Regie : Jean-Pierre Jeunet
Genre : Komedie / Romantiek
Acteurs : Audrey Tautou, Matthieu Kassovitz, Dominique Pinon, Serge Merlin, Isabelle Nanty,...
Speelduur : 117 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0211915
Ik begrijp volkomen dat deze Franse film tot de 50 beste films ooit gerekend wordt. Het is een film die zijn charme haalt uit kleine dingen, en een positief effect heeft op de kijker. Is de "Fabuleux Destin d'Amélie Poulain" niet een beetje de fabuleux destin die we zelf van ons leven maken?
Amélie is een introvert meisje, dat opgroeide tussen een stijve hark van een moeder, en een afstandelijke vader. Terwijl het nieuws de dood van Lady Di meldt op TV, vindt ze een doos in haar flat die haar leven zal veranderen. De doos bevat spullen die een kind tientallen jaren geleden achterliet. Ze zoekt de inmiddels oudere man op en op haar eigen manier, geeft ze de doos terug. De man is dolgelukkig. Vanaf dat moment maakt ze van het gelukkig maken van andere mensen haar levenstaak. Ze kruist het pad van heel wat mensen, op wie ze een positieve invloed zal uitoefenen. Ook haar wegkwijnende vader is één van hen. In het station vind ze een fotoboek, en besluit die aan de eigenaar terug te bezorgen. Ze wordt verliefd op de jongen, maar weet plots niet hoe ze zelf haar eigen geluk moet grijpen...
Jeunet maakte een frisse film met een grote creativiteit en inventiviteit. Je komt niet elke dag films tegen waarin zoveel goede visuele ideeën in verwerkt worden. Ook Tautou, die weinig dialoog heeft doorheen de film, in vrij indrukwekkend. Haar lach is om van te smelten, haar donkere observerende ogen kijken naar die wereld rondom haar met een onschuld en kinderlijkheid die een cynicus als science-fiction zou bestempelen. Het geheel speelt zich af in een kitscherig en geromantiseerd Montmartre, de ideale locatie voor een sprookjesachtig verhaal als dit. Het is ook vaak grappig : je lacht nooit hard, maar bekijkt hem wel met een voortdurende glimlach. Die wat kinderachtige romantiek van Amélie vond ik een stuk minder passend, en kwam iets te naief over in het geheel. Spelletjes spelen en blijven spelen, en dan op het einde kus, kus, kus zonder een woord te wisselen. ahum ahum, daar frons ik zelfs mijn wenkbrauwen voor. Als je het even niet meer ziet zitten na een deprimerende werkdag, kijk je best naar deze film, en je zult onmiddellijk het leven weer rooskleuriger zien. Dit is werkelijk een opbeurende film.
Vinny's Rating : 8,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten