaats een grote farce die de VS-beschermde dictaturen over de hekel haalt. Parador is één groot theater op zich : de dictator die gemanipuleerd wordt door zijn minister van binnenlandse zaken, de vele maitresses, Amerika's verborgen agenda, de luxueuze levensstijl terwijl het volk verhongert, de rebellen enz. Parador is een samentrekking tussen Paraguay en Ecuador, en het personage Alphonse Simms is geïnspireerd door de dictator Alfredo Stroessner, die Paraguay 30 jaar lang met harde hand leidde. Naast Dreyfus waren het vooral en vooral enkele andere figuranten die de show stalen zoals Raul Julia en vooral regisseur Paul Mazursky zelf, die verkleed als oude drag queen, de moeder van dictator Simms vertolkt. Zeker een film om gezellig in gezinsverband te bekijken.

Vinny's Rating : 6,5/10

zondag 21 februari 2010

El Secreto de Sus Ojos (2009)


Engelse titel : The Secret of their Eyes
Regie : Juan José Campanilla
Genre : Thriller / Drama
Acteurs : Ricardo Darin, Soledad Villamil, Guillermo Francella, Pablo Rago, Javier Godino,...
Speelduur : 127 min.

Dit is volgens mij dé kanshebber voor de Oscar van beste buitenlandse film. Het is het genre film die boeien door hun uitgediepte personages, zware intriges en acteerwerk met zin voor dramatiek. Op het eind had ik zoiets van "dat is waar het om draait in een film." Geen lichte kost, maar wel een uitgesponnen thriller met enkele flinke verrassingen.

Benjamin Esposito is een rechercheur, en schrijft een boek, om amok te maken met bepaalde feiten uit het verleden, die hem zijn blijven achtervolgen. Hij ontmoet ook Irene opnieuw, zijn vroegere bazin, die hij al lange tijd niet meer had gezien. Dan komt een flashback, en vertelt hij het verhaal van de moordzaak die zijn leven veranderde twintig jaar eerder. Een jong meisje, Liliana Colotto, wordt verkracht en gruwelijk vermoord terug gevonden. Ze had haar leven nog voor zich. Haar vriend, Ricardo Morales, kan er moeilijk bovenop komen en hoopt op een vlotte arrestatie. Esposito en zijn alcoholverslaafde collega Sandoval komen er vrij snel achter dat een zekere Isidro Gomez wel eens de verantwoordelijke zou kunnen zijn. Op oude foto's kijkt hij met een indringende blik naar Liliana, en als bij wonder is hij plots verdwenen. Ze gaan op zoek naar Gomez en Esposito wordt meegevoerd in een onderzoek die hem emotioneel zwaar op de proef stelt...

El Secreto de Sus Ojos is niet zozeer een whodunnit. De psychologische impact van het onderzoek is veel belangrijker, en verder in de film komt er zelfs nog moraalfilosofie aan te pas. Campanilla's thriller richt zich vooral op een doordachte uitdieping van deze personages. Zo zit er romantiek in de lucht tussen Esposito en zijn bazin, maar de emoties zijn zo subtiel, onbesproken en door de acteurs met non-verbale kracht in beeld gebracht, dat dit werkelijk door merg en been gaat. Dit is één van de meer geloofwaardige romances die ik in tijden heb gezien. Die scène waar ze afscheid nemen in het treinstation (en waarmee de film ook begint) is een groots stuk cinema. Een ander groot stuk cinema is een actiescène in een voetbalstadion. Daar wordt het camerawerk op een dusdanig technisch hoogstaand niveau gemanipuleerd, dat je als kijker versteld staat. Campanilla vergeet zelfs enkele humoristische momenten niet. Ik hoop dat deze film een prijs wint, want die verdient het echt. Mijn rating valt nu op een 8,5/10 door het soms trage tempo, maar een verhoging is niet uitgesloten.


Vinny's Rating : 8,5/10

zaterdag 20 februari 2010

Harry Brown (2009)


Regie : Daniel Barber
Genre : Thriller
Acteurs : Michael Caine, Emily Mortimer, David Bradley, Ben Drew, Sean Harris,...
Speelduur : 97 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1289406

Harry Brown een Death Wish met gepensioneerden noemen is misschien een onterechte uitspraak. De beste Britse film van 2009 is al iets beter. Voor liefhebber van stevige realistische thrillers is dit een must.

Een ex-marinier, Harry Brown, woont sinds de ziekte van zijn vrouw alleen in huis. Zijn enige troost is Leonard Atwell, een andere gepensioneerde met wie hij regelmatig in de lokale kroeg afspreekt om te schaken. Zijn vrouw overlijdt en kort daarop wordt Atwell vermoord door een groep jongeren. Atwell had zich namelijk bewapend en slikte het vandalisme en geweld niet meer tegen hem. Twee politie-agenten, Frampton en Hickock pikken de vermoedelijke daders op. De delinquenten willen niks kwijt en staan binnen de kortste keren op vrije voeten. Brown besluit om het recht in eigen handen te nemen en de jongeren zelf hard aan te pakken...

De opbouw van de film is erg knap. Het start allemaal in een alledaagse situatie, waarin velen zich misschien zullen herkennen. De sociale woonwijk met hangjongeren, en de vrees van de omwonenden om de voetgangerstunnel te nemen, waar ze zitten te blowen en graffiti te spuiten. Knap in beeld gebracht hoe Caine tweemaal de tunnel vermijdt, en dan nog eens op het einde wanneer hij er in gaat, nu alles terug veilig is. Je leert sympathie hebben voor deze doodgewone oude man. Dan leer je de jongeren haten. Het zijn criminelen in wording, die met wapens zwaaien en drugs spuiten. Barber gaat serieus over-the-top wanneer hij die jongeren uitbeeldt, maar dat versterkt alleen maar wat er volgt. Daarna actie, bloederige actie zelfs, wanneer Caine de verantwoordelijken voor de dood van zijn vriend één voor één gaat aanpakken. Het einde is redelijk heftig, en Harry Brown houdt een deprimerende grauwe toon aan tot het einde. Dit is geen film waar je happy van wordt. Het is precies wat ik zocht in deze Death Wish variant, die trouwens ook verre gelijkenissen vertoont met Gran Torino van Clint Eastwood. Zeer goede thriller.


Vinny's Rating : 8/10

donderdag 18 februari 2010

Thelma & Louise (1991)

Regie : Ridley Scott
Genre : Avontuur
Acteurs : Susan Sarandon, Geena Davis, Harvey Keitel, Christopher McDonald, Brad Pitt,...
Speelduur : 125 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0103074

Ik hou van roadmovies, en van alle roadmovies is dit één van de allerbeste. Wat een perfect uitgevoerde avonturenfilm! Niet alleen de prachtige fotografie is om in te lijsten maar ook de acteerprestaties van bijna alle acteurs, Sarandon en Davis voorop.

Louise werkt in een fastfood en Thelma leidt een middelmatig leventje met een eikel van een echtgenoot. Samen smeden ze plannen om er een weekendje uit te trekken. In een lokale bar gaat Thelma iets teveel in op de charmes van Harlan, en wordt er bijna verkracht. Het is Louise die tussenkomt en in een impulsief moment de vrouwonvriendelijke man neerknalt. Dit is het begin van hun trip, die nu de allures aanneemt van een vlucht naar de Mexicaanse grens. Nu ze de grens overschreden hebben, vechten ze zich vrij en doen wat ze in hun leven nooit hebben durven dromen. Maar ze hebben veel te weinig geld en Louise roept de hulp in van haar vriend, Jimmy. Ze nemen onderweg een verleidelijke jonge lifter op, JD, voor wie Thelma een boontje heeft. De politie, die enquêteert op de moord van Harlan, komt hen algauw op het spoor...

Thelma & Louise gaat over dit gevoel van ultieme vrijheid, dit gevoel dat je krijgt wanneer je op die eenzame stoffige wegen rijdt met een 1956 T-Bird, recht naar je lot. De shots van natuurlijke landschappen zijn fantastisch. Die blauwe hemel, de canyons, eenzame woestenij... bezorgde me kippenvel. Dit zijn de rollen die Sarandon en Davis onvergetelijk maken bij mij. Beide vrouwen hebben nooit meer dit niveau bereikt in hun latere carrière. Pitt zet er één van zijn eerste rollen neer als een zwervend boefje, en hij zou zo uit een commercial voor Levi's Jeans kunnen komen (wat hij eigenlijk ook heeft gedaan). Het is een film die gelukkig niet in een ernstige thriller vervalt, en van begin tot eind luchtig blijft, met heel wat grappige dialogen en situaties zoals die perverte truckchauffeur en de echtgenoot van Thelma. Zonder het sterke einde te vergeten... knap om te freezen op die wagen, en dit beeld naar wit te laten faden. Dit is in alle opzichten een fantastische film!

Vinny's Rating : 9,5/10




Hideous! (1997)

Regie : Charles Band
Genre : Horror / Komedie
Acteurs : Michael Cintrini, Rhonda Griffin, Mel Johnson Jr, Jacqueline Lovell,...
Speelduur : 82 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0119288

Absurdistische horrorkomedie uit de dieptes van de B-film-industrie. Charles Band en zijn Full Moon studio hebben nooit de middelmatigheid overstegen met dit genre goedkope films. Hier gaat het over de harde concurrentie tussen verzamelaars van misvormde embryo's. Belinda Yost is één van die verzamelaars en krijgt van één van haar contacten een prachtexemplaar, die ze verkoopt aan Napoleon Lazar voor een vette prijs. Lazar wordt echter overmeesterd op de weg door een naakte vrouw met een gorilla-masker op, die de embryo in bezit neemt. Algauw is duidelijk dat een derde verzamelaar hierbij betrokken is, dr Lorca. Wat het drietal niet weet, is dat dit misvormde gedrocht nog levend is...

De rest kan zich wel al wat raden. Het onderwerp is vreselijk fout, de morbide humor slaagt er niet altijd in om grappig te zijn, mede door het amateurisme van de acteurs. De slijmerige rondlummelende embryo's zie je nooit volledig in beeld, wellicht om de al even amateuristische animatie van de poppen te verbergen. Enkel Jacqueline Lovell, met blote tieten en een gorilla-masker op in de sneeuw, kan nog voor het enige écht leuke moment zorgen. Dit is een slechte film dat recht naar de videotheek ging. Geen angstaanjagende horror dan meer een morbide komedie voor mensen met slechte smaak.

Vinny's Rating : 3/10

dinsdag 16 februari 2010

The Missouri Breaks (1976)

Regie : Arthur Penn
Genre : Western / Drama
Acteurs : Jack Nicholson, Marlon Brando, Randy Quaid, Kathleen Lloyd, Harry Dean Stanton,...
Speelduur : 126 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0074906

Nicholson en Brando in een film. Dat leek me wel wat. Toen ik echter hoorde dat "de dialogen dodelijker waren dan de kogels die erin afgevuurd worden", vreesde ik al een beetje. Toen ik de film echter zelf zag, werd mijn vrees pas echt bevestigd.

De film begint met een jonge paardendief die opgehangen wordt door een rijke landeigenaar, David Braxton. Wat hij niet weet, is dat de dief deel uitmaakte van een grotere bende, geleid door Tom Logan. Hij is bedroefd door het overlijden, en om geen grote risico's te nemen zijn ze het eens om treinen te beroven. Dat gaat hen niet goed af en ze besluiten zich te wreken op Braxton. Ze vermoorden zijn toezichter, Pete Marker, en Logan vestigt zich in een boerderijtje niet ver van Logan. Hij krijgt een affaire met Braxtons dochter, terwijl zijn mannen de grens met Canada oversteken om paarden te gaan stelen van de "mounties", de Canadese politie. Intussen neemt Braxton een premiejager in dienst, Lee Clayton, om de paardendieven te grazen te nemen...

Wat valt er nu over Missouri Breaks te zeggen? Ten eerste, het was een saaie langdradige bedoening. Dit is een mooi voorbeeld van hoe saai en waterig een western kan zijn. De dialogen zijn vaak oninteressant, de personages zijn amper uitgediept. Dat zie je bijvoorbeeld duidelijk aan die kameraad van Logan, vertolkt door Harry Dean Stanton. Hij is volgens de film Logans beste vriend, maar daar merk je dan weer niks van omdat hij bijna de hele film op stap is elders. Die dochter van Braxton komt over als een goedkope flirt en niet als een grote liefde zoals het verhaal wil voorstellen. Het aanslepende liefdesverhaaltje kreeg me bijna ingedommeld. Dan heb je ook nog enkele onbegrijpelijke scènes, zoals wanneer Nicholson Brando niet neerschiet in zijn bad, terwijl hij hem onder schot heeft, en toch zo pissed is om de dood van zijn vrienden. Marlon Brando speelt dan wel weer goed, en zet één van de bizarste rollen uit zijn carrière neer. Hij lijkt op sommige momenten wel een clown, maar die gevaarlijker is dan hij eruit ziet. Ook Brando kan Missouri Breaks niet van de ondergang redden. Ja, Nicholson en Brando samen, het leek wat, en het werd niks.

Vinny's Rating : 3,5/10

maandag 15 februari 2010

Tron (1982)


Regie : Steven Lisberger
Genre : SF / Avontuur
Acteurs : Jeff Bridges, Bruce Boxleitner, David Warner, Cindy Morgan, Barnard Hughes,...
Speelduur : 96 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0084827

Eind december 2010 komt de sequel "Tron Legacy" uit in de bioscoopzalen. Een herziening van deze Disney klassieker stond dan ook hoog op mijn verlanglijstje. En 28 jaar na zijn release staat deze visueel erg mooie film nog steeds overeind als een toren.

Kevin Flynn is een hacker die gefascineerd is op computers. Hij probeert de Master Control Program te kraken om bewijsmateriaal te krijgen dat de directeur van het bedrijf Encom, Ed Dillinger, zijn ideeën stal en op die manier de baas van het bedrijf werd. Al vlug blijkt dat de Master Control een eigen leven begint te leiden. Met behulp van zijn vrienden Alan Bradley, een andere programmeur, en Lora, probeert hij de MCP stil te leggen met behulp van een programma, Tron genaamd, maar wordt in het systeem gezogen door een materietransmitter die Lora aan het ontwerpen was in het labo. Flynn wordt nu Clu en bevindt zich in een steriele elektronische wereld. Hij wordt door de MCP ingezet in de spelen, waaronder de befaamde Lightcycle...

Niemand kan er omheen, Tron is een unieke film. Nooit erna was er een film die deze neonstijl opnieuw gebruikte. De effects zien er allemaal misschien wat verouderd uit nu de filmindustrie over ver ontwikkelde CGI beschikt zoals in Avatar, doch als filmervaring doet hij het nog. Het simpele verhaal is in feite een fantasierijke uitbeelding van hoe een computer werkt : het personage RAM, de antivirus Tron, de communicatiepoort enz.. De verschillende onderdelen worden verpersoonlijkt. Als acteurs zijn Bridges en zijn vriendjes best te genieten en je hoeft geen computergeek te zijn om hiervan te genieten. Tron is een getuigenis van waar de informaticatechnieken stonden in het begin van de jaren '80. Het is in ieder geval ongeduldig afwachten op Tron Legacy; benieuwd wat het zal geven met de technologie van vandaag.

Vinny's Rating : 7,5/10

zaterdag 13 februari 2010

Dersu Uzala (1975)

Regie : Akira Kurosawa
Genre : Avontuur / Drama
Acteurs : Maxim Munzuk, Yuri Solomin, Vladimir Kremena, Svetlana Danilchenko,...
Speelduur : 126 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0071411

Dersu Uzala is de enige film die Kurosawa maakte buiten Japan, en is de verfilming van de memoires van kapitein Arsenyev tijdens zijn ontdekkingstochten in het woeste en toen nog grotendeels onbekende Siberië.

1902. Kapitein Arsenyev heeft als opdracht het in kaart brengen van grote delen van Siberië. Samen met enkele soldaten trekt hij door het woeste en onherbergzame landschap. Op een avond ontmoeten ze een Goldi, Dersu Uzala, die recht uit een andere tijd lijkt te komen. Hij is een jager, die geen eigen huis heeft, in de natuur en met de natuur leeft. Hij vergezelt Arsenyev en de militair realiseert zich dat ze zonder hem, weinig kans maakten om te overleven. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de twee mannen. Tijdens hun expedities ontmoeten ze een oude Chinees, die zich uit verdriet teruggetrokken heeft uit de maatschappij om als kluizenaar te gaan leven. Dersu en Arsenyev lopen ook verloren op een bevroren meer, en moeten vechten voor hun leven om de ijskoude Siberische nacht te overleven...

Dersu Uzala is een rustige film vol menselijkheid, en confronteert de beschaafde mens met zijn alter ego die duizenden jaren geleden leefde. De natuurmens, die tekens ziet in de natuur, die afgaat op zijn zintuigen (mooie aangrijpende scène waar Dersu zich bewust is dat hij zijn zicht aan het verliezen is) en het weer kan voorspellen door naar de hemel te kijken. Het zijn deze zaken die de band smeden tussen Dersu en de kapitein. Arsenyev geniet van de kennis van deze wijze man en is gecharmeerd door diens ongecompliceerde oprechte persoonlijkheid. De film duurt echter net iets te lang door de lang uitgerokken scènes. Ook wat jammerlijk is de matige beeldkwaliteit, maar verder is dit een aanrader.


Vinny's Rating : 7/10


donderdag 11 februari 2010

Gamer (2009)


Regie : Mark Neveldine en Brian Taylor
Genre : Actie
Acteurs : Gerard Butler, Michael C. Hall, Kyra Sedgwick, Amber Valletta, Alison Lohman,...
Speelduur : 94 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt1034032

Gerard Butler is momenteel een erg gevraagde actieheld. Na "300" en "Law Abiding Citizen" is het in de techno-thriller "Gamer" dat zijn spiermassa te vinden is. Het verhaal is niet nieuw en bouwt verder op de wereld van virtuele realiteit. Het is een film die herinnert aan "Existenz", "Avalon" en "Strange Days" zonder daarvan een wilde kopie te zijn.

Het begin is nochtans erg verwarrend. Ken Castle is de ontwerper van een spel, waarin users de controle overnemen van andere mensen, meestal veroordeelden, om ze in een oorlogsomgeving te laten spelen. Om dit mogelijk te maken zijn de gamers voorzien van een nanex in hun hersenen, een partikel die overname mogelijk maakt. Kable is zo'n speler, virtuele slaaf van zijn 17-jarige user Simon. Hij is een held, die een kans maakt op vrijheid, zoals de overheid dat belooft na het winnen van 30 wedstrijden. Maar Kables vrouw en kinderen zijn niet in veiligheid voor Castle, want de miljonair wil ten alle koste de illusie van totale controle behouden en is niet van zins om Kable in leven te laten. Intussen worden Castles live uitzendingen gekaapt door een rebellengroep, die de misbruiken van het spel aanklaagt...

Visueel heeft de film wel wat ideeën, met een flashy wereld waarin decadentie in al zijn vormen overheerst . Die goede ideeën worden vrij slecht uitgewerkt door de flitsende, agressieve camera, die veel te veel beelden per minuut toont, zodat ik een zintuiglijke overload onderging. Een leuke kijkervaring is dit eerste half uur niet. Het was een slordig zootje. Pas in de tweede helft kalmeren de regisseurs zich, en nemen iets meer tijd om hun verhaal te vertellen. De finale van de film is dan misschien wel voorspelbaar, die werd wel goed gebracht. Gerard Butler, nog steeds een acteur met weinig uitstraling, verbergt zijn gebrek aan talent achter een hoop machtsvertoon. Een nipte 5/10.


Vinny's Rating : 5/10

Volunteers (1985)

Regie : Nicholas Meyer
Genre : Komedie
Acteurs : Tom Hanks, John Candy, Rita Wilson, Ted Thomerson, Gedde Watanabe,...
Speelduur : 107 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0090274

Eén van de vroegere films met Hanks, "Volunteers", ging in Europa onopgemerkt voorbij. Sommigen vinden dit een ondergewaardeerde film, anderen vinden dit doorslecht. Ik zit daar persoonlijk een beetje tussenin. Het probleem is dat "Volunteers" vol knipogen zit naar oudere films zoals "Casablanca" en "Bridge on the River Kwai", films die je moet gezien hebben wil je de finesse van deze komedie begrijpen.

Lawrence Bourne III is een rijkeluiszoon met een gokverslaving. Hij studeert net af aan de universiteit van Yale, maar terzelfdertijd verliest hij 28.000 dollar aan een foute gok. Zijn welvarende vader weigert zijn nonchalante zoon te helpen, en wijst hem op zijn verantwoordelijkheden. Achtervolgd door de gangster die het geld moet innen, scheept Bourne in een vliegtuig waar hij zijn plaats inruilt met dat van een vriend. Zo vertrekt hij naar Thailand met een vredesmissie. Hij maakt kennis met de praatzieke Tom Tuttle from Tacoma en de charmante Beth Wexler die hij onmiddellijk probeert het hof te maken. In Thailand krijgt dit drietal de taak toegewezen om een brug te bouwen in een afgelegen dorp. De brug trekt evenwel de aandacht van een drugbaron en van een groep communistische Chinezen...

Je moet al een sterk gevoel voor humor hebben om je hiermee te amuseren, en het is allemaal zo hersenloos. Het is alsof de Amerikanen hun eigen gebrek aan cultuur of interesse voor andere culturen leuk vinden. O, en vergeet ook de anti-communistische boodschap niet natuurlijk. Het moest ook eindigen met Hanks die een casino bouwt in dit boerendorp . Kortom je hebt een film waarin de Amerikaan volledig op een respectloze manier een vreemde cultuur onder de voeten trapt met een big smile op het gezicht, en verwijzingen naar oude klassiekers verdwijnen hiermee in het niks.

Vinny's Rating : 4,5/10

dinsdag 9 februari 2010

The International (2009)

Regie : Tom Tykwer
Genre : Thriller / Actie
Acteurs : Clive Owen, Naomi Watts, Armin Mueller-Stahl, Ulrich Thomsen, ...
Speelduur : 118 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0963178


Tykwer waagt zich ditmaal aan een vrij Hollywoodiaanse thriller. Mijn verwachtingen lagen niet hoog, en toch heeft dit verhaal over een bank die betrokken is in wereldwijde criminele activiteiten me weten te overtuigen. Ik geef evenwel toe dat dergelijke film me makkelijk meekrijgen en ik dus geneigd ben om milder te gaan raten.

Het begint met actie. Een Interpol agent valt dood neer na een interview met een Fransman, die heel wat afwist van een geplande wapendeal tussen de IBBC bank uit Luxemburg, en de Italiaanse premier. Zijn collega Louis Salinger is een machteloze getuige. Al een tijdje probeert hij de duistere activiteiten van de bank aan het licht te brengen samen met de New Yorkse advocate Eleanor Whitman. Hun zoektocht brengt hen eerst naar Milaan, waar ze de Italiaanse premier Umberto Calvini ontmoeten, die hen wat meer over de IBBC wil vertellen. Maar luttele momenten later wordt hij door een sniper vermoord tijdens zijn speech. Daarna begeeft Salinger zich naar New York, waar hij op het spoor raakt van de sniper in kwestie. De man levend gevangen nemen kan hen vooralsnog helpen om de bank voor het gerecht te dagen. Maar Skarssen, de CEO van IBBC, stuurt huurmoordenaars uit...

De schietscène in het Guggenheim is één van de beste die ik heb gezien sinds Heat en mag niet gemist worden. Ik vond het een leuke, makkelijk wegkijkende thriller. Wat jammer van dat simplistische voor de hand liggende einde. Daar verwachtte ik meer van, vooral omdat de film goed op dreef was. De regie was vlot, op sommige momenten zit de spanning er dik in, maar Tykwer heeft het niet op een originele manier kunnen afronden waardoor het geen thriller is die lang zal bijblijven. Toch blij om ook nog eens de charismatische Ulrich Thomsen, één van de lead acteurs uit Festen te zien. Een goede zaterdagavond film.


Vinny's Rating : 7/10

zondag 7 februari 2010

Jaws (1975)

Regie : Steven Spielberg
Genre : Thriller
Acteurs : Roy Scheider, Robert Shaw, Richard Dreyfuss, Lorraine Gary, Murray Hamilton,...
Speelduur : 124 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0073195

De bovenstaande filmposter is één van de bekendste uit de filmgeschiedenis. De jonge Spielberg was zich op dat moment nog niet bewust, dat hij met de verfilming van het boek van Peter Benchley, een generatie de stuipen op het lijf zou jagen. Aan de basis van het succes lag vooral de creativiteit en originaliteit van Spielberg, die groot effect kan creëren met de middelen die hij heeft.

Amity is een klein visserstadje aan de Oostkust van Amerika dat in de zomer een aantrekkingspool wordt voor zonnekloppers. Burgemeester Larry Vaughn weet dat, en wanneer politiechef Martin Brody een half opgevreten lichaam van een zwemster ontdekt, en dit toewijst aan een haaiaanval, is dit hoogst onwelkom nieuws voor de lokale economie. Ondanks de verwittigingen van Brody weigert hij het strand te sluiten. Brody roept er een oceanograaf bij, die zijn angsten bevestigt : er is een gevaarlijke en erg grote witte haai opgedoken, en die zal niet verdwijnen voor alle voedselvoorraden, inclusief mensen, uitgeput zijn. Nadat er opnieuw slachtoffers gevallen zijn, huurt Brody een doorwinterde kapitein en haaienjager in om het dier te doden. Samen gaan ze op zee...

Deze thriller, één van de meest bekende ooit, hoeft nauwelijks nog voorgesteld te worden. Degenen die hem niet hebben gezien zijn zeldzaam. Wat Spielbergs werk zo tijdloos maakte is zijn manier om suspense op te bouwen. Net als Hitchcock speelt hij in op angsten, en het is niet de haai op zich die het meest angst inboezemt, maar hetgeen je niet kan zien onder de waterspiegel. Zijn shots van spartelende beentjes en van hoofden die net boven het water hangen zijn onverbiddellijke spanningmakers. Hij mixte ook beelden van echte haaien en een mechanische haai dooreen om de kijker in verwarring te brengen. Om de haai groot te maken, speelde hij met dimensies, en bouwde hij een kleine kooi waarin hij een dwergacteur stopte. In die scènes waar zogezegd Dreyfuss in de kooi zit, lijkt de haai daarmee enorm groot. Dergelijke inventieve staaltjes zijn typisch Spielberg. Voeg daar het overbekende deuntje bij, en je hebt een ware klassieker. Er is geen overbodige scène in "Jaws", en spanning wordt afgewisseld met enkele leuke one liners zoals "We gonna need a bigger boat" wanneer Scheider de haai voor het eerst ziet. Bovendien werkt de film zo goed omdat de personages goed uitgewerkt zijn. Het zijn mensen om wie de kijker geeft. Merk de eenvoudige huiselijke herkenbare scène op waar Dreyfuss uitgenodigd is om bij Scheider te dineren. Prachtig gewoon.

Vinny's Rating : 8/10



zaterdag 6 februari 2010

I Sell the Dead (2008)


Regie : Glenn McQuaid
Genre : Komedie / Griezel
Acteurs : Dominic Monaghan, Larry Fessenden, Ron Perlman, Brenda Cooney,...
Speelduur : 85 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0902290

Soms kan een B-film leuk zijn. Dat gevoel had ik wel bij I Sell the Dead. Het is onmiskenbaar gemaakt met een erg laag budget. Het visuele spreekt voor zich. De acteurs gaven echter met hun talent en een onverholen gemotiveerdheid,leven aan deze film. Bovendien zit er een aardige retro-sfeer in, die knipoogt naar oude griezelfilms uit de jaren '60 en '70.

De film begint met de onthoofding van grafdelver Willie Grimes. Zijn metgezel Arthur Blake wacht hetzelfde lot. Vader Duffy, een monnik, houdt hem gezelschap om zijn laatste bekentenissen neer te schrijven. Blake vertelt het verhaal over zijn ontmoeting met Grimes en de lijken die ze opgegraven hebben voor een perverse arts, Quint. Niet alle opgegraven lijken waren dood. Soms graafden ze een vampier op, of een zombie. En dan zijn er nog de concurrenten, de familie Murphy...

Naarmate de film vordert, wordt het leuker en leuker, en van leuk gaat het naar absurd. Monaghan uit de "Lord of theRings" trilogie moet nog zijn talent ontwikkelen maar speelt zijn wat sullige personage zoals het moet. Perlman levert na heel wat slechte rollen zijn betere acteerwerk en werkt het af met wat humor. Het komische haalt het op het griezelige en het geheel is eerder een parodie dan een film die de stuipen op het lijf wil jagen. In het begin blijft het onduidelijk waar het verhaal naartoe gaat, en even vreesde ik dat alles zou in elkaar zakken, maar op het einde zijn alle elementen er om de film van zijn laatste, eerder verrassende twist te voorzien. Toch wel origineel.

Vinny's Rating : 6/10

donderdag 4 februari 2010

Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain (2001)


Regie : Jean-Pierre Jeunet
Genre : Komedie / Romantiek
Acteurs : Audrey Tautou, Matthieu Kassovitz, Dominique Pinon, Serge Merlin, Isabelle Nanty,...
Speelduur : 117 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0211915

Ik begrijp volkomen dat deze Franse film tot de 50 beste films ooit gerekend wordt. Het is een film die zijn charme haalt uit kleine dingen, en een positief effect heeft op de kijker. Is de "Fabuleux Destin d'Amélie Poulain" niet een beetje de fabuleux destin die we zelf van ons leven maken?

Amélie is een introvert meisje, dat opgroeide tussen een stijve hark van een moeder, en een afstandelijke vader. Terwijl het nieuws de dood van Lady Di meldt op TV, vindt ze een doos in haar flat die haar leven zal veranderen. De doos bevat spullen die een kind tientallen jaren geleden achterliet. Ze zoekt de inmiddels oudere man op en op haar eigen manier, geeft ze de doos terug. De man is dolgelukkig. Vanaf dat moment maakt ze van het gelukkig maken van andere mensen haar levenstaak. Ze kruist het pad van heel wat mensen, op wie ze een positieve invloed zal uitoefenen. Ook haar wegkwijnende vader is één van hen. In het station vind ze een fotoboek, en besluit die aan de eigenaar terug te bezorgen. Ze wordt verliefd op de jongen, maar weet plots niet hoe ze zelf haar eigen geluk moet grijpen...

Jeunet maakte een frisse film met een grote creativiteit en inventiviteit. Je komt niet elke dag films tegen waarin zoveel goede visuele ideeën in verwerkt worden. Ook Tautou, die weinig dialoog heeft doorheen de film, in vrij indrukwekkend. Haar lach is om van te smelten, haar donkere observerende ogen kijken naar die wereld rondom haar met een onschuld en kinderlijkheid die een cynicus als science-fiction zou bestempelen. Het geheel speelt zich af in een kitscherig en geromantiseerd Montmartre, de ideale locatie voor een sprookjesachtig verhaal als dit. Het is ook vaak grappig : je lacht nooit hard, maar bekijkt hem wel met een voortdurende glimlach. Die wat kinderachtige romantiek van Amélie vond ik een stuk minder passend, en kwam iets te naief over in het geheel. Spelletjes spelen en blijven spelen, en dan op het einde kus, kus, kus zonder een woord te wisselen. ahum ahum, daar frons ik zelfs mijn wenkbrauwen voor. Als je het even niet meer ziet zitten na een deprimerende werkdag, kijk je best naar deze film, en je zult onmiddellijk het leven weer rooskleuriger zien. Dit is werkelijk een opbeurende film.


Vinny's Rating : 8,5/10

woensdag 3 februari 2010

Reservoir Dogs (1992)


Regie : Quentin Tarantino
Genre : Misdaad
Acteurs : Harvey Keitel, Tim Roth, Steve Buscemi, Michael Madsen, Chris Penn,...
Speelduur : 95 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0105236

De debuutfilm van Tarantino blijft heel typerend voor zijn latere werk, maar overtreft nergens en maakte bij mij ook nergens een blijvende indruk achter. Dat hij in de top 100 van zowel IMDB als MM staat vind ik zelfs vrij verwonderlijk. Tarantino heeft zijn voorliefde voor kitscherige misdaad uit de jaren '70 nooit verborgen en had de ambitie om het genre "neo" te maken.

Het verhaal draait rond wat er voor en na een mislukte overval gebeurde. Een gehaaide crimineel, Joe Cabot, huurt samen met zijn zoon Nice Guy Eddie een stel professionelen in om diamanten te gaan beroven. Het gezelschap staat enkel bekend onder hun pseudoniemen Mr White,Mr Blonde, Blue, Pink en Orange. Tijdens de overval dook tot hun verwondering een belangrijke politiemacht op, en zetten de misdadigers zich na een bloedige shootout het op een lopen. Mr Orange werd hierbij zwaargewond. White brengt hem in veiligheid op een afspraakplaats, een verlaten loods, maar Orange is stervende. Pink daagt als volgende op, en vermoedt dat een van hen een verrader is...

Als gangsterfilm is dit amper een vernieuwend verhaal. De mislopen bankoverval werd al vele malen uitgebuit in oudere films, en volgde ook vaak dezelfde motieven. Hij integreert ellenlange dialogen die vaak weinig interessant zijn of nauwelijks met de inhoud van de film te maken hebben. Het is vooral een voorwendsel om vunzige praat te verkopen en daarmee een schaterlach aan de kijker te onttrekken. Bij mij werkt dit niet. Wat wel werkt is het acteerwerk van een Buscemi die ergens het midden aanhoudt tussen een hopeloze lummel (het gesprek rond die fooien) en een sluwe crimineel. De lekker gestoorde Michael Madsen foltert een flik in een scene waarbij hij een jongereversie van Robert De Niro lijkt. Tot slot is ook Keitel heel leuk, als de man die het in zijn nuchterheid voort-durend bij het verkeerde eind heeft. Reservoir Dogs is een vaak bloederige film die zo nu en dan zijn momenten heeft.

Vinny's Rating : 5/10