He Was A Quiet Man (2007)

Regie : Frank A. Cappello

Genre : Komedie / Drama

Acteurs : Christian Slater, Elisha Cuthbert, William H. Macy, Jamison Jones,...

Speelduur : 95 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0760311/

"He was a quiet man" is een film die in het alternatief circuit gebleven is. Het is een bijzonder bijtende satire over de tirannie van de werkvloer en zijn effecten op de mens. Alle personages zijn hier sociopaten. Je hebt Bob Maconel, een grijze man zonder vriendin, zonder vriendenkring en met een saaie job, die ervan droomt om in de frustratie van zijn bestaan iedereen neer te knallen. Hij wordt uitgebuit door zijn machtswellustige onderdirecteur Harper en geminacht door zijn collega’s. Hij staat op het punt het wapen boven te halen tot één van zijn collega’s, Coleman, hem voor is en vijf mensen doodschiet. Enige overlevende is Vanessa Parks, die tetraplegisch is voor de rest van haar leven. Maconel schiet Coleman neer en wordt een held. De bedrijfsbaas, Shelby, maakt een postje voor hem en promoveert hem tot “VIP of creative thinking”. Nu is hij opgenomen in het kringetje kontlikkers waarvan Harper deel uitmaakt en deelt hun sociale standing. Maconel bezoekt Vanessa, die gezien haar toestand, zelfmoord wil plegen, hem eerst vervloekt en dan om zijn hulp vraagt. Omdat hij voor de eerste keer in zijn bestaan medelijden voelt, laat hij haar leven. Ze worden verliefd op elkaar, vooral uit compassie voor elkaars hopeloze situatie. Desondanks blijft Maconels gestoorde geest hem gevangen houden.

Christian Slater zet een lege persoonlijkheid neer. Iemand die niet voor zichzelf kan opkomen en die daardoor de slaaf is van zijn oversten. Hij is ook een man zonder interesses en zonder privé-leven. Terwijl de tuin van zijn buurvrouw netjes en verzorgd is, is zijn tuin een heus woud. Wat me niet beviel aan de film is de toon. Sommige situaties, en eigenlijk de hele situatie uit deze film is gewoon niet grappig. De humor van Cappello balanceert toch wel op het randje.

De personages uit de film zijn karikaturen, die naargelang de situaties veranderen in andere karikaturen. We zien Maconel ook dialogen voeren met zijn goudvissen, die de stemmen zijn van zijn onderbewustzijn. En dan is er nog het bizarre liefdesverhaal tussen Bob en Vanessa, die meer iets heeft van twee mensen die eigenlijk bij elkaar blijven om te overleven. De film zal de meningen erg verdeeld houden. Voor mijn part liet de film me even met een somber gevoel achter. Het is gewoon zoveel mooier als we elke dag met een positief gevoel naar ons werk gaan.

Vinny's Rating : 5/10