Engelse titel : Antarctica
Regie : Koreyoshi Kurahara
Genre : Drama / Avontuur
Acteurs : Ken Takakura, Tsunehiko Watase, Eiji Okada, Masako Natsume,...
Speelduur : 143 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0085991/
Veel films slagen er op een artistieke manier in om de kijker een verhaal te tonen. De keuze van de beelden hangt dan af van wat er te vertellen valt. Weinig slagen er echter in om terzelfdertijd voor een overweldigend gevoel te zorgen, het gevoel om erbij te zijn. Dat deed deze Japanse film met mij. Hier beleef je de "true spirit" van de Zuidpool ten volle en voel je bijna aan den lijve aan wat een harde plek op Aarde dit is.
Ushioda en Ochi zijn twee wetenschappers die op een wetenschappelijke basis werken in Antarctica. Ze leven er samen met hun sledehonden, die volwaardige metgezellen zijn. De levens van die mensen en honden zijn van elkaar afhankelijk. Terwijl ze op missie gaan om een vlag te planten op de Bottnuten, worden ze verrast door een verblindende mist, en bevrijden ze twee van hun honden om redding te halen. Er is nog slechter weer op komst, en iedereen moet de basis verlaten. Noodgedwongen moeten ze hun honden achterlaten. Ushioda en Ochi worden op een ijsbreker gebracht, die onverbiddellijk terugkeert naar Japan. De dieren bevrijden zich van hun kettingen, en proberen in groep te overleven. Je hebt Taro en Jiro, twee broers die onafscheidelijk zijn, je hebt Kuma, die altijd in zijn eentje wil zwerven, Anko, die een goede band heeft met Shiro. Maar Antarctica is een ruige omgeving, waar het gevaar van overal kan komen...
Het is een verbluffende film. De hele film door heb je het gevoel naar een documentaire te kijken. Het realisme was zelfs zo sterk, dat er een controverse ontstond, waarbij sommigen dachten dat de honden mishandeld waren. De regisseur ontkende alles, en vertelde dat de honden over een heel lange periode gefilmd waren. De rest is een kwestie van montage en van special effects. Enerzijds volgt de film de wetenschappers, die terneergeslagen zijn over het onvrijwillig achterlaten van hun honden, met wie ze zoveel momenten hadden gedeeld. De band tussen mens en dier is iets moois door de ogen van Kurahara, en hij besteedt er veel aandacht aan. De scène waarin Ushioda een puppie geeft aan een jong meisje ter vervanging van één van de sledehonden, spreekt boekdelen. Elke hond heeft een eigen persoonlijkheid en het meisje wil niks van die puppie hebben. Ze wil de andere hond terug. De beelden zijn vaak hard, maar niet harder dan een natuurdocumentaire van de National Geographic. De honden vriezen dood, vallen in het ijskoude water enz. Op het einde kon ik een traan in de ooghoek niet bedwingen. Dat is het andere verhaal in de film : de overlevingsstrijd van de honden, gebracht met de mystiek van de melodische synths van Vangelis, met de dramatiek van het desolate ijslandschap en met een drang naar sublimatie. Bovenal werkt het : ik werd er stil van en begreep meer dan in andere films, hoe het aanvoelt om daar te leven. Deze film is erg moeilijk te vinden op DVD, maar is zeker een kleine zoektocht waard.
Vinny's Rating : 10/10
Regie : Koreyoshi Kurahara
Genre : Drama / Avontuur
Acteurs : Ken Takakura, Tsunehiko Watase, Eiji Okada, Masako Natsume,...
Speelduur : 143 min.
Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0085991/
Veel films slagen er op een artistieke manier in om de kijker een verhaal te tonen. De keuze van de beelden hangt dan af van wat er te vertellen valt. Weinig slagen er echter in om terzelfdertijd voor een overweldigend gevoel te zorgen, het gevoel om erbij te zijn. Dat deed deze Japanse film met mij. Hier beleef je de "true spirit" van de Zuidpool ten volle en voel je bijna aan den lijve aan wat een harde plek op Aarde dit is.
Ushioda en Ochi zijn twee wetenschappers die op een wetenschappelijke basis werken in Antarctica. Ze leven er samen met hun sledehonden, die volwaardige metgezellen zijn. De levens van die mensen en honden zijn van elkaar afhankelijk. Terwijl ze op missie gaan om een vlag te planten op de Bottnuten, worden ze verrast door een verblindende mist, en bevrijden ze twee van hun honden om redding te halen. Er is nog slechter weer op komst, en iedereen moet de basis verlaten. Noodgedwongen moeten ze hun honden achterlaten. Ushioda en Ochi worden op een ijsbreker gebracht, die onverbiddellijk terugkeert naar Japan. De dieren bevrijden zich van hun kettingen, en proberen in groep te overleven. Je hebt Taro en Jiro, twee broers die onafscheidelijk zijn, je hebt Kuma, die altijd in zijn eentje wil zwerven, Anko, die een goede band heeft met Shiro. Maar Antarctica is een ruige omgeving, waar het gevaar van overal kan komen...
Het is een verbluffende film. De hele film door heb je het gevoel naar een documentaire te kijken. Het realisme was zelfs zo sterk, dat er een controverse ontstond, waarbij sommigen dachten dat de honden mishandeld waren. De regisseur ontkende alles, en vertelde dat de honden over een heel lange periode gefilmd waren. De rest is een kwestie van montage en van special effects. Enerzijds volgt de film de wetenschappers, die terneergeslagen zijn over het onvrijwillig achterlaten van hun honden, met wie ze zoveel momenten hadden gedeeld. De band tussen mens en dier is iets moois door de ogen van Kurahara, en hij besteedt er veel aandacht aan. De scène waarin Ushioda een puppie geeft aan een jong meisje ter vervanging van één van de sledehonden, spreekt boekdelen. Elke hond heeft een eigen persoonlijkheid en het meisje wil niks van die puppie hebben. Ze wil de andere hond terug. De beelden zijn vaak hard, maar niet harder dan een natuurdocumentaire van de National Geographic. De honden vriezen dood, vallen in het ijskoude water enz. Op het einde kon ik een traan in de ooghoek niet bedwingen. Dat is het andere verhaal in de film : de overlevingsstrijd van de honden, gebracht met de mystiek van de melodische synths van Vangelis, met de dramatiek van het desolate ijslandschap en met een drang naar sublimatie. Bovenal werkt het : ik werd er stil van en begreep meer dan in andere films, hoe het aanvoelt om daar te leven. Deze film is erg moeilijk te vinden op DVD, maar is zeker een kleine zoektocht waard.
Vinny's Rating : 10/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten