Limbo (1999)

Regie : John Sayles

Genre : Drama

Acteurs : David Strathairn, Mary Elizabeth Mastrantonio, Vanessa Martinez, Casey Siemaszko,...

Speelduur : 122 min.

Meer info : http://www.imdb.com/title/tt0164085/

John Sayles is een regisseur die veel meer eerbied verdient dan hij tot nu toe gekregen heeft. "The Secret of Roan Inish" en "Lone Star" zijn terecht meesterwerken die de krantenkoppen niet gehaald hebben. Met "Limbo" uit 1999, brengt Sayles ons naar Juneau, de hoofdstad van Alaska. Zoals we van hem gewend zijn, mengt hij sociaal drama met wat thriller, en gooit de mythe van het romantische hoge noorden in de prullenmand. Alaska is een plaats waar het leven geen pretje is.

In Alaska kent iedereen elkaar. Joe Gastineau was vroeger een visser. Sinds een tragisch ongeluk waarbij twee mensen zijn omgekomen knapt hij allerhande klusjes op om te overleven. Hij ontmoet Donna de Angelo, een cafézangeres, die heel wat tijdelijke relaties heeft gehad. Ze leeft met haar 16-jarige dochter Noelle. Noelle verwijt haar moeder dat ze haar opvoedende rol verwaarloosd heeft en beleeft dit gebrek aan familiale genegenheid erg negatief. Ze begint zichzelf te verminken. Gastineau en Donna worden closer naarmate het verhaal vordert. Beiden geloven dat ze elkaar eindelijk gevonden hebben. Dan plannen ze een weekend op een boot in de wildernis. Dan duikt Bobby op, de broer van Joe, die in de kleine criminaliteit geraakt is. Hij is nog geld verschuldigd aan drugshandelaars en vraagt aan Joe om hen te vergezellen...

De eerste helft van "Limbo" komt traag op gang, met een focus op de relatie tussen Joe en Donna. Sayles dompelt ons onder in dit wereldje waar niemand anoniem is, en waar wrok en vijandschap weggeborgen worden tot de kans zich voordoet om oude rekeningen te vereffenen. Sayles gaat veel verder, en besteedt ook aandacht aan het fragiele dochtertje van Donna. In de tweede helft van de film slaan ze op de vlucht in de wildernis, ver van Juneau. De dreiging komt niet zozeer van de natuur, zoals we misschien zouden kunnen verwachten, maar van de mensen zelf. Ze schuilen in een verlaten hut, en Noelle vindt er een dagboek, die toebehoorde aan een meisje die een geïsoleerd leven leidde met haar ouders. De film heeft een open einde, laat ons met een onafgewerkt gevoel achter, en kostte de film heel wat woedende kritiek. Maar was het niet de bedoeling van Sayles om te tonen wat het limbus is, "a state of profound anxiety brought on by the unknown" ? En is het verre Alaska daar niet het schoolvoorbeeld van? "Limbo" is een trage en complexe film die wat denkwerk vereist, zoals de meeste werken van Sayles. De broosheid van de menselijke contacten wordt op de proef gesteld door het gevoel van geografische isolatie.

Vinny's Rating : 7/10