zaterdag 1 november 2008

Wall-E (2008)


Regie : Andrew Stanton
Genre : Animatie
Acteurs : Ben Burtt, Elisa Knight, Fred Willard, Sigourney Weaver (stemmen)
Speelduur : 98 min

Disney en Pixar zorgden met "Wall-E" voor een flinke portie digitale magie. Wall-E is een afvalverwerkende robot, die eenzaam en alleen zijn dagen vult met het opstapelen van blokken afval. De Aardbewoners verlieten 700 jaar geleden de planeet , die onleefbaar is geworden door de vervuiling en het gebrek aan gezonde lucht. Wall-E's enige metgezel is een kakkerlak, die hem overal volgt als een hondje. Wall-E verzamelt menselijke curiosa en kijkt naar oude musicals. Op een dag landt een ruimteschip op aarde. Een eivormige robot wordt op aarde gedropt. Wall-E, die al lang van gezelschap droomt, probeert de zoekende robot te benaderen. De robot heet EVE en er groeit een romance tussen hen. Tot EVE een plant ziet in Wall-E's schuilplaats. EVE neemt het plantje in zich op en schakelt zich, tot Wall-E's verdriet, definitief uit. Kort daarop komt het ruimteschip EVE ophalen. Wall-E achtervolgt zijn vriendinnetje, hecht zich aan het schip vast en reist de ruimte in. Het schip heeft als bestemming de Axiom, een ruimtebasis waar de afstammelingen van de aardbewoners een lui en gecontroleerd leventje leiden.

De nieuwe film van de Pixar studio's overtreft nog hun vorige producties zoals "Finding Nemo" en "Ratatouille". Het realiteitsgevoel is erg sterk. De makers zorgden voor een uniek universum. De aarde is een dorre planeet met de overblijfselen van wolkenkrabbers en met torens verwerkt afval. De Axiom is een steriele wereld met een gerobotiseerde maatschappij die zorg draagt voor een lui mensenras die allemaal het slachtoffer van obesitas lijken te zijn. Wall-E is nog veel meer dan gewoon een virtuele SF-wereld. De robots zelf zijn levendig echt, met een breed palet van menselijke emoties en een naïef romantisch zoals we alleen in films te zien krijgen. Wall-E deed me wat denken aan Johnny 5 uit de film "Short Circuit" (1986). Het zou me niet verbazen dat Pixar erdoor geïnspireerd geweest is, want ook Johnny 5 had de eigenschap om op een menselijke manier te denken en te reageren. EVE is een erg simplistische creatie, wier gemoedstoestanden enkel in haar ogen te zien zijn (ik zeg haar, want we moeten aannemen dat EVE van vrouwelijk is hoewel robots geslachtsloos zijn. Dat zijn zo van die paradoxen die enkel in kinderanimatie te vinden zijn).

De kracht zit in de mimiek van de robots, die aanleiding zou kunnen geven tot een studie in non-verbale communicatie, en de humor, die vooral visueel is, werkt volledig en herinnert aan de Chaplin films van vroeger. Wat de (ecologisch getinte) plot betreft, dit komt slechts in het tweede deel van de film tot leven, en heeft genoeg in zijn mars om het ritme van de film constant te houden. Een échte Disneyfilm voor jong en oud over vriendschap en hoop, ideaal om tijdens de kerstvakantie te bekijken, en later opnieuw te bekijken.


Vinny's Rating : 9/10

Geen opmerkingen: